قدرت تصمیم گیری، مهارتی سرنوشت ساز

به گزارش جام جم آنلاین،تصمیمات ما می‌توانند سریع یا به‌آرامی گرفته شوند. برایندی از نظر جمع یا حاصل تفکر فردی باشند. پاسخی به کاری ضروری یا تغییر باشند یا اینکه در موقعیتی ناگزیر، به‌اجبار گرفته شده باشند. آنچه مسلم است، آگاهانه‌بودن تصمیم‌گیری‌ها و اثر آن‌ها بر کیفیت زندگی ماست. همه‌ی ما مربیان فرزندان خود هستیم و می‌توانیم با مطرح‌کردن این موارد در بحث‌های مشترک، گام مؤثری در تقویت مهارت تصمیم‌گیری آنان داشته باشیم.

مهارت تصمیم گیری چیست؟

تصمیم گیری از جمله مهم ‌ترین مهارت‌های زندگی است که مسیر و هدف انسان‌ها را شکل می‌دهد. همه ما می‌دانیم که موفقیت و پیشرفت ما تحت تاثیر مستقیم تصمیم ‌های خوب است. برای تصمیم‌ گیری درست و خوب باید معنا و مراحل تصمیم را بدانیم و از تصمیمات بد گذشته مان درس بگیریم.

در ساده‌ ترین شکل، تصمیم گیری به معنی انتخاب کردن بین دو یا چند مسئله مختلف است. در فرایند گسترده‌ تر، گرفتن یک تصمیم شامل انتخاب بین راه‌ حل‌‌های ممکن برای یک موضوع است. ممکن است تصمیم گیری با روندی شهودی یا استدلالی یا ترکیبی از این دو، انجام شود.

روند شهودی به معنی استفاده از شهود یا ندای درونی است. شهود ریشه در واقعیت ندارد بلکه بر اساس درک و برداشت شما است. روند استدلالی یعنی از شواهد و جمع بندی اطلاعات و آمار موجود در زمینه مورد نظر استفاده شود. به خاطر داشته باشید که شهود روش قابل قبولی برای تصمیم گیری است، اما عموما برای تصمیمات ساده یا سریع مناسب ‌‌تر است. تصمیمات پیچیده‌‌ تر باید با روشی رسمی ‌‌تر و ساختار یافته‌‌ تر اتخاذ شوند، که معمولا شامل هر دو روش شهودی و استدلالی می‌شود.

اطلاعاتْ سنگ‌ بنای تصمیم‌ گیری درست است. باید به خاطر داشته باشیم که تصمیم‌ گیری درست و کارامد، حاصل فرایند قوی جمع‌آوری اطلاعات است. در این مرحله باید به نقش تأثیرگذار تحلیل مسائل اذعان کرد که به‌ طرز چشمگیری اطلاعات موردنیاز برای تصمیم ‌گیری کارامد را فراهم می‌کند. مشاهده، مطالعه، تحلیل جامع، پرسش و پاسخ و تمرکز بر مسائل جاری، ابزارهای مهمی برای جمع‌آوری اطلاعات مورد نیاز برای تصمیم‌ گیری درست است.

مهم‌ترین ویژگی تصمیم‌ گیری کارامد، میزان پاسخ‌گویی آن به نیاز موجود و قابلیت آن در حل مسئله است. تصمیم درست باید به راهکاری منعطف منتهی شود که تا آخرین مراحل برنامه ‌ریزی، قابلیت اجرایی داشته باشد. تصمیم کارامد مدل چهارچوب مطلقاً ثابتی ندارد، بلکه به‌ تناسب شرایط موجود می‌تواند با تغییرات همراه باشد. این دقیقاً تعریفی از انعطاف ‌پذیری هوشمندانه است.

تصمیم‌ گیری باید قابلیت اشتراک ایده‌ها را داشته باشد. حالا به‌ لحاظ زمانی در مرحله‌ی قبل از تصمیم ‌گیری قرار داریم و این راهکار به ‌معنی به‌ اشتراک‌ گذاشتن تصمیمات خصوصی یک نفر نیست. زمانی که در حال جمع‌آوری اطلاعات برای اخذ تصمیم کارامد هستید، فرایند اجرایی شما باید جایی برای گردهم‌ آمدن نظرات افراد کارشناس حتی با نظرات مخالف داشته باشد. اینْ رمز موفقیت برای تصمیم‌ گیری کارامد است.

برنامه‌ی جایگزین، ضرورتی انکارناپذیر در تصمیم‌ گیری است. در دنیای پر از تغییراتی که در اطراف خود شاهد آن هستیم، بخش زیادی از تصمیمات ما برای برطرف‌ کردن نیازهای به ‌وجود‌ آمده از تغییرات است. این ویژگی برای ما یادآور اهمیت گزینه‌ی جایگزین است. تصمیم‌ گیری درست، زمانی معنای حقیقی خود را به دست می‌آورد که همیشه یک راه‌ حل جایگزین برای تغییرات احتمالی به همراه خود داشته باشد.

در تصمیم‌گیری با چه چیزهایی مواجه هستیم؟

انسان در طول زندگی خود و در تمام حوزه‌ها مانند مسائل مالی، شغلی، عاطفی و مدیریتی نیاز به تصمیم گیری دارد.

اما تقریبا تمام افراد هنگام تصمیم‌گیری چالش‌های زیر را تجربه می‌کنند:

1.همیشه تعدادی گزینه وجود دارد و فرد برای انتخاب هر کدام از آن‌ها مردد می‌شود.

2.افراد اغلب نمی‌دانند چه زمانی برای تصمیم گیری مناسب است. آیا می‌توانند آن را به تعویق بیاندازند؟

3.پذیرش مسئولیت انتخاب‌ها و تصمیمات اغلب فکر و ذهن افراد تصمیم گیرنده را درگیر می‌کند.

4.گاهی ذهن در انتخاب بهترین تصمیمات دچار خطای شناختی می‌شود.

5.ممکن است بین تصمیم گیری شهودی و یا استدلالی مردد شوند.

6.گاهی ممکن است فرد تصمیمی را بگیرد و برخلاف آن عمل کند.