دیدار اول - مکاتبات دبیران کل

اگر در گفت وشنود حضوری گاهی فضای محیطی و عوامل درونی در عصبانیت هر یک از طرفین و یا هر دو طرف دخالت و سلامت گفتگو را خدشه دار می کنند؛ «مکاتبه » راهی برای بیان نظر، استدلال و نقد نظر دیگری به دور از عصبانیت لفظی و بدون خروج از خط منطق می باشد.

کد خبر: ۱۳۶۷۳

به عنوان نمونه می توان به مکاتبات متین ، راهگشا، استدلالی و کاملا مودبانه مرحوم سلیم بشری و مرحوم عبدالحسین شرف الدین در باب ولایت خاصه که مجموع آن در کتاب «المراجعات » ثبت و درج شده است ؛ اشاره نمود. مکاتبات دو عالم اسلامی در این کتاب نمونه ای از رعایت ادب ، متانت و رعایت آداب تعاطی افکار و بقول امروزی ها «گفتمان » محسوب می شود که می تواند سرمشق هرگونه گفتگو و مکاتبات باشد. تجربه هم نشان داده است که علاوه بر قوت و قدرت منطقی و استدلالی بحث ، ادبیات متین و استفاده از واژه های غیرعصبی در بحث دوطرفه و مکاتبه ، تا چه میزان در قضاوت مثبت نفر سوم و یا اشخاص ناظر اهمیت دارد. متاسفانه در فضای گفتمان سیاسی ، اجتماعی و فرهنگی هنوز چنین منشی باب نشده است . همه می دانیم که وفاق و همدلی که بروز آن را همگی انتظار می کشیم ، در سایه تاکید بر مشترکات ، بحث متین درباره اختلافات و نزدیک کردن ذائقه ها و افکار یکدیگر بر مدار اصول و موازین ؛ بدست می آید. این روزها به هر دلیلی ، میان دو «دبیرکل »، گفتمان مکتوب درباره مسائل اساسی کشور در جریان است . اگر روند این مکاتبه به سوی متانت بیشتر و مستدل تر کردن مواضع و گفته های خویش سیر کند، باید آن را به فال نیک گرفت و از آن استقبال نمود. طبیعی است اگر این روش ادامه یابد علاوه بر این که نقش «آتش بیارها» را در معرکه کاهش می دهد، فضای سیاسی و اجتماعی جامعه را به سوی گفت وشنود حضوری به منظور ایجاد وفاق و هم حسی پیش می برد. این فضا، همان است که دلسوزان نظام و افراد عاقل و معتدل انتظار آن را می کشند و اگر اتفاق بیفتد و آداب مباحثه ، گفتگو، مکالمه و مکاتبه توسط خواص جامعه رعایت شود؛ چه فضای خوب ، امیدوارکننده و پرنشاطی را خواهد ساخت .