انتقاد از نحوه برگزاری سوپر لیگ بسکتبال باشگاه های کشور

در جلسه هماهنگی مرحله برگشت سوپر لیگ بسکتبال کشور بود که مربیان و مدیران باشگاه ها برخلاف دستور رسمی جلسه

کد خبر: ۱۸۸۰۵

، شروع به انتقاد از نحوه برگزاری لیگ کردند و درواقع جلسه ای که قرار بود تا ظهر تمام شود، اینقدر پرمایه بود که به ساعت 30/20 شب کشید. عمده بحث و شاید هم اعتراض حاضران درخصوص نحوه قضاوت ها، نگاه ناآشنای بعضی تیمها به مساله لیگ ، چگونگی در نظر گرفتن امکانات زمین برای تیمهای میهمان و حتی تبعیض بین تیمهای تهرانی و شهرستانی بود. اگرچه نمی توان انتظار داشت که با وضعیت فعلی ، لیگی طلایی مثل آنچه خارج از مرزهای ایران وجود دارد داشته باشیم ؛ اما مربیان معتقدند که با به کارگیری همین امکانات کم و حرفه ای تر کردن فرهنگ نگرش به این قضیه ، می توان کیفیت کار را بالا برد. براین اساس می توان موارد اعتراض را به طور مشخص ، استاندارد نبودن زمین بعضی تیمها، نبود وسایل بهداشتی ، نگاه سرسری فدراسیون به بازیها، نبود سالن تمرین ، نحوه انتخاب تیمهای لیگی ، نبود کمکهای اولیه در مواقع ضروری ، هماهنگ نبودن فدراسیون با تیمها، مشکل توپ مسابقه و نبود آمارگیر در هر مسابقه عنوان کرد.
سالنهای غیراستاندارد

رضا شجاع پور، سر مربی تیم ایران نارا با اشاره به زمان نامناسب شروع مسابقه ها و همزمانی آن با رقابت های جام حذفی باشگاه های تهران گفت که تیمش از این نظر کمی متضرر شد. شجاع پور درباره عمده مشکلات سوپر لیگ 81 خاطرنشان کرد: بعضی سالنها به استاندارد نزدیک نیست و تیمها امکان تمرین در سالن بازی را ندارند این مشکل در تهران هم وجود دارد؛ یعنی شهرستانی ها شب قبل امکان تمرین در زمین مسابقه را ندارند. ضعف برنامه ریزی غلامعباس صفری نژاد، مربی تیم پتروشیمی ماهشهر خوشحال از رفع مشکلات مالی تیمشان ، نگاهی مثبت به لیگ دارد؛ اما به یک مساله معترض است ؛ ضعف برنامه ریزی . صفری نژاد می گوید: «ضعفی که حتی به آقای نوربخش هم گفتم ، این بود که از ابتدا مشخص بود که مراسم سوگواری حضرت علی (ع) چه تاریخی است ؛ اما آنها لیگ را در آن موقع تعطیل نکردند و بعد بدون اطلاع قبلی خبر 2هفته تعطیلی را شنیدیم . ما نمی دانستیم چکار باید بکنیم . اگر از قبل به ما اطلاع می دادند، حداقل می توانستیم برای این که تیممان دچار افت نشود، مسابقه های 4جانبه ای تدارک می دیدیم ، ولی جالب این که ما خبر تعطیلی لیگ را از روزنامه ها فهمیدیم .» صفری نژاد در ادامه به بی توجهی مسوولان لیگ نسبت به برنامه ریزی مسابقه ها اشاره می کند و می گوید: «متاسفانه تکلیف زمان بازی را بلیت داوران معلوم می کند، در حالی که ملاک باید باشگاه ها باشد. این یعنی باشگاه ها برای فدراسیون اهمیتی ندارد، بلکه فقط به این دلیل که داور بموقع به پروازش برسد، زمان بازیها را تغییر می دهند در صورتی که باشگاه ها هزینه سنگین می کنند تا بتوانند نتیجه بگیرند.
اختلاف سطح تیمها

از نگاه محسن هاشمی زاد، سرپرست تیم ذوب آهن ، لیگ در حال به دست آوردن فرم مطلوب خود است ، اما هنوز آنی نیست که باشگاه ها با توجه به سرمایه گذاری کلانی که انجام می دهند، انتظار دارند: «متاسفانه لیگ امسال کیفیت مطلوب لیگ را ندارد؛ چرا که بعضی تیمها با 60اختلاف امتیاز در خانه خود مغلوب می شوند و این به نفع بسکتبال کشور نیست . با این وضعیت برنامه ریزی دور برگشت برای برگزاری دو بازی در روزهای دوشنبه و پنجشنبه هر هفته حتما تاثیر منفی بر کار تیمها می گذارد.
تیمهای ضعیف و قوی در کنار

هم برای فرزاد کوهیان ، مربی تیم هسا حداقل حسن سوپر لیگ 81در این است که هیچ تیمی شیرینی برد را تا زمان سوت پایان مسابقه احساس نکرده است که خود نشانه این مطلب است که هیچ تیمی حاشیه امنیت در طول مسابقه برایش متصور نیست . کوهیان با اشاره به روبه رشد بودن حرکت لیگ می گوید: «البته برنامه ریزی مسابقه ها بهتر از این هم می شد انجام شود، ولی نباید کسی را مقصر کرد. این تصمیم گیری در مقطعی باید به پختگی برسد، مثل بازیهای مرحله پلی آف (حذفی) که حالا جا افتاده است و تیمها به این نتیجه رسیده اند که دیگر دو بازی برای تعیین سرنوشت قهرمانی کافی نیست.» وی درباره پیشنهاد یکی از مربیان درباره حذف تیمهای ضعیف می گوید: چه ایرادی دارد که تیمهایی در لیگ داشته باشیم که خیلی قوی نباشند. اصلا چرا نباید این تیمها در لیگ بازی کنند، مگر تیمهایی که در اروپا بازی می کنند، همه در یک سطح هستند. کوهیان این مساله را نقطه ضعف لیگ ندانست و اضافه کرد: حضور تیمهای ضعیف اصلا نقطه ضعف لیگ نیست ،چه بسا اسپانسری در جریان مسابقه ها علاقه مند به سرمایه گذاری بیشتر شوند. نفس مسابقه که حتما برد و باخت در لیگ نیست ، بلکه هدف سالم سازی محیط ورزش و در نهایت جامعه است بعد از آن باید به قهرمانی فکر کرد. کوهیان درباره امکانات موجود باشگاه ها گفت : نمی شود از این مساله به عنوان یک ضعف یاد کرد، بلکه باید طور دیگری به این رقابت ها نگاه کنیم . منظورم این است که قهرمانی نباید تاثیر زیادی بر کارمان داشته باشد و از هر انرژی به غلط یا درست استفاده کنیم تا شرایط حاشیه ای تاثیرگذار بر برد و یا باخت یک تیم نداشته باشد. درواقع باید این ابزارها را در جهت بالابردن فرهنگ لیگ هدایت و رقابت ها را سالم برگزار کنیم تا هم کورس رقابتی داشته باشیم و هم اجازه ندهیم که بعضی ورزشکاران جوانمان دچار بحران احساسی بشوند.
وقفه ناگهانی

برای شهرداری گرگان که عنوان بهترین تیم شهرستانی را یدک می کشد، وجود نریمان ویلیشایف یک نعمت است . مربی جدی این تیم با انتقاد از سیستم برگزاری بازیها عقیده دارد که وقفه ناگهانی در لیگ به ضرر همه تیمهاست : «بازیکنان ایرانی از نظر قدرت بدنی در سطح پایین تری قرار دارند و توان چند بازی پشت سر هم و فشرده را ندارند و چنین سیستمی در کشور زمانی جواب می دهد که قدرت بدنی و تاکتیک بازیکنان هم تقویت شود».
لیگی بهتر از پارسال

مصطفی هاشمی ، مربی تیم صدرنشین نیم فصل لیگ ، بازیهای امسال را در مقایسه با سال گذشته به مراتب بهتر توصیف می کند و می گوید: «بزرگترین حسن لیگ این است که بازیها سروقت برگزار شد و دیگر این که نسل جوانی در لیگ خودش را نشان می دهد که با کمک همین ها بعدها تیم ملی خوبی خواهیم داشت .» هاشمی عقیده دارد که ضعف بازیهای لیگ به فدراسیون فعلی مربوط نمی شود؛ چرا که آنها ناچار به برگزاری مسابقه ها در این زمان بودند «به نظرم اگر سال دیگر همین کار را کردند، فدراسیون مقصر است ؛ بنابراین اگر بشود که لیگ 9ماه همه تیمها را مجبور به کار کند تا همه درگیر کوران مسابقه ها باشند، بهتر است».
انتقاد برای بهتر شدن

سعید فتحی ، مربی تیم پیکان در ابتدا می گوید که اگر انتقادی در این خصوص مطرح می کند، فقط به این امید است که در دورهای بعدی شاهد این مشکلات نباشند؛ فتحی ، برگزاری مسابقه ها در شهرهای مختلف را این طور توصیف می کند: «در اصفهان زمین لیز است . در مشهد استاندارد نیست ، در سیرجان هوا سرد بود و وسایل گرمازایی نداشتیم . در سالن یک نفر در حد کمک اولیه برای کمک به ورزشکار وجود ندارد.» فتحی می گوید: «معمولا بعد از هر مسابقه باید آن را ارزیابی کرد و این کار با ثبت وقایع آن انجام می شود؛ اما متاسفانه فدراسیون آمارگیری در این بازیها ندارد؛ چرا که همین ارزیابی ها به تیمها در طول بازی کمک زیادی می کند. از طرفی برای کامل کردن اسناد هر دوره ، کمک بزرگی به آیندگان خواهد کرد. مشکل بعدی این که با پایان نیم فصل هنوز تکلیف توپ بازی مشخص نبود و میزبانان با هر بضاعتی که داشتند، مسابقه را برگزار می کردند، در حالی که انتظار می رفت قبل از بازیها تکلیف مشخص شود و تصمیم گیرندگان واقف باشند که تمام تیمها می تواند به توپ مسابقه دستیابی داشته باشند. برجسته ترین نکته ای که سعید فتحی درباره لیگ یادآوردی می کند، ارزیابی مربیان و داوران هر کدام به طریق خاص خود است . وی توصیه می کند: برگزاری یک مسابقه در نهایت نحوه به نمایش گذاشتن سرمایه گذاری باشگاه توسط مربی ، داور و بازیکن است . این مثلث باید باهم تعادل داشته باشد؛ یعنی مربیان بموقع کارشان بررسی شود و اگر نواقصی دارند، با رفتن به کلینیک های مربیگری در صدد رفع آن برآیند. بازیکنان هم با بازبینی صحنه های مناسب از وقایع مختلف ، کارشان ارزیابی شده و با تمرین به دنبال رفع ضعف خود هستند. به عبارتی این چرخه ای است که بین مربی و بازیکن تکرار می شود و همه برای این کار وقت می گذارند در نتیجه به فرایندی مشخص تبدیل می شود؛ بنابراین انتظار می رود فرایندی هم برای کار داوری مان در نظر گرفته شود؛ اما متاسفانه در سیستم ما این مساله به چشم نمی خورد و اگر هم وجود دارد، اینقدر بسته و پنهان است که مربی و بازیکن متوجه آن نمی شوند. از این رو، فرایندی که باید بیرون زمین وجود داشته باشد، به داخل زمین کشیده می شود و مسوولان گله دارند که حاشیه بازی از ماوقع آن بیشتر است . اما واقعیت این است برای این که حاشیه ها به داخل زمین کشیده نشود، باید دادگاهی برای آن داشته باشیم وگرنه به داخل زمین کشیده می شود؛ چیزی که الان هم دیده می شود. متاسفانه بازیکن و مربی تلاش می کنند درون زمین نتیجه بگیرند و وقتی باشگاهی بخواهد این فعالیت را بیرون زمین بگذارد، نتیجه نمی گیرد؛ چون فرایندی وجود ندارد.