پویش موسیقی خلیج‌فارس ۴۲ساله شد

علیقلی این آهنگ را که شعر آن را عادل حسنی نوشته و محمد شمس آهنگسازی کرده بود، در واکنش به جریان تحریف نام خلیجفارس خواند.پس از مرحوم علیقلی، این پویش از سوی سایر خوانندههای ایرانی ادامه یافت و در این سالها، خوانندههای زیادی بر این موضوع متمرکز شدند و تکآهنگهای اعتراضی، سیاسی و ملیگرایانه زیادی با موضوع خلیجفارس و موجودیت تاریخی آن در سبکهای مختلف موسیقی پاپ، راک، سنتی و کلاسیک خواندند.بیشترین هنرمندان موسیقی که با تکآهنگهای خود در پویش خلیجفارس حضور پیدا کردند، هنرمندان سبک پاپ بودند و بیش از ۳۰ خواننده با ساخت قطعه اعتراض خود را به تحریفهایی که بر نام خلیجفارس مطرح میشود، بیان کردهاند که از مهمترین آنها میتوان به محسن چاوشی، سینا حجازی، فرزاد فرزین، رضا صادقی، قاسم افشار، مهدی یغمایی، غلامرضا صنعتگر، حمید حامی و روزبه نعمتاللهی اشاره کرد. رضا یزدانی نیز از جمله هنرمندانی است که در سبک راک تکآهنگی را با ترانه یغما گلرویی و تنظیم بهروز پایگان در وصف خلیجفارس خوانده است. در موسیقی سنتی نیز نام خوانندههایی همچون سالار عقیلی، همایون شجریان، ناربه چولاکیان و مهران میررستمی دیده میشود. وقتی انگلیسیها مجبور شدند Persian Gulf را فریاد بزننداما موسیقی کلاسیک به خوبی توانست گفتمان جهانی را حول محور نام خلیجفارس گرد آورد. شاهین فرهت با ساخت سمفونی خلیجفارس و ضبط آن توسط ارکستر فیلارمونیک ارمنستان تلاش قابل توجهی در این عرصه داشت. این سمفونی در موومان نخست با توصیف مواجبودن، خروشان و گاهی آرامبودن دریا همراه است که در فضایی ارکستری نوشته شده است. بخش دوم آن بر اساس غزلی است که توسط «ناربه چولاکیان» خوانده شده است. همچنین در این قسمت که حالتی درام دارد، تاریخ پرحماسه خلیج همیشه فارس در سه تم اصلی روایت میشود. موومان پایانی این اثر هم شامل تمهای اصلی با آواز بر یک قصیده از عبدالجبار کاکایی است که حکایت از عظمت خلیجفارس دارد. اما بیشک سمفونی خلیجفارس شهرداد روحانی را باید معروفترین و خاصترین کار هنرمندان موسیقی در این پویش هنری بدانیم. آلبومی که او در کشور انگلیس و با همکاری گروه کر لندن ساخت.روحانی در یکی از مصاحبههای خود در رابطه با این آلبوم و درباره دلیل انتخاب ارکستر سمفونیک لندن برای اجرای این اثر گفت: «من از روز اول اصرار داشتم که این سوئیتسمفونی در یک کشور مهم اروپایی ضبط شود، میدانید که از لحاظ سیاسی کشور انگلستان نقش زیادی در خاورمیانه و تقسیمبندیهای آن داشته و بهطور سمبلیک هم که شده من اصرار داشتم که این کار در این محل ضبط شود. شما مجسم کنید گروه کُر انگلیسی که همه آنها انگلیسی هستند، با زبان خودشان بارها تکرار میکنند «Persian Gulf» و جالب است برای شما بگویم زمانی که این کار را انجام میدادم لذت عجیبی میبردم چون با وجودی که ما آماده شده بودیم چندبار سعی کردیم این قطعه را ضبط و تمرین کنیم تا من این کلمات را بیشتر بشنوم. در حقیقت هدف این بود که با بالاترین کیفیتی که در دنیا امکان دارد این کار ضبط شود چون یک کار ملی است و به این خاطر میخواستم این کار به بهترین نحو ممکن انجام شود که خوشبختانه با پشتیبانیای که صورت گرفت این اتفاق افتاد.»