مخاطب مشتاق شنیدن روایت زندگی مفاخر است

صدوقی، تهیه‌کننده اثر، مهم‌ترین ویژگی‌اش را تمرکز بر مفاخر معاصر می‌داند. وی درخصوص اهمیت تولید چنین مستند‌هایی درباره مشاهیر و سرآمدان ایرانی بیان کرد: ما تصمیم گرفتیم درخصوص مشاهیر و مفاخر علمی، فرهنگی و هنری در قید حیات فیلم بسازیم. معمولا تجلیل از مفاخر کشور زمانی صورت می‌گیرد که این چهره‌ها دیگر در قید حیات نیستند و چنین رویکردی جزو آسیب‌های ساحت فرهنگی، هنری و علمی، اجتماعی و... است. ما از ادامه چنین رویکردی پرهیز کردیم. به نظرم باید از مشاهیر و مفاخر تا زمانی که زنده هستند یاد کنیم، اما می‌بینیم که اندیشه، آثار و تأثیرات آنها در سپهر علمی کشور معمولا یا مورد کم‌توجهی قرار می‌گیرد یا وقتی از جهان رخت می‌بندند، تازه به یاد آنها می‌افتیم و افسوس می‌خوریم که‌ای‌کاش کار‌های بیشتری انجام داده بودیم. 

صدوقی یادآوری کرد: تولید مستند زندگینامه و کارنامه افتخارات و قله‌های رفیع فرهنگ و دانش ایران، رسالتی سترگ در پیوند نسل امروز با میراث غنی علمی و فرهنگی این مرزوبوم است. این آثار، افزون بر شناساندن مفاخر ملی به مخاطبان داخلی، در سطح جهانی نیز مجالی برای تبلور و نمایش ژرفای تمدن دیرپای ایران‌زمین می‌آفرینند. چهره‌های تابناکی، چون ابن‌سینا، خیام، حافظ، فردوسی، فارابی، پروفسور حسابی و شهریار، نه‌فقط در حیطه مرز‌های جغرافیایی، که در بیشتر کشور‌ها مورد تکریم و احترام جهانی واقع شده‌اند. از این‌رو، تولید محتوای فاخر که حیات و آفرینش‌های این بزرگان را با بیانی شیوا و اثرگذار روایت کند، تکلیفی فرهنگی و رسالتی مهم به‌شمار می‌آید. 

وی تصریح کرد: ما تلاش کردیم در مستند آئینه عمر به‌صورت روشن آثار مکتوب و اثرگذاری علمی و اندوخته‌های یک اندیشمند و هنرمند را از زبان خودش به تصویر بکشیم. همچنین تنوع استادانی را که در گفت‌و‌گو‌های تکمیلی با ما همکاری داشتند بالا ببریم و از کسانی کمک بگیریم که در تراز چهره موردنظر مستند باشند. به همین منظور بیشتر سراغ استادان و مشاهیر یا شاگردان مطرح مفاخر سرشناس رفتیم. به نظرم این رویکرد می‌تواند موجب ارتقای امید و انگیزه در دل جوانانی باشد که مخاطب این مستند هستند. 

صدوقی درباره ویژگی‌های یک مستند باکیفیت درخصوص مفاخر اظهار کرد: وقتی قرار است درباره یکی از مفاخر اثری تولید کنیم، تبیین اندیشه و نحوه روایت، پیرنگ فیلم‌ها و ماجرایی که شرح داده می‌شود از اهمیت زیادی برخوردار است. در مستند تلویزیونی آئینه عمر با پرداختن به وجوه کمتر پرداخته‌شده از هر شخصیتی توانستیم تمایزی بین این مستند با سایر تولیدات مشابه ایجاد کنیم. برخی داده‌ها درباره مفاخر در کتاب‌ها و مقالات موجود است و دستیابی به آنها دشوار نیست، اما فوق‌العاده‌های وجودی، علمی و اندیشگانی مفاخر کشور می‌تواند مستندی را جذاب‌تر کند و ما نیز با همین رویکرد پیش رفته‌ایم. 

وی یادآوری کرد: آئینه عمر طی حدود سه سال با گروهی همراه شد که به مفاخرساز در قالب مستند‌های تلویزیونی تبدیل شد و در رسانه‌های رسمی کشور و فضای مجازی، جایگاه خود را میان مخاطبان پیدا کرد. مخاطبانی متنوع از قشر فرهیخته، دانشگاهی، حوزوی، دانش‌آموزان دبیرستانی و مردم عادی داریم. به‌رغم توجه ویژه مردم ایران به چهره‌های مشهور فرهنگی و هنری، همچنان عنایت خاصی به مفاخر و اندیشمندان حوزه‌های گوناگون امروز و گذشته کشور وجود دارد؛ این امر لزوم تلاش مضاعف در معرفی سرآمدان را نشان می‌دهد.

صدوقی درباره مشکلات تولید مستند درخصوص مفاخر در قید حیات نیز توضیح داد: این کار سختی‌های متعددی دارد. به‌عنوان نمونه ما با استادانی مواجهیم که کهولت سن، معذوریت‌های فرهنگی و اجتماعی دارند. طبیعتا برخی مشاهیر نیز درگیر گستره فعالیت‌های علمی و پژوهشی بسیار عمیقی هستند و از این‌رو فرصت کافی برای همراهی با یک گروه مستندساز را ندارند. در مستندی با هر قسمت کمتر از یک ساعت، فرصت کافی برای کاوش جهان اندیشه یک چهره وجود ندارد. البته مفاخر ما از ویژگی‌های اخلاقی، معرفتی و علمی گسترده‌ای برخوردارند، اما همین پیچیدگی‌ها کار را دشوار می‌کند.