وقتی «خلاقیت» به کار می‌رود

همه افرادی که به نوعی با فعالیت‌های رسانه‌ای سر و کار دارند، می‌دانند آن بخش از فعالیت‌های رسانه‌ای که به خبرها و مسائل سیاسی مربوط می‌شود، معمولا بخش سخت و غیر قابل انعطافی است. در این عرصه اگر هم جذابیتی وجود داشته باشد، به خبرهای حاشیه‌ای مربوط می‌شود که همواره جنجال برانگیز است و انتشار آن از رسانه‌های رسمی ممکن است باعث مناقشه شود. با این مقدمه می‌توان نتیجه گرفت رویدادی مانند انتخابات به عنوان یک رویداد سیاسی، برای تولید برنامه تلویزیونی با حساسیت‌های فراوانی همراه است. یکی از این حساسیت‌ها، تولید برنامه‌ای جذاب است که بتواند «بیننده» داشته باشد و در نتیجه تاثیر گذار باشد. این همان نکته‌ای است که اگر برنامه‌سازی بخواهد آن را رعایت کند، با سختی فراوانی مواجه خواهد بود.