مزاح‌ها نشان می‌دهد برنامه دیده می‌شود

شما اجرا را با رادیو آغاز کرده‌اید. از آمدنتان به این عرصه و اجرای مسابقه نما‌به‌نما برایمان بگویید.

بله، از سال ۸۹ وقتی 19 سالم بود وارد شبکه رادیویی جوان شدم. در سال ۸۹ از طریق یک تست وارد باشگاه رادیویی جوان شدم؛ تستی که در میان 800 نفر برگزار شد و نهایتا 70 نفر طی یک مصاحبه حضوری و یک مصاحبه کتبی توانستند وارد دوره‌های آموزشی شوند. بعد در نهایت در این دوره‌های آموزشی سه نفر توانستند به عنوان مجری آغاز به فعالیت کنند که یکی‌شان من بودم. از همان سال90-89 هم کارم را در رادیو جوان آغاز کردم. این همکاری تا سال ۹۳ در رادیو جوان ادامه پیدا کرد تا آمدم شبکه پنج. چند سال در کنار مشغولیت در رادیو جوان، با رادیو صدای آشنا و رادیو فصلی (که بعدها تبدیل به رادیو صبا شد) هم همکاری می‌کردم. مثلا تا سال ۹۴ همزمان با رادیو صبا همکاری داشتم؛ یعنی همزمان هم در شبکه پنج مشغول بودم و هم در رادیو صبا. به پیشنهاد یکی از تهیه‌کنندگان رادیو جوان با امیرحسین خرمشاهی تهیه‌کننده برنامه «سلام تهران» آشنا شدم. سلام تهران برنامه صبحگاهی شبکه پنج بود. کارم را به شکل برنامه زنده با شبکه پنج در این برنامه آغاز کردم. همچنان به صورت مستمر با شبکه پنج همکاری می‌کنم و برنامه‌های زیادی اجرا کردم تا این‌که آقای محمودی تهیه‌کننده برنامه نما‌به‌نما به من پیشنهاد دادند با این برنامه همکاری کنم. الان هم علاوه بر نما به نما در شبکه شما برنامه‌ای به نام «ترانه باران» را روی آنتن دارم.

خب، اجرای مسابقه نما به نما اولین همکاری شما با شبکه آی‌فیلم است، این برنامه اولین مسابقه‌ای است که اجرا می‌کنید؟ چه تفاوتی با برنامه‌های دیگرتان دارد؟

در رادیو، مسابقات تلفنی زیادی اجرا کرده‌ام و در واقع تخصصم بود. برنامه «فصل ترانه» و «باشگاه سی دقیقه‌ای‌ها» را در شبکه صبا داشتم و خیلی برنامه‌های پرمخاطبی در دوره خودشان بودند. راستش را بخواهید، مسابقه نمابه‌نما یک مقدار خاص‌تر از مسابقه‌های رادیویی و اجراهای دیگرم است؛ به این دلیل که باید لحظه‌ای و زنده با مردم ارتباط برقرار کنم. بیشتر اجرای مسابقات رادیویی بود که اینجا به کمک من آمد و موضوع جذابی که در شبکه آی‌فیلم و در این برنامه وجود دارد، این است که تو خیلی راحت می‌توانی با مخاطبت ارتباط برقرار کنی و از آن فضای کلاسیک برنامه‌های دیگر خارج شده و خیلی راحت می‌توانی با مخاطبت گپ بزنی و حال‌واحوال کنی.

برای شما به عنوان مجری مهم‌ترین لحظه در این برنامه چه زمانی است؟

فکر می‌کنم مهم‌ترین لحظه در برنامه، آنجایی است که داری با مخاطبت سلام‌وعلیک می‌کنی و می‌خواهی وارد گفت‌وگو با او شوی. اگر در همان برخورد اول بتوانی با او ارتباط برقرار کنی و شرکت‌کننده احساس راحتی بکند، تو بردی. گاهی بعضی‌ها به ما خرده می‌گیرند که چرا سن طرف را می‌پرسی، چرا شغلش را می‌پرسی؟ چرا می‌پرسی مجرد است یا متأهل؟ جواب این است که این اطلاعات برای ما چندان مهم نیست و نمی‌خواهیم سر از کار مخاطبمان دربیاوریم. این‌ها همه باعث می‌شود احساس راحت‌تری داشته باشد و از حجم استرس او می‌کاهد. تلاش می‌کنیم فضای صمیمی ایجاد کنیم که شرکت کننده فارغ از اضطراب برنامه تلویزیونی، تمرکز نداشتن و ... بتواند راحت وارد برنامه شود.

از وقتی اجرای مسابقه نما به نما را آغاز کرده‌اید چه بازخوردهایی دریافت کرده‌اید؟

نما به نما نسبت به برنامه‌هایی که تا حالا کار کرده‌ام خیلی متفاوت است و خیلی دوستش دارم؛ به این دلیل که از خیلی از مردم بابت این برنامه بازخورد می‌گیرم. از اولین باری که روی آنتن رفتم، بازخوردهای مردم شروع شد تا همین الان... طبیعتا هم بازخورد مثبت وجود دارد هم منفی. اما اگر بخواهم میانگین و برایندی از بازخوردها را درنظر بگیرم؛ خیلی مثبت بوده و خداراشکر که این صمیمیت به مردم منتقل شده است. یکی از بحث‌های رایجی که هرجا پایم را می‌گذارم پیش می‌آید این است که اگر بخواهیم در مسابقه شرکت کنیم چه کار باید بکنیم و از این دست شوخی‌ها « شما که دوست و آشنای من هستی چه‌کار می‌توانی بکنی که راحت‌تر در مسابقه‌تان شرکت کنم». همین مزاح‌ها نشان می‌دهد که مردم دارند برنامه را می‌بینند.

سطح محتوایی مسابقه را در چه حدی می‌بینید؟

به سمتی می‌رویم که هم مردم بتوانند به سؤالات پاسخ دهند و هم در کنارش آموزش داشته باشیم. دو بخش اصلی در هر مسابقه داریم که سؤال است یعنی هر شرکت‌کننده‌ای که وارد سابقه می‌شود باید چهار تا بازی را بگذراند یکی از بازی‌ها اطلاعات عمومی و سؤال است و به سطح اطلاعات عمومی بیننده‌های مسابقه خیلی کمک می‌کند. طبیعتا گاهی بعضی از سؤالات تکراری هم داریم که این تکرار خودش باعث می‌شود بعضی از اطلاعات ملکه ذهن بشود. در کنار آن بخش مهمی داریم به اسم ایران‌شناسی که معرفی اماکن دیدنی و تاریخی ایران است که در این بخش هم خیلی خوب ورود کرده‌ایم؛ زیرا همیشه چند جای تکراری مورد توجه اغلب برنامه‌هاست، اما ما از پتانسیل و انرژی خود مردم هم کمک می‌گیریم. از عکس‌های ارسالی مخاطبانمان در مسابقه بهره می‌بریم و نقاط مختلف کشور را معرفی می‌کنیم با عکس‌های بدیع غیرتکراری چون ساکنان آن مناطق عکس‌ها را برایمان می‌فرستند.

اشاره کردید به ایران‌شناسی که یکی از بخش‌های این مسابقه است، شما خودتان هم در اجرایتان روی ایران‌شناسی تأکید می‌کنید.

بله، همین‌طور است. بارها خودم در برنامه‌ها وقتی دیدم شرکت‌کننده‌ای با زبان و لهجه خاصی صحبت می‌کند، تلاش کرده‌ام تشویقش کنم با همین لهجه و زبان با ما صحبت کند. برای این‌که مردم فراموش نکنند این لهجه‌ها جزو فرهنگ ماست. در برنامه به مبحث ایران‌شناسی، معرفی فرهنگ‌ها و زنده نگه‌داشتن آن خیلی خوب می‌پردازیم. بخصوص در این دوره توجه به تمدن کشورمان از اهمیت بسزایی برخوردار است.

حالا که عضوی از خانواده آی‌فیلم شده‌اید، ارزیابی‌تان از شبکه آی‌فیلم در بحث جذب مخاطب چیست؟

فکر می‌کنم آی‌فیلم جزو شبکه‌های پربیننده باشد با توجه به این‌که خودم هم به‌عنوان یک فرد از جامعه مخاطب این شبکه هستم، بازخوردهای فراوانی هم از مردم می‌گیرم که عالی‌ است. علاوه‌بر این، اغلب شرکت‌کنندگان مسابقه نما به نما خودشان از بیننده‌های پروپاقرص این شبکه هستند. یکی از مسؤولیت‌های برنامه ما معرفی خود شبکه هم هست. بخشی از سؤالات ما مربوط می‌شود به سریال‌هایی که از آی‌فیلم پخش می‌شود و پاسخ به آن مستلزم این است که شرکت‌کننده سریال را دیده باشد. در بین مردم هم وقتی این‌قدر بازخورد از مسابقه می‌گیرم این را می‌رساند که طبیعتا شبکه دیده می‌شود که این مسابقه هم پربیننده شده است. آی‌فیلم یکی از شبکه‌هایی است که هم ساختار خوبی دارد و هم تلاش می‌کند در انتخاب مجری‌ها، پوشش مجری‌ها، شرایط و دکورهایی که استفاده می‌کند با دانش روز برنامه‌سازی در دنیا پیش برود.

پربیننده بودن مسابقه نما به نما تأثیری در اجرای شما گذاشته؟

هر برنامه‌ای حساسیت‌های خاص خودش را دارد. من هربار که می‌خواهم جلوی دوربین حاضر شوم، قبلش درباره آنچه می‌خواهم بگویم، فکر می‌کنم. در آی‌فیلم هم همین‌طور است؛ اما از این‌که می‌دانم مخاطب در شبکه آی‌فیلم من را می‌بیند و سر سوزنی از رفتارم زیر ذره‌بینش است و با جدیت برنامه را دنبال می‌کند، باعث می‌شود توجه و نگاه ویژه‌ای به موضوع داشته باشم. زیرا برای هر رفتار، شوخی و احیانا اطلاعات نادرست در این برنامه از مردم تشویق، حمایت و تذکر دریافت می‌کنم. بسیار خوشحالم از این‌که تلاش می‌کنیم لحظه‌های شادی را برای مردم در این برنامه رقم می زنیم و هم به‌شکل مستقیم و غیرمستقیم باعث افزایش اطلاعات می‌شویم.

اجرای شما چه روزهایی‌ست؟

شنبه، دوشنبه، چهارشنبه و پنجشنبه‌ها. دوشنبه‌ها هر دو سئانس را اجرا می‌کنم و بقیه روزها فقط سئانس اول را اجرا می‌کنم. اجرای بقیه قسمت‌ها را هم همکارانم آقای سعید شیخ‌زاده و آقای حسین رفیعی به‌عهده دارند.

و کلام آخر:

من فقط دوست دارم این برنامه حمایت شود؛ چون ما می‌توانیم با اضافه‌کردن بازی‌های جدیدی که طبیعتا طراحی شان هزینه‌بردار است، به سطح جهانی مسابقات اینچنینی برسیم. این که مردم به این برنامه نگاه ویژه دارند، حسن بزرگی است که باید از آن استفاده کنیم و برنامه‌های جدید به آن اضافه کنیم.

یونس فردوس

رسانه