‌تبعات استقراض 15 میلیارد دلاری

چون همه تحریم‌ها علیه ایران ظالمانه است کشورهای مقابل باید بدانند ایران به دنبال دور زدن تحریم‌ها نیست بلکه می‌خواهد اقدامات موثری برای بی‌اثر کردن تحریم‌ها انجام دهد کما این‌که در این زمینه موفق عمل کرده‌ایم. به عنوان مثال در تحریم‌های نفتی، ایران باید به سمت توسعه فرآورده‌های نفتی برود نه این‌که با هر روشی بخواهد تحریم‌ها را دور بزند و نفت خام خود را به فروش برساند که تجلیگاه واقعی این امر در پالایشگاه ستاره خلیج فارس بود.
با این وجود به نظر می‌رسد اروپاییان مثل تجارب متعدد گذشته در وعده‌های خود صادق نباشند چون با قبول نکردن خرید نفت از ایران درصدد بدهکار کردن ایران هستند آن هم به قیمت منت گذاشتن بر ایران. این در حالی است که در آینده خودشان سود سرشاری از این خط اعتباری 15 میلیارد دلاری خواهند برد و به نوعی گشایش این خط اعتباری مزیتی برای شرکت‌های اروپایی محسوب می‌شود نه شرکت‌های ایرانی، چون کشورمان بدون پیش‌شرط باید کالاهای بعضاً غیرضروری آنها را خریداری نماید.
مسئولین کشورمان نباید گام سوم خروج از توافق‌نامه برجام را صرفاً منوط به افزایش تحقیق و توسعه و پژوهشی در زمینه هسته‌ای می‌کردند، بلکه باید با غنی‌سازی 20 درصدی اورانیوم، اروپاییان را وادار به پذیرش خواسته‌هایمان می‌کردند. چون اگر در برابر ظالم کرنش نشان دهی بدون شک باید منتظر ظلم‌های بعدی از سوی آنها باشی، در غیر این صورت اروپاییان از مواضع خود عقب‌نشینی می‌کردند.
ایران به این وام اروپایی هیچ نیازی ندارد، اگر اروپاییان صادق هستند باید تلاش کنند تحریم‌های نفتی ایران برداشته شود، چون در حال حاضر موضوع 15 میلیارد دلار را مطرح می‌کنند ولی در آینده این عدد را هم احتمال دارد به یک یا دو میلیارد دلار تقلیل دهند.
بنابراین به نظر می‌رسد منوط کردن پذیرش خط اعتباری 15 میلیارد دلاری به لغو تمام تحریم‌های نفتی، کوچک‌ترین کاری است که مسئولین کشورمان در برابر خواسته‌های به ناحق کشورهای اروپایی کرده‌اند. ‌

حسینعلی حاجی دلیگانی

نماینده مجلس شورای اسلامی