جهانگردی در لابه‌لای کتاب‌ها

تعداد چاپ‌های مجدد کتاب‌های او نشان می‌دهد خواندن ماجراهایی که در سفر به کشورهای مختلف دنیا برایش اتفاق افتاده برای مردم جالب است. این‌که آنجا چه خبر است، مردم چه ‌شکلی‌اند، چه رفتاری دارند، وضع مالی‌شان چطور است و چقدر خوشبخت هستند، اصلا مردم در جایی غیر از ایران چطور زندگی می‌کنند... موضوعاتی که اتفاقا منصور ضابطیان با جزئیات درباره‌اش حرف می‌زند و برای خوانندگان کتابش به زیبایی تعریف می‌کند. به مناسبت روز جهانگردی، مروری بر همه سفرنامه‌های او داشتیم.
مارک‌وپلو: اولین تجربه سفرنامه‌نویسی منصور ضابطیان در کتاب مارک‌و پلو است. او در این کتاب از خاطراتش در مواجهه با اتفاقات متفاوت در کشورهای فرانسه، اسپانیا، لبنان، هندوستان، ایتالیا و اتریش، ارمنستان، کره جنوبی و آمریکا گفته است؛ کشورهایی که حتما هرکدام دنیایی از ماجرا به دنبال داشته‌اند، اما روایت‌های کوتاهی از آنها در این کتاب نوشته شده است.
مارک‌دوپلو: مارک‌وپلو آن‌قدر مورد استقبال خوانندگان قرار گرفت که ضابطیان را به فکر نگارش خاطراتش از دیگر کشورهایی که به آن سفر کرده بود و در مارک‌وپلو به آن نپرداخته بود انداخت. کشورهایی مثل کنیا، بلژیک، چک، هلند، آلمان، پرتغال، یونان، عراق و برزیل که به اندازه خاطرات کتاب اول خواندنی هستند.
برگ اضافی: این کتاب تکمیل‌کننده دو کتاب قبلی او است؛ چیزی شبیه مرور خاطرات کوتاه از همه کشورهایی که در دو کتاب قبلی درباره‌اش خوانده بودید. در واقع منصور ضابطیان در برگ‌اضافی درباره کشور جدیدی حرف نزده، اما خاطرات شیرین و به‌جامانده از کتاب‌های قبلی را برای خوانندگان تعریف‌می‌کند.
سباستین: سباستین روند سفرنامه‌نویسی به شکل سه کتاب قبلی را شکست؛ این‌طور که این کتاب به طور اختصاصی به مجموع خاطرات سفر ضابطیان به کشور کوبا می‌پردازد. این‌که چرا اسم کتاب سباستین است و چه ارتباطی به کوبا دارد هم بهتر است خودتان بخوانید؛ چون اگر قصد خواندنش را داشته باشید و علت نامگذاری‌اش را بدانید، دیگر مزه‌اش از بین می‌رود.
چای‌نعنا: دومین کتابی که ضابطیان به‌طور اختصاصی درباره یک کشور نوشت، چای نعنا و سفرنامه کشور مراکش است. اگر شما هم با شنیدن نام مراکش یاد فیلم کازابلانکا و همفری بوگارت افتاده‌اید، خواندن چای‌نعنا را از دست ندهید.
موآ: تازه‌ترین و آخرین سفرنامه منصور ضابطیان و خاطرات سفرش به کشور ویتنام است. به نظر می‌رسد استقبال از موآ در مراسم رونمایی‌اش آن‌قدری بود که ضابطیان به فکر نوشتن سفرنامه‌ها و کتاب‌های بعدی‌اش باشد.