منبری چشم به راه یوسف زهرا (س)

این جمله را سرپرسی سایکس کنسول انگلیس در مشهد حدود یکصد سال پیش در وصف منبر صاحب الزمان(عج) مسجدگوهرشاد نوشته است. همان منبری که در گوشه راست ایوان مقصوره این مسجد در فضایی شیشه‌ای محصور است و تصور مردم مشهد از قدیم بر این بوده که حضرت صاحب‌الزمان(عج) هنگام ظهور بر آن جلوس خواهند فرمود. منبر فوق از چوب گلابی و گردو ساخته ‌شده و در ساخت اولیه آن میخ به‌کار نرفته است. این اثر یکی از بزرگ‌ترین شاهکارهای هنر نجاری است و شباهت خاصی به منابر مسجد الاقصی و مسجد خلیل الرحمن در حرم حضرت ابراهیم(ع) در اردن دارد. برخی تاریخ ساخت منبر صاحب الزمان(عج) را اواخر دوره صفوی و عده‌ای قرن نهم و همزمان با دوره تأسیس مسجد گوهرشاد می‌دانند که البته فرض دوم محتمل‌تر بوده و منبر مورد نظر بر جای مانده از دوره تیموری در خراسان است. ارتفاع منبر از زمین تا عرشه 50/7 متر و دارای 14 پله است. دو کتیبه زیبا به خط ثلث بر جلوی پایه اول و سمت راست منبر وجود دارد که در یکی نام سازنده یعنی سلطان حسن‌بن‌نجار کرمانی ذکر شده است.