موجودات فضایی در زیر سطح مریخ

به گزارش جام جم آنلاین و به نقل از دیجیاتو، از مدت‌ها قبل دو تصویر مختلف از مریخ در دوران باستان در ذهن دانشمندان وجود دارد. یکی از آن‌ها این سیاره را گرم و مرطوب به نمایش می‌گذارد که به لطف رودخانه‌ها و دریاچه‌ها زندگی روی سطح آن در جریان بوده است. تصویر دوم مریخ را یک سیاره سرد و خشک نشان می‌دهد که هیچ‌ وقت به گرمای کافی از خورشید برای تولید نوعی آب روان با امکان شکل‌گیری زندگی دست پیدا نکرده است.

این مشکل که به طور غیررسمی با نام «پارادوکس خورشید کم‌نور» شناخته می‌شود، حول این واقعیت است که خورشید در زمانی که مریخ میزبان حجم زیادی آب بوده، چندان روشن و گرم نبوده است. حتی امروزه نیز سطح مریخ نمی‌تواند به دمای موردنیاز برای جاری شدن دست پیدا کند و این مشکل میلیاردها سال پیش بزرگتر بوده است.

با توجه به این موضوع چگونه امکان جاری شدن آب در مریخ وجود داشته است؟ پژوهشی جدید که در ژورنال «Science Advances» به چاپ رسیده، می‌تواند یک جواب احتمالی برای این سوال داشته باشد.

طبق این پژوهش، یکی از پاسخ‌های احتمالی برای پارادوکس خورشید کم‌نور می‌تواند «گرمایش زمین‌گرمایی» باشد. این نوع گرمایش می‌تواند در اشکال مختلف وجود داشته باشد، اما دانشمندان با یکی از آن‌ها آشنایی دارند که زوال عناصر رادیواکتیو است.

دانشمندان با استفاده از شبیه‌سازی مریخ باستان را مدلسازی کردند و نشان دادند که گرمایش زمین‌گرمایی می‌تواند منجر به وجود آب مایع فراوان در سطح شود.

در صورتی که این ایده واقعیت داشته باشد، احتمالا خاک خیس مریخ و نه سطح آن یا رودخانه‌های روان محلی شکل‌گیری زندگی بوده است. با توجه به اینکه تا به امروز به شواهدی مبنی بر وجود زندگی باستانی روی مریخ پیدا نکرده‌ایم، پژوهش جدید یک راه جالب در اختیار دانشمندان قرار می‌دهد. این احتمال وجود دارد که زندگی در گذشته یا حال در عمق بیشتری نسبت به تصویر قبلی ما وجود داشته باشد.

به گفته محققان مقاله اخیر، حتی اگر گازهای گلخانه‌ای مانند دی‌اکسید کربن و بخار آب هم در اتمسفر اولیه مریخ وجود داشته، شبیه‌سازی کامپیوتری نمی‌تواند آن‌ها را دلیلی برای گرما و رطوبت بلندمدت این سیاره درنظر بگیرد.

پیش از اینکه انسان بتواند به این سیاره سرخ سفر کند، چندین ماموریت دیگر توسط کاوشگرها و ربات‌ها صورت می‌گیرد که شاید بتوانند پاسخ این سوالات را برای ما پیدا کنند.