بررسی روند ترجمه و انتشار ادبیات داستانی انقلاب و دفاع مقدس‌

سفیران رها شده فرهنگ در آمریکا

گروه فرهنگ و هنر سینا علی محمدی: تولید، ترجمه و در نهایت حمایت از یک اثر ادبی برای انتشار در سطح جهانی، سیاستی است که در زمینه ادبیات داستانی انقلاب و دفاع مقدس و انتشار آن در آمریکا در طول یکی دو سال اخیر مورد توجه ویژه مدیران و دستگاه‌های فرهنگی و بویژه حوزه هنری قرار گرفته است اما مهم‌تر از این سیاست و با تماشایی کلان، کتاب امروزه به عنوان یک کالای لوکس فرهنگی در جهان مطرح است که برای تاثیرگذاری، نیاز به معرفی و تبلیغاتی ویژه دارد. اکنون این سوال به میان می‌آید که جمهوری اسلامی ایران پس از حمایت از تولید، ترجمه و انتشار آثار موفق داستانی انقلاب و دفاع مقدس آیا در زمینه معرفی و تبلیغات آن نیز تمهیداتی اندیشیده است یا این کتاب‌ها که سفیران واقعی فرهنگ امروز ایران محسوب می‌شوند پس از ترجمه و انتشار در آمریکا و دیگر کشورهای جهان رها شده‌اند.
کد خبر: ۱۸۵۱۲۸
محمدرضا قانون‌پرور، مترجم ایرانی مقیم آمریکا که ترجمه رمان «فال خون» داوود غفارزادگان را به عهده داشته، معتقد است: ادبیات داستانی که از زبانی مانند‌ فارسی ترجمه می‌شود، معمولا ادبیات جدی آن کشور است و این ادبیات معمولا مخاطب زیادی ندارد؛ چنانچه با نگاهی به ادبیات آمریکای شمالی، درمی‌یابیم نویسندگان جدی این کشور در سطح دانشگاه می‌مانند از همین‌رو، آثار جدی که از ادبیات دیگر کشورها ترجمه می‌شود، کمتر دیده می‌شود و نیاز به تبلیغات و معرفی ویژه دارد.

وی همچنین با اشاره به حجم پایین ترجمه آثار ایرانی می‌گوید: آثاری که از زبان فارسی ترجمه شده‌، زیاد نیستند.
بنده فهرستی تهیه کرده‌ام از آثار ترجمه‌ شده ایران که سه‌ صفحه ‌و نیم بیشتر نیست. اگر حجم بالایی از آثار ترجمه شوند، توجه بیشتری را نیز در کشور مقصد به وجود می‌آورد.

حبیب احمدزاده که کتاب «شطرنج با ماشین قیامت» نوشته او از جمله کتاب‌های ترجمه شده به شمار می‌رود، در این خصوص به خبرنگار جام‌جم گفت: باید به این نکته توجه داشت که ترجمه آثار ادبی ایران به صورت جدی در آمریکا پس از 30 سال قطع ارتباط فرهنگی صورت گرفته است و برای تاثیر، نیاز به استمرار و زمان طولانی دارد.

وی می‌افزاید: ترجمه کتاب خود بنده بازخوردهای خوبی داشته، به عنوان مثال معرفی کتاب در سایت آمازون خودش یک گردش جهانی کتاب را به همراه دارد، اما از سوی دیگر، مهم‌ترین نقش را باید سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی و رایزنان فرهنگی ایفا کنند که من فکر نمی‌کنم رایزنان فرهنگی ما اصلا از ترجمه و انتشار این آثار خبر داشته باشند. کافی است شما به سفارتخانه‌های ما مراجعه کنید و بپرسید آیا نسخه‌ای از این کتاب‌ها را دارند یا نه؟

احمد دهقان نیز که کتاب  «سفر به گرای 270 درجه»  او در آمریکا منتشر شده است، گفت: رایزنان فرهنگی ما کار خودشان را انجام می‌دهند و کتاب در حوزه کاری آنها قرار نمی‌گیرد و آن طور هم که می‌گویند خیلی خوب کارشان را انجام می‌دهند. وی درباره بازخورد ترجمه کتابش در آمریکا می‌گوید: تا آنجا که مطلع شده‌ام، کتاب من در کتابخانه‌های  70 دانشگاه  آمریکا وجود دارد و نقدها و یادداشت‌هایی نیز روی کتاب نوشته شده است اما نکته‌ای که در این میان باید مورد توجه قرار گیرد، مربوط به حجم کم  ترجمه آثار است و نباید به چند نویسنده محدود شود. هرچه تعداد کتاب‌های ترجمه شده از ادبیات ایران بیشتر باشد بینش و آگاهی مخاطبان خارج از کشور نسبت به آنچه امروز در جامعه ایران می‌گذرد، بیشتر می‌شود.

تاکیدهای محمدرضا قانون‌پرور و احمد دهقان درباره حجم پایین ترجمه آثار داستانی و محدود شدن آنها به موضوع و نویسندگانی خاص در حالی بیان شد که محسن مومنی، رئیس مرکز آفرینش‌های ادبی حوزه هنری درباره انتشار آثاری با محوریت غیر از انقلاب و جنگ معتقد است: برای ما آثار غیر از انقلاب و جنگ مزاحم نیست. ما به فکر نهفته در اثر نگاه می‌کنیم. اگر اثر در ساحتی باشد که به بالا رفتن فرهنگ و توجه مردم به معنویات کمک کند، مردم را با تاریخ ما آشنا سازد و اعتماد به ‌نفس را در میان نوجوانان ما تقویت کند، طبیعی است که در تعریف ما می‌گنجد، چراکه انقلاب اسلامی فقط یک تاریخ نبوده بلکه فرهنگی وسیع هم پشتش نهفته است.
newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها