زبان فارسی، همگراییِ بزرگ برای گردشگری فرهنگی

جام‏ جم آنلاین - گردشگری فرهنگی اهمیت بسیار زیادی دارد اما با وجود این هنوز مباحث نظری و عملی زیادی درباره آن وجود ندارد. در واقع این مبحث بسیار مهم، مغفول مانده این در حالی است که می‎توانیم از آن استفاده‎های زیادی جهت رونق دادن بیشتر به گردشگری ببریم.

ما می‎توانیم برای رونق گردشگری فرهنگی در آسیا به اهمیت زبان فارسی در برخی از کشورها توجه کنیم. کشورهایی مثل افغانستان، تاجیکستان و بخش‏هایی از ازبکستان و پاکستان فارسی زبان هستند. در تاجیکستان قدمت زبان فارسی به بالای دو هزار سال می‏رسد و زبان رسمی آنها به شمار می‏رود که عامل بسیار مهمی در زمینه اعتلای گردشگری فرهنگی است. زبان فارسی در همگرایی این کشورها نقش قابل توجهی دارد که این موضوع به نوبه خود می‏تواند در گردشگری فرهنگی تاثیر بسیار خوبی بگذارد و رونق بیشتر آن را رقم بزند. داشتن زبان مشترک با برخی از کشورها پشتوانه بسیار خوبی جهت به وجود آوردن جاذبه‏های گردشگری است. این موضوع حتی می‏تواند بر روی مباحث علمی و نشست‏های علمی در این کشورها تاثیر گذار باشد.

مشاهیر و شعرای فارسی زبان یکی از ابزارهایی هستند که موضوع مشترک کشورهای فارسی زبان شده‏اند. همین موضوع می‏تواند به تقویت گردشگری فرهنگی کمک شایانی کند و باعث شود تا در زمینه صدور روادید برای مهمانان و مسافران فارسی زبان شرایط تازه‏ای به وجود بیاید. شعرایی همانند حافظ، مولانا، سعدی و عمر خیام جایگاه بسیار خاصی در زبان فارسی دارند و هیچ ملت فارسی زبانی نمی‏تواند آنها را نادیده بگیرد. اینها جز مفاخر محسوب می‏شوند و در طول سال نشست‏های متعددی در رابطه با آنها برگزار می شود، نشست‎هایی که با کمی برنامه ریزی بیشتر می‎توانند جایگاهی برای به منصه ظهور رساندن گردشگری فرهنگی باشند.

آهنگ علمی دادن به مباحث مختلف کشورهای فارسی زبان باعث رونق در گردشگری سبز می‎شود.

مسئله بسیار مهم دیگر این است وقتی که ما با زبان مشترک بین چند کشور روبرو هستیم مسائل دیگری همانند نوع لباس و پوشش و غذا هم اشتراکات زیادی به وجود می‎آید و خیلی ساده به این نتیجه می‎رسیم که این موضوع خود می‎تواند عاملی برای رونق گردشگری فرهنگی باشد. در واقع ملل فارسی زبان می‎توانند با این اشتراکات گردشگران فارسی زبان را از کشورهای دیگر به خود جذب کنند.

رونق گرفتن گردشگری فرهنگی در سایه همت، برنامه‎ریزی و سازمان‎دهی امور است که نشست‎هایی را با حضور کارشناسان می‎طلبد. ما باید در این حیطه به دنبال نقاط قوت باشیم و به اشتراکات توجه کنیم. شهرهای هم مرز ترکیه همانقدر با این کشور مرواده دارند که شهرهای هم مرز کردستان عراق. این تبادلات رفت و آمدی در واقع بخشی از همان گردشگری فرهنگی است که اگر کمی بیشتر روی آن کار شود نتایج بهتر و مثبتی در بر خواهد داشت.

به گردشگری فرهنگی باید نگاهی فراسوی ملی داشته باشیم. همین الان جشنواره‎های مذهبی که در واتیکان و یا نقاط دیگر جهان برگزار می‎شود مصداق کامل گردشگری فرهنگی است چرا که افراد زیادی را با یک پیش زمینه فرهنگی و اعتقادی گرد هم می‎آورد و سود و منفعت زیادی را برای کشور میزبان رقم می‌زند. اکنون نیز ما در کشور خودمان و البته کشور همسایه با همین وضعیت مشابه روبرو هستیم چرا که مناسبات مذهبی مشترک داریم. باید به اشتراکات فرهنگی توجه بیشتری داشت و از آن استفاده برد. این اشتراکات باعث افزایش بازدیدها می‎شود. گردشگری فرهنگی در تاریخ جایگاه قابل توجهی دارد و باید به بهترین شکل ممکن روی این موضوع توجه ویژه‏ای داشته باشیم.

مرتضی خاکسار – کارشناس ارشد اقتصاد گردشگری