مردم موضوعات بکر را دوست دارند

بازی در کارهای اپیزودیک مثل «دیوار شیشه‌ای» چه تفاوتی با سریال‌های دنباله‌دار دارد؟
وقتی در یک مجموعه اپیزودیک کار می‌کنی، تمام تمرکز و انرژی‌ات را برای همان اپیزود می‌گذاری و قرار نیست چند ماه را صرف یک شخصیت کنی. باید تمام توانایی‌هایت را در همان یک اپیزود به نمایش بگذاری. فکر می‌کنم کارهای اپیزودیک از این لحاظ با کارهای دنباله‌دار تفاوت دارد.
به نظرتان کارهای اپیزودیک به لحاظ جذب بیننده به مشکل نمی‌خورند؟ منظورم این است که سریال‌ها معمولا می‌توانند مخاطب را مشتاق نگه‌دارند تا قسمت بعدی را ببیند اما در کارهای اپیزودیک این موضوع صدق نمی‌کند.
فکر می‌کنم جذب مخاطب در هر اثر نمایشی بستگی به موضوع آن دارد. من خودم سعی می‌کنم در کارهای اپیزودیکی بازی کنم که اپیزود مربوط به من قصه مجزایی داشته باشد نه این‌که چند اپیزود دیگر مرتبط با آن هم در مجموعه باشند. من تا به حال در دو کار اپیزودیک بازی کرده‌ام، یکی دیوار شیشه‌ای و دیگری «محکومین 2» که هنوز پخش نشده است. این موضوع برایم مهم بوده که اپیزود مربوط به من به لحاظ موضوعی مستقل از دیگر اپیزودها باشد. ممکن است کارگردان، اپیزودهای دیگری هم بسازد، اما هیچ ربطی به اپیزودی که من در آن بازی کرده‌ام، ندارد و داستان‌ها کاملا مستقل است.
دیوار شیشه‌ای چه جذابیتی برایتان داشت که در آن بازی کردید؟
آقای راما قویدل از من خواهش کرد در یکی از اپیزودها بازی کنم. به نظر او هم نقش و هم اپیزود خاص بود و به همین دلیل تمایل داشت بازیگری آن را ایفا کند که به نظرش از عهده‌اش برآید. در ابتدا خیلی راغب نبودم اما وقتی کارگردان از من خواست این نقش را ایفا کنم، پذیرفتم. اپیزودی که در آن بودم، آنقدر خوب درآمد و کارگردان آن را دوست داشت که به عنوان اپیزود اول معرفی و پخش شد. وقتی اپیزود خوبی در قسمت اول پخش می‌شود، می‌تواند عاملی برای جذب مخاطب باشد تا قسمت‌های بعدی را هم دنبال کند.
جذابیت‌های نقشی که در این اپیزود به عهده داشتید، برای خودتان چه بود؟
شخصیتی که در این سریال آن را ایفا کردم در روند داستان درگیر زیاده‌خواهی شده و باعث می‌شود که فریب بخورد. او همراه فرد دیگری سعی می‌کند به دنبال گنجی که زیر خاک است، برود تا به آن دست پیدا کند، اما در نهایت بر اثر این زیاده خواهی دچار زیان می‌شود. این فراز و فرودی که در داستان بود و تغییری که در این شخصیت به وجود می‌آمد، برایم جذاب بود. او از یک آدم معمولی به فردی تبدیل می‌شود که فکر می‌کند می‌تواند به گنج دست پیدا کند.
نقاط قوت این سریال از نظر شما چه بود؟
من تمام اپیزودها را ندیده‌ام اما براساس همان اپیزودی که خودم در آن بازی کردم، می‌توانم بگویم با توجه به بودجه و زمانی که برای این کار اختصاص داده شده بود، نتیجه خوبی گرفتیم. همه عوامل تمام تلاششان را کردند که کار قابل قبول و قابل‌دفاعی ساخته شود. کار سختی بود، ما بیش از یک هفته در بیابان‌های اطراف تهران کار می‌کردیم و رنگ پوست همه تغییر کرده بود. شرایط سخت بود و امکانات زیادی هم نداشتیم اما سعی کردیم کار خوبی بسازیم. یکی از دلایلی که آقای قویدل می‌خواست من این نقش را بازی کنم، همین سختی کار بود.
سریال دیوار شیشه‌ای حامل چه پیام خاصی برای مخاطب بود؟
این سریال قصد داشت به بیننده بگوید که وقتی آدم زیاده خواه می‌شود و طمع می‌کند، اگر نتواند کنترل خودش را به دست بگیرد، حتما ضرر می‌کند. اگر زندگی عادی خودش را داشت و روال اصلی زندگی‌اش را طی می‌کرد، خیلی راحت‌تر بود و دچار مشکلات نمی‌شد. البته زیاده‌خواهی تا جایی که از حد متعادل بیشتر نشود و برایت دردسر ایجاد نکند، بد نیست و وقتی از حدش خارج می‌شود و برای رسیدن به اهدافت هر کاری را که به نظرت درست می‌آید، انجام می‌دهی، حتما دچار عواقب منفی می‌شوی.
به نظر شما اساسا یک سریال چه ویژگی‌هایی باید داشته باشد تا پرمخاطب شود؟
به نظر من موضوع سریال نباید تکراری باشد. باید اول، وسط و پایان خوبی داشته باشد و شخصیت‌ها درست انتخاب شوند. فکر می‌کنم الان در سریال‌سازی خیلی به این موضوع اهمیت نمی‌دهند. البته گاهی اوقات محدودیت‌هایی که اعمال می‌شود، از جذابیت کار می‌کاهد. مثلا سریال «ساعت شنی» را ما در 26 قسمت کار کرده بودیم که کمتر از 16 قسمت آن پخش شد. آن سریال آسیب‌های اجتماعی را نشان می‌داد و شاید باید الان ساخته می‌شد که فضا بازتر است. مردم موضوعات بکر را دوست دارند و می‌خواهند غیر از این‌که سرگرم می‌شوند کار جدید هم ببینند.

شهربانو جمعه‌پور

رسانه