با محبت اهل بیت(ع) زندگی ام را شیرین می کنم

در حالی که این تصور اشتباه است و هر فردی بنا به اعتقادات و باورهای مذهبی‌اش در مراسم عزاداری امام حسین(ع) حضور دارد و اگر هم در مراسم‌ جمعی نباشند، اما در خلوت خودشان به امام حسین(ع) محبت می ورزند و هر زمان گره‌ای در زندگی‌شان بیفتد، حتماً متوسل می‌شوند.

رزیتا غفاری هم از این دست بازیگران است که فارغ از بازیگری، خودش را درگیر فضای کاذب شغلش نکرده و ترجیح می‌دهد مثل دیگر افراد جامعه زندگی کند و در چنین مراسمی شرکت کند و برای
امام حسین(ع) عزاداری کند. البته او تجربه بازی در سریال شب آفتابی ویژه ایام محرم را هم در کنار دیگر کارهای مناسبتی‌اش دارد. او جزو بازیگران محبوب و دوست‌داشتنی مردم است که تا امروز در سریال‌هایی مانند در پناه تو، در قلب من، همسفر، ملاصدرا، فصل زرد، روزهای زیبا و... بازی کرده است. البته این بازیگر آهسته و پیوسته در بازیگری حرکت کرده است.

محرم بهانه‌ای شد تا با این هنرمند گفت‌وگوی صمیمانه‌ای داشته باشیم و از حس و حال عزاداری‌های محرمی‌اش در این ماه و به ویژه اولین دهه از ماه محرم بپرسیم.

در کارنامه هنری شما بازی در سریال‌های مناسبتی دیده می‌شود، مانند سریال شب‌آفتابی که برای ایام محرم بازی کردید. وقتی پیشنهاد بازی در چنین آثاری می‌شود، چه عاملی به شما انگیزه می‌دهد که بپذیرید؟

کارهای مناسبتی حال و هوای خاصی دارد. وقتی در چنین آثاری بازی می‌کنم، انرژی و موج کار روی من تاثیر می‌گذارد. برایم فرقی نمی‌کند مناسبت، ماه رمضان است محرم یا اعیاد. مهم این است فضای چنین کارهایی به من حس خوب می‌دهد و شیرین است، حتی کمک می‌کند بیشتر در فضای آن مناسبت قرار بگیرم. بنابراین خیلی راحت می‌پذیرم.

سریال شب آفتابی هم که در ایام محرم پخش شد، چنین حسی را به شما منتقل
کرده بود؟

بله و نکته جالب این بود که ضبط و پخش این سریال همزمان شده بود و ما با پخش، دو روز فاصله داشتیم، به همین دلیل سکانس‌های این سریال که در دسته‌های سینه زنی و تکیه‌های عزاداری می‌گذشت به شکل مستند تصویربرداری شد. واقعا نمی‌توانم حس آن کار را برایتان توصیف کنم که چقدر حس لطیفی بود.

بازیگری جزو مشاغلی محسوب می‌شود که فضای کاذب آن گاهی اذیت‌تان می‌کند. آیا این فضا به شما این اجازه را می‌دهد براحتی در هیأت‌های عزاداری امام حسین(ع) شرکت کنید و آن طور که دلتان می‌خواهد عزاداری کنید؟

من بازیگر راحتی هستم و همیشه از حاشیه پرهیز کرده ام. راستش در لحظات مختلف زندگی به موقعیت شغلی و اجتماعی‌ام نگاه نکرده‌ام. این‌که بگویم چون بازیگر هستم نباید به هیأت‌های سینه زنی بروم و برای امام حسین(ع) سینه نزنم. من هم یکی هستم مثل بقیه تفاوتی نیست.

اتفاقاً وقتی حرم امام رضا(ع) می‌روم، سعی می‌کنم در لحظه‌ای که به بارگاه ایشان نزدیک می‌شوم، خودم را به خدا نزدیک تر کنم. به قول معروف در آن لحظه فقط به این اتصال با خدا فکر می‌کنم و حسی که خیلی هم شیرین است. به همین دلیل به موقعیت کاری ام فکر نمی‌کنم، بلکه همیشه به‌دنبال ارتباط صمیمی و راحت با مردم بودم.

این‌که به موقعیت اجتماعی شغلی‌ام فکر کنم، فقط باعث می‌شود از چنین لحظات معنوی لذت نبرم و از آن فضا دور شوم. بنابراین خودم را درگیر چنین اسارتی نکرده‌ام.

طبیعی است شما وقتی در محافل مذهبی هم می‌روید، مردم نسبت به شما ابراز لطف و محبت کنند. این مساله شما را در مراسم عزاداری امام حسین(ع) اذیت نمی‌کند؟

لطف و محبت مردم در شرایط عادی زندگی خیلی خوب است و موج مثبت به من می‌دهد، اما باید به من حق بدهند که جاهایی نیاز به خلوت دارم و یکی از این جاها، حضور داشتن در بارگاه ائمه یا مراسم‌ عزاداری ایام محرم است. ضمن این‌که دوست ندارم در چنین مواقعی حضور من باعث شود خلوت مردم به هم بریزد و برای احوالپرسی به سمت من بیایند. لحظات معنوی خیلی خاص است و هیچ‌کس نباید بند ارتباط حسی و معنوی با خدا را در چنین مواقعی قطع کند، حتی من به‌عنوان بازیگر. چون واقعاً همه ما به چنین خلوت‌هایی نیاز داریم و تفاوتی بین من به عنوان بازیگر و یک فرد عادی جامعه نیست.

آیا این اتفاق برایتان پیش آمده است؟

بله، زیاد اتفاق افتاده است.

در این مواقع چه واکنشی نشان می‌دهید؟

راستش سعی می‌کنم حرف نزنم. واقعاً در این لحظات به حدی در خودم غرق می‌شوم که خیلی متوجه اطرافم نمی‌شوم. ضمن این‌که سعی می‌کنم بی‌توجهی کنم تا آن فرد به فضای معنوی خودش برگردد و من هم در خلوت ام به خدا نزدیک تر شوم.

ایام محرم منجر به همدلی میان همه مردم می‌شود و همه یک حس مشترک دارند. شما که در این ایام در هیأت‌های عزاداری
امام حسین (ع) شرکت می‌کنید به دنبال چه می‌گردید؟

واقعیتی را دلم می‌خواهد بگویم و دوست دارم با شما رو راست حرف بزنم. شاید همه این طور نگویند، اما من می‌گویم. در زمان‌های قدیم محرم به معنای واقعی محرم بود و هر وقت ما همراه خانواده‌هایمان در تکیه‌های عزاداری شرکت می‌کردیم از همه لحظات معنوی آن لذت می‌بریم و استفاده می‌کردیم.

اما الان گاهی در برخی هیأت‌ها و محافل حرف‌هایی را می‌شنویم که ترجیح می‌دهیم در خلوت خودمان بمانیم و گوش‌مان را به مراسمی‌ بدهیم که از رادیو و تلویزیون پخش می‌شود. دلیلش هم این است که برخی دسته‌های سینه‌زنی، محفلی برای رفتارهای خارج از قاعده عده‌ای شده است. در حالی که مراسم امام حسین(ع) جایی برای چنین کارهایی نیست و فضای آن خیلی خاص است.

واقعیت این است که من در چنین هیأت‌هایی شرکت نمی‌کنم. البته منظورم هم این نیست که همه هیأت‌ها درگیر چنین داستانی هستند، اما برخی متاسفانه درگیر شده‌اند. من دلم می‌خواهد در هیأتی شرکت کنم که حرف‌های مداح به دلم بنشیند و اتصال من را با خدا بیشتر کند.

آیا برایتان پیش آمده که گره‌ای در زندگی‌تان پیش بیاید و متوسل به ائمه شوید؟

بله، ولی اول خدا و بعد از آن متوسل به کسانی می‌شوم که پاک هستند و معصوم. وقتی من به مشهد می‌روم دلم را با خدا نزدیک می‌کنم و متوسل می‌شوم. توکل و توسل باعث می‌شود زودتر جواب بگیریم.

بازیگری مأخوذ به حیا

رزیتا غفاری سال 72 وارد دانشگاه شد و در رشته کارگردانی سینما تحصیل و کارش را با منشیگری صحنه در چند فیلم سپس بازیگری آغاز کرد. این بازیگر چهار سال ایران نبود و بعد از بازگشت که تشنه کار بود، پیشنهاد بازی در سریال روزهای زیبا به او شد.

بازی در این اثر تلویزیونی باعث شد او شروع دوباره و خوبی داشته باشد. گرچه او کمتر توانسته در نقش‌های اول چه در سینما و چه در تلویزیون بازی کند، اما بازی‌های خوبی از او دیده‌ایم، مانند سریال‌های در قلب من، در پناه تو، همسفر، ملاصدرا، شب آفتابی و فیلم‌های سینمایی شوکران، هتل کارتن، یکی بود یکی نبود و
گربه آوازه‌خوان.

او بعد از بازگشت از کانادا سعی کرد دوباره جایگاه خودش را به دست آورد و این مساله برایش اهمیت زیادی داشت. به همین دلیل بازی در مجموعه روزهای زیبا و ایفای نقش سیما بهانه‌ای شد تا بینندگان با او همذات پنداری کرده و دوباره جایی در دل‌شان برای او باز کنند.

در مجموع او از آن دسته بازیگرانی است که همیشه از حاشیه دوری کرده و داشتن آرامش را سر لوحه کار و زندگی‌اش قرار داده است.

فاطمه عودباشی

رسانه