جنسن باتون تمام شد و رفت !

نایجل منسل ، قهرمان سابق (1992) اتومبیلرانی فرمول یک جهان که بریتانیایی است ، اعتقاد دارد شانس های هموطن 28 ساله و مشهورش جنسن باتون برای این که روزی از بزرگان درجه اول این رشته و قهرمان شود ، تمام شده و بهتر است خود او نیز این را بفهمد.

کد خبر: ۱۴۳۷۸۶

باتون فصل بعدی (2008) رقابت های گراندپری اتومبیلرانی را هم در تیم هوندا خواهد گذراند اما به اعتقاد راسخ منسل که خودش در نیمه اول دهه 1990 در اوج بود و اینک مفسری درجه اول در این ورزش است باتون فقط وقت تلف می کند و ثابت شده که هیچ گاه چیزی نخواهد شد که عده ای می پنداشتند: باتون امکانات خوبی در اختیار داشته و از جمله خودروهای عالی اما هیچ گاه از آنها به حد کمال سود نجسته است و همین حالا نیز قدر اتومبیل های مسابقه ای عالی خود را نمی داند. او باید تا به حال تورنمنت های بسیار بیشتری را می برد ولی بشدت کمتر از سطح قابل انتظار ظاهر شده است و هیچ کس مقصر نیست جز خودش . او بهترین فرصتهای ممکن را از دست داده و از این پس ، اصولا فرصتهای زیادی نصیبش نخواهد شد. باتون فصل پیش بد کار نکرد و در گراندپری مجارستان که یکی از تورنمنت های 18 گانه اتومبیلرانی فرمول یک فصل بود ، اول شد اما بدتر این که این اولین پیروزی او در صد و سیزدهمین رقابتی بود که در این سطح تجربه می کرد. با این اوصاف ، او در جدول رده بندی پایانی فصل فقط در جای ششم ایستاد و امسال از آن هم بدتر ظاهر شده و اصلا نتوانسته است با بزرگان فرمول یک امسال ازجمله هموطنش لوئیس همیلتون که پدیده و پیشتاز رقابت های این فصل است ، برابری کند. سال 2004 نیز که تیم او «بار» خوانده می شد ، به رغم تمامی تداوم وی و تیمش در مسابقات فرمول یک ، هیچ قهرمانی و پیروزی ای به نام وی نوشته نشد. در فصل 2007 که فقط 5 تورنمنت از 17 تورنمنت آن مانده است ، باتون تنها یک امتیاز برای خودش و هوندا اندوخته بنابراین در جدول رده بندی کلی شانزدهم است . با این اوصاف ، منسل معتقد است که باتون باید بپذیرد ، کاستی هایش در درجه اول محصول خطاهای خود اوست و چون وی را از بااستعدادترین راننده های دنیا طی دهه جاری دانسته اند ، عدم نتیجه گیری وی فقط کوتاهی های خود را به اثبات می رساند. باتون چند سال پیش ، بسیار بهتر از این بود زیرا دست کم عامل انگیزه را داشت و حالا آن را نیز ندارد و انگار خودش هم پذیرفته است که هرگز قهرمان دنیا نخواهد شد. او از آن جمله ورزشکاران است که بیش از حد فریاد و بیش از حد زود از آنها تعریف می شود و در نتیجه بسرعت پس می روند و هیچ نمی شوند. او باید متاسف باشد زیرا استعداد لازم را داشته و از آن سود نجسته و زیر سایه امثال آلونسو (2 بار قهرمان جهان در سالهای 2005 و 2006) محو و ناپدید شده است.