عباس؛ اقیانوسی تشنه برلب رود

بوشهریان در جنوب کشورمان خیمه‌ای برای حضرت برپا کرده و ضمن عزاداری، مراسم نذری و نون‌پوشان را به‌جا آورده و مشکل‌گشا تقسیم می‌کنند. آذری زبان‌ها در اردبیل و تبریز هم مراسم ویژه‌ای دارند به نام طشت‌گذاری. در مراغه آیین سنتی «وای عباس» همزمان با روز هشتم محرم که تاسوعای کوچک نامیده می‌شود برگزار و عزاداران در گروه‌های 20 تا 30 نفری عباس‌گویان سینه‌زنی می‌کنند. در دزفول علم عباس نشانه‌ای از دلدادگی مردم این دیار به حضرت عباس است. علمک این علم در محفظه‌ای شیشه‌ای نگهداری می‌شود و هرساله در مراسم عزاداری محرم در معرض دید مردم حاجتمند قرار می‌گیرد. عزاداران در روستای سُه از توابع شاهین‌شهر اصفهان هم در تاسوعا نخلی را به احترام علمدار کربلا و به‌عنوان نمادی برای تشییع پیکر مقدس ایشان از امامزاده یوسف به امامزاده جلیل‌القدر انتقال می‌دهند و ظهر روز عاشورا، نخل را با اذکار مقدس به امامزاده یوسف باز می‌گردانند .

تالشی‌ها نیز هر ساله در شب اول محرم مراسم علم‌بندی را با بستن پارچه‌های رنگارنگ حول چوبی بلند و بستن پنجه علم بر نوک آن برگزار می‌کنند. شب‌ها هیأت با جلوداری علم‌ها راه می‌افتد و شخصی فریاد می‌زند: «ای شه کشور حی» و سینه‌زنان هم فریاد برمی‌آورند: اباالفضل ...