«آقا تختی» زنده است!

چطور متوجه ماجرا شدید؟
دوستان قاتل به پسر من مراجعه کردند و گفتند چند سال است ما برای بخشش تلاش کردیم اما نتیجه نداده، از پدرت درخواست کن پادرمیانی کند شاید اولیای‌دم قبول کنند. من هم از چند نفر از قهرمانان خواستم همراه شوند تا شاید بتوانیم قدم خیری برداریم.
بررسی کردید که قاتل در زندان تنبیه شده و از کارش پشیمان باشد؟
اول این را بررسی کردیم و بعد قدم برداشتیم. او سابقه درگیری و جرم نداشت و در یک نزاع وقتی خودش توسط پسری چاقو می‌خورد، ضربه‌ای می‌زند که به مقتول اصابت می‌کند .
حکم قصاصش صادر شده بود؟
بله حتی تایید هم شده بود. دوبار هم برای اجرای حکم به انفرادی رفته بود که اولیای دم حکم را اجرا نکرده بودند.
در همان جلسه اول رضایت دادند؟
نه . چند جلسه برگزار شد و در این جلسات قهرمانان از گذشت‌ها گفتند و از اولیای‌دم خواستند راضی به گذشت شوند. حتی جلسه‌ای در نمایشگاهی گذاشتیم که آنجا هم صحبت‌های خوبی شد.
چه اتفاقی افتاد که شما مدالتان را به اولیای‌دم اهدا کردید؟
در یکی از جلسات، اولیای‌دم گفتند؛ شما که از گذشت حرف می‌زنید خودتان حاضر به گذشت هستید. ما گفتیم باید از چه چیزی گذشت کنیم که درجواب گذشت از مدال المپیک من را شرط قبول حرف‌های ما گذاشتند.
واکنش شما چه بود؟
وقتی این شرط را اعلام کردند من گفتم اگر واقعا از قاتل گذشت می‌کنید من با رضایت و رغبت این مدال را تقدیم شما می‌کنم. من مدال را تقدیم کردم و اولیای دم هم با گذشت بزرگ‌تری رضایت دادند و پسر جوان از قصاص نجات پیدا کرد.
بعد از بخشش با قاتل دیداری داشتید؟
من که تا امروز او را ندیدم اما شنیدم چند روز قبل عفو رهبری شامل او شده و از زندان بیرون آمده است.
بعد از 54 سال، جای مدالتان در خانه خالی نیست؟
نه. نجات جان یک جوان برای من از بودن مدال در ویترین خانه ام با ارزش‌تر است و خوشحالم که توانستم از آن در کار خیری استفاده کنم. این‌که پسر جوانی نفس می‌کشد ارزشش برایم از 50مدال بیشتر است البته دوباره تاکید می‌کنم گذشت اصلی را اولیای دم کردند. آنها بودند که با بخشش خود به این جوان زندگی دوباره دادند.
واکنش خانواده‌تان چه بود؟
همسرم وقتی از شرط اولیای‌دم مطلع شد، اصرار کرد که زودتر مدال را تقدیم خانواده مقتول کنم تا جان جوانی نجات پیدا کند.
اگر دوباره خانواده قاتلی از شما بخواهد پا درمیانی کنید، قبول می‌کنید؟
اگر قتل ناخواسته باشد و بدانم قاتل اصلاح شده است، بله این کار را می‌کنم. در این راه من تنها نیستم و پیشکسوتان زیادی هستند که بیشتر از من قدم خیر برداشته‌اند.
چرا از مصاحبه در این‌باره فراری هستید؟
ورزشکاران همیشه در کارهای خیر پیشقدم بودند. زمانی پوریای ولی قدم خیر برداشت، زمانی مرحوم تختی در زلزله بوئین‌زهرا و آقای طالقانی در زلزله بم و این اواخر هم در زلزله کرمانشاه آقای دایی. من هم در کنار پیشکسوتان دیگر یک کار کوچک انجام دادم و خوشبختانه خانواده مقتول هم ورزشکار بودند و قبول کردند. کاری که اولیای‌دم انجام دادند به‌مراتب مهم‌تر از کار من بود. آنها بخشش بزرگی انجام دادند. من این کار را کردم تا برای نجات جوانی قدم بردارم نه این‌که بخواهم با آن خودم را مطرح کنم.
فکر می‌کنید چطور می‌شود از این اتفاقات جلوگیری کرد؟
باید گذشت داشته باشند و رفتار عجولانه نداشته باشند. نباید چاقو با خودشان حمل کنند. قدیم اگر چنین اتفاقی می‌افتاد، با نیش چاقو به هم می‌زدند. الان جوانان چاقو را فرو می‌کنند و چرخی هم در بدن می‌دهند. باید پیامد این دعواها را درنظر بگیرند.

تقدیر از بخشش قهرمان کشتی

پس از این اقدام پیشکسوت کشتی، مراسمی برای تقدیر از او در صندوق پیشکسوتان ورزش کشور برگزار شد. مدیرعامل این صندوق در این مراسم گفت: پهلوان علی اکبر حیدری کار بزرگی انجام داد و جان انسانی را نجات بخشید. خداوند در سوره مائده می فرماید «هر کس نفسی را حیات بخشد (از مرگ نجات دهد) مثل آن است که همه مردم را حیات بخشیده است.» امیدوارم سال‌ها همواره در حوزه های اجتماعی کنشگر باشید و این راه را ادامه دهید.

محمد غمخوار
حوادث