با یک کلیک می‌توان به رئیس جمهور آمریکا پیغام داد !

ساعت چهار و نیم به او تلفن می‌کنم با این ذهنیت که از او درباره همین صبوری و مدارا و همکاری با دیگران بپرسم.اما معمولا مسائل آنطور که ما برنامه‌ریزی و پیش‌بینی می‌کنیم پیش نمی‌رود و یک سوال در همان اول مصاحبه، واشقانی را کمی تا قسمتی آشفته می‌کند ! از او درباره کارهای اخیرش می‌پرسم و این‌که مشغول بازی در چه کاری است؟ می‌گوید: « بازی‌ام در سریال ریکاوری که برای شبکه نمایش خانگی است، تمام شده و مشغول بازی در سریال روزهای بیقراری هستم که برای پخش از تلویزیون ساخته می‌شود و روزهای پایانی تصویربرداری را سپری ‌می‌کنیم»

می‌پرسم در این کار هم نقش «پلیس» را بازی می‌کنید؟ همین یک سوال کافی است تا واشقانی تقریبا از کوره در برود !‌ و مرا از مسیری که برای مصاحبه طراحی کرده بودم، خارج کند ! واشقانی به گفته خودش تا حالا در حدود 20 کار تلویزیونی ایفای نقش کرده که در سه تای آنها نقش پلیس را داشته و حالا بسیار شاکی است که چرا هر خبرنگار و روزنامه‌نگاری با او گفت‌وگو می‌کند از او می‌پرسد نقش پلیس را بازی می‌کنید؟

شاید واشقانی دوست ندارد در یک نقش کلیشه شود، شاید دوست ندارد یک سوال باعث شود ذهن تهیه‌کننده‌ها و کارگردان‌ها به این سمت برود که او نقش‌های زیادی بازی کرده و بهتر است او را فقط پلیس نبینند. از آن طرف هم شاید او نقش پلیس را آنقدر خوب بازی کرده که در ذهن‌‌ها مانده !‌ و به هرحال یک پرسش نباید « صبوری» او را زیر سوال ببرد ! هر چند او با ادامه دادن این گفت‌وگو نشان داد حتی اگر از کوره هم دربرود و سوال کننده را هم تا حدودی دلخور کند باز هم می‌تواند مصاحبه را ادامه بدهد چون به گفته خودش « صبر» ریشه در باورها ، اخلاق و دین دارد و توصیه قرآنی « تواصوا بالحق و تواصوا بالصبر» کافی است تا صبوری به رفتار و سبک زندگی آدم‌ها تبدیل شود تا انسان بتواند به حقش رسیده و زندگی خوبی داشته باشد چون اگر عجول باشی اتفاقات آن‌طور که دوست داری، رخ نمی‌دهد.

واشقانی دل خوشی هم از اجرای تلویزیونی ندارد و می‌گوید : « قبل از ضبط برنامه پنجره‌‌ها با تهیه‌کننده درباره همه جزئیات برنامه صحبت کردیم اما زمانی که ضبط شروع شد هیچ چیز سرجای خودش نبود، هر چند گفته بودم که سرکار هستم و باید در وقت‌‌‌های آزادم این برنامه ضبط شود اما عملا همه چیز با هم تداخل داشت و مشکلات زیادی برایم به وجود آورد».

به واشقانی می‌گویم به نظرتان دلیل دارد که یک بازیگر هم در فیلم و سریال و تئاتر بازی کند هم اجرای تلویزیونی را به عهده بگیرد؟ در جواب می‌گوید:« اگر بازیگری توانایی داشته باشد چه ایرادی دارد که از این توانایی در همه عرصه‌ها استفاده کند» بعد مورگان فریمن و ویل اسمیت را مثال می‌آورد که هرچند بازیگران قَدری هستند اما اجرای تلویزیونی را هم انجام می‌دهند!

به او می‌گویم اما به نظرم فقط در کشور ماست که دایره کاری یک بازیگر اینقدر وسیع است و این‌که یک بازیگر در همه‌جا باشد باعث ایجاد دلزدگی در بیننده می‌شود. واشقانی می‌گوید:
« چرا این را نمی‌گویید که فقط در کشور ماست که یک بازیگر که در چند کار سینمایی نقش‌های دست چندم بازی کرده، کارت بازیگری خانه سینما را دارد و از مزایایی چون بیمه و احتمالا بازنشستگی بهره‌مند است اما بازیگری که در کارهای تلویزیونی زیادی نقش‌‌های خوبی هم بازی کرده، کارت بازیگری ندارد و از هیچ مزیتی برخوردار نیست ! در چنین شرایطی بازیگری که به توانایی خود واقف است باید از همه استعدادش در حوزه های مختلف استفاده کند ! به نظرتان اگر بازیگر بیکار شود و منبع درآمدی نداشته باشد از کجا باید امرار معاش کند ؟ به این هم فکر کرده‌اید؟ این را هم بگویم اگر بازیگران وارد حوزه اجرا شوند مطمئن باشید،به پایگاه مجریان کاربلد و با سابقه‌ هیچ آسیبی وارد نخواهد شد»

واشقانی که در کارنامه خود بازی در آثاری مانند مسیر انحرافی، هوش سیاه، ماتادور، انقلاب زیبا، میکائیل، پشت بام تهران،‌آنام و ... را دارد، از بازیگران پرکاری است که در ظاهر با پدیده‌ این روزهای دنیای بازیگری یعنی بیکاری دست به گریبان نیست. او در این‌باره می‌گوید:« بازیگری که امروز شاید کم‌کار باشد مطمئناً روزی پرکار بوده و آنهایی که سرکار هستند و دوره‌های بیکاریشان کم است، شرایط همکارانشان را بخوبی درک می‌کنند.بازیگران بسیار بزرگی داشته‌ایم که الان هیچ خبری از آنها نیست ! دنیای بازیگری همین بوده و هست و باید با آن کنار بیاییم و به کارمان ادامه بدهیم»

به واشقانی می‌گویم باز هم به نظر می رسد ایران ما از معدود کشورهایی است که بازیگرانش بیشتر زندگی شخصی و حرفه‌ای خود را با مردم به اشتراک می‌گذارند و مردم از دستمزد، مشکلات مالی،جزئیات زندگی شخصی و ... باخبرند.این بازیگر می‌گوید:« شبکه‌های اجتماعی باعث این اتفاق شده است.الان دیگر حتی با یک کلیک می‌توان با رئیس جمهور آمریکا هم ارتباط برقرار کرد و برایش پیغام گذاشت. دوره‌‌ای که بازیگران دست نیافتنی بودند تمام شده ! حالا برخی از بازیگران، رعایت می‌کنند و جزئیات زندگی حرفه‌ای و شخصی‌شان را کمتر به اشتراک می‌گذارند و اما عده‌ای دوست دارند همه آن را اطلاع‌رسانی کنند ! این به خصوصیات فردی هر آدمی بستگی دارد»

این روزها مشکلات جامعه از گذشته پیچیده‌تر شده و آستانه صبر مردم پایین آمده و در چنین شرایطی شاید بازیگران که مورد توجه مردم هستند، بتوانند حال آنها را بهتر کنند؛ با حرفی یا یک جور دیگر زندگی کردن.واشقانی می‌گوید:
« بازیگر هم مثل بقیه مردم در همین جامعه زندگی می‌کند، اگر حال مردم خوب نباشد مسلما حال او هم خوب نیست ! نمی‌توان با چند توصیه یا رفتار غیرواقعی از مردم خواست حال خوبی داشته باشند.فقط می‌توان امیدوار بود که شرایط بهتر شود تا حال همه ما خوب‌ شود. »

طاهره آشیانی

روزنامه‌نگار