زندگی سلاطین خیابان‌ بر پرده سینما

  فیلمنامه «سلاطین خیابان» را آیر با همکاری خود الروی و کرت ویمر نوشته است. کیانو ریوز، فارست ویتاکر، هیو لوری، کریس ایوانز، مارتا هیگاردا، سدریک اینتر تینمنت، جی‌ مور، تری کروس و نیامی هریس نقش‌های مختلف فیلم را بازی کرده‌اند. فیلم با نام «نگهبان شب» جلوی دوربین رفت و برای نمایش عمومی نام آن تغییر کرد. علت تغییر نام فیلم این بود که قبل از این حداقل دو فیلم معروف دیگر (یکی انگلیسی و دیگری روسی)‌ به این نام اکران عمومی شده و سازندگان آن نمی‌خواستند تماشاگران فیلم آنها را با آن دو کار اشتباه بگیرند. این در حالی است که کتاب جیمز الروی با نام «نگهبان شب» در معرض فروش قرار گرفته بود.

قصه

تام لودلو (با بازی ریوز)‌ یک افسر تجسس پلیس است که سابقه زیادی در مبارزه با تبهکاران و عوامل خرابکار دارد. زندگی خانوادگی و کاری او خوب است، تا این که همسرش می‌میرد. مرگ همسر سرآغاز مشکلات متعدد اوست و زندگی وی از اینجا دستخوش مسائل منفی زیادی می‌شود. مدارک تازه‌ای که تام به دست آورده، حکایت از آن می‌کند که یکی از همکاران زیر دستش با عوامل مافیایی همکاری می‌کند. کسی به حرف تام در این رابطه گوش نمی‌دهد و او خودش را در میانه این معرکه تنها می‌بیند. مجموعه عواملی که اتفاق می افتد تام را مجبور می‌کند که بر علیه فرهنگ و ارزش‌هایی موضع بگیرد که خودش تا قبل از این بخشی از آن بوده است. او که مدت‌ها در اداره پلیس صادقانه کار کرده، حالا می‌بیند که باید رودرروی آن قرار گیرد و با همکاران همیشگی‌اش به یک نبرد برخیزد. همین مساله او را به فکر فرو می‌برد. حالا سوالی که برای تام مطرح است، مربوط به وجود یا عدم وجود شرافت و صداقت در تمام آنهایی می‌شود که در محیط پیرامونش حضور دارند. تام می‌داند که یکی از همکارانش ترنس واشنگتن (با بازی کروس)‌ به  نوعی دارد برایش پاپوش می‌دوزد و این مساله ممکن است پای او را به بخش مراقبت‌های ویژه پلیس  که پیرامون خطاها و خلافکاری‌های ماموران پلیس تحقیق می‌کنند  باز کند. ترنس سوالاتی را درباره گذشته تام مطرح کرده و نسبت به آنها مشکوک است. با این حال، تام می‌داند که رئیس بانفوذ و پرقدرتش کاپیتان واندر، (با بازی ویتاکر)‌ مدافع اوست. واندر حتی حکم یک پدر را برای تام دارد و اکثر کارها و ماموریت‌های مهم را به تیم او می‌سپارد. زمانی که ترنس در یک درگیری مسلحانه خیابانی با عوامل جنایتکار به قتل می‌رسد، تام در شرایط دشواری قرار می‌گیرد. او مصمم است قاتلان همکار خود را پیدا کند و این در شرایطی است که واندر او را از این کار برحذر می‌دارد. تام می‌خواهد بداند چرا نباید پیگیر ماجرا باشد و کاپیتان واندر چه چیز مهمی را می‌داند که وی از آن بی‌خبر است؟

نقد

«سلاطین خیابان» فیلمی جذاب  و تماشایی است که سوالات مختلفی را در باب مسائل قومی،‌ اجتماعی و سیاسی مطرح می‌کند. رفتار آدم‌ها در قبال این مسائل چیست؟ فیلم می‌خواهد به این پرسش جواب دهد، همین نکته باعث می‌شود تا فیلم دست به یک شخصیت پردازی خوب و دقیق بزند، چرا که قصه آن مبتنی بر کاراکتر‌های مختلفی است که در طول قصه خود را به بیننده معرفی می‌کنند. فضای فیلم همان فضای خاکستری فیلم‌های واقع‌گرایانه‌ای است که می‌خواهد در برخی زمینه‌ها افشاگری کند و ریدلی اسکات متخصص ساخت آنهاست و حکم یک گزارش صادقانه درباره آدم‌هایی را دارد که مامور اجرای قانون در سطح عمومی هستند. اما وقتی کسانی پیدا ‌شوند که پای خود را از محدوده قانونی‌شان درازتر می‌کنند، چه وضعی پیش خواهد آمد؟ فیلم دیوید آیر قصد دارد به نوعی به این پرسش پاسخ دهد و خودش هم از همان آغاز کار می‌داند که شاید نتواند کاملا در این کار با موفقیت عمل کند. با این حال فیلم او در بین کارهای پلیسی سطح بالا لقب یک اثر تماشایی را می‌گیرد.

خود کارگردان فیلم هم می‌داند که سوژه سختی را برای کار انتخاب کرده است و جالب این که آیر ضمن آن که می‌خواهد قصه‌ای اجتماعی را تعریف کند، از سرگرم کردن کامل بیننده‌اش هم غافل نیست. در کنار لحن افشاگرانه و اجتماعی قصه فیلم، لحن ماجراجویانه آن را در شکل ظاهری‌اش نباید فراموش کرد. به این دلیل است که حال و هوای عمومی و بیرونی فیلم، خیلی شبیه فیلم‌هایی مثل «سوات» و «سریع و آتشین» است و حکم یک کار سرگرم کننده را دارد. با این وجود، آیر از این لایه جذاب استفاده کرده تا حرف انتقادی خود را مطرح کند و برای آن تماشاچی بیشتری فراهم کند. او چند سال قبل هم فیلم‌نامه «روز تعلیم» را براساس فساد موجود در اداره پلیس آمریکا نوشت که دومین اسکار بازیگری را برای دنزل واشنگتن  در نقش یک پلیس مقتدر اما فاسد که در زیر لوای اجرای قانون، به کارهای خلاف خود می‌پردازد  به ارمغان آورد. اولین کار او در مقام کارگردان «دوران سخت» (2006)‌ هم درامی درباره یک سرباز جنگ عراق بود که پس از بازگشت به خانه با مسائل و مشکلات زیادی روبه‌رو می‌شود.

کیانو ریوز و فارست ویتاکر بازی‌های خیلی خوبی در فیلم ارائه داده‌‌اند، بویژه ریوز در این فیلم به‌خوبی از ایفای حالات و روحیات درونی کاراکتر خود برمی‌آید و بازی‌اش به احتمال زیاد مورد توجه اعضای آکادمی اسکار قرار خواهد گرفت.

برخی از منتقدین سبک فیلم را شبیه سبک اثر کلاسیک و معروف دهه هفتاد «محله چینی‌ها» (اثر رومن پولانسکی)‌ ارزیابی کرده‌اند، جنبه مرموز فیلم و چند لایه‌ای بودن خط اصلی آن در کنار نوع ساخت، باعث شده تا منتقدین چنین اظهارنظر بکنند.