برنامه بعدی ارتش سوریه چیست؟

با بیرون راندن تروریست‌ها از اطراف دمشق، این شهر برای نخستین بار از سال ۲۰۱۲ تاکنون طعم امنیت را چشیده و هر گونه حمله خمپاره‌ای و توپخانه‌ای به دمشق متوقف شده است و دولت سوریه نیز احساس امنیت کرده و دیگر خطری متوجه آن نیست.

مساله مهمی که به این پیروزی انجامید، تسلط کامل ارتش سوریه بر غوطه شرقی و بیرون راندن بیشتر نیروهای مسلح از این منطقه در چارچوب توافقنامه‌ای است که با وساطت و نقش‌آفرینی روسیه انجام پذیرفت و گروه‌های مسلح به دیگر مناطق بویژه ادلب رفته و غوطه شرقی را تخلیه کردند.

این رویداد تحول‌آفرین برای فرماندهان نظامی ارتش سوریه و همچنین ساکنان دمشق بسیار مهم و راهبردی بوده است؛ چراکه به معنای توقف حمله‌های توپخانه‌ای و حتی موشکی از سوی تروریست‌ها به ساکنان شهر دمشق است. حمله‌هایی که طی سال‌های گذشته نگرانی بسیاری برای مردم این شهر به وجود آورد و خسارت‌های مالی، انسانی، امنیتی و معنوی بسیاری بر آنها تحمیل کرد.

حضور تروریست‌ها در نزدیکی دمشق اندوهی مضاعف برای دولت سوریه به شمار می‌رفت و تاثیر بسیار منفی بر جایگاه و هژمونی نظام سوریه بر جای گذاشته بود.

منظره ویرانی که بر این منطقه (بویژه اردوگاه یرموک) وارد شده، بسیار رعب‌آور و دردناک است. در این دو منطقه تقریبا خانه‌ای را نمی‌توان یافت که از حمله موشکی در امان مانده و آسیبی به آن وارد نشده باشد. جمعیت این دو منطقه که در اشغال تروریست‌ها بوده از ۱۶۰ هزار نفر پیش از شروع جنگ خانمان‌سوز سوریه به کمتر از ۲۰۰ نفر رسیده که این تعداد، بیشتر کسانی هستند که توان آن را نداشتند از معرکه بگریزند و جان خود را نجات دهند.

بازگشت ساکنان به یرموک و دیگر مناطقی که در اشغال تروریست‌ها بوده اگر غیرممکن نباشد، بسیار سخت و دور از انتظار است. چرا که میزان تخریب و ویرانی در این مناطق سهمگین است و همه خدمات انسانی از جمله آب، برق، بهداشت و آموزش از میان رفته است. برای جبران خسارت‌های وارد شده به این مناطق زمان بسیاری لازم است تا گوشه‌ای از این تخریب‌ها و نابودی‌ها بازسازی شده و خانه‌های جنگ‌زده احیا و امکان زندگی مجدد فراهم شود.

فرماندهی ارتش سوریه و همپیمانان نظام سوریه سیاست گام به گام را در بازگرداندن مناطق تحت تصرف نیروهای مسلح در پیش گرفته‌اند و اکنون دو منطقه بزرگ در اختیار گروه‌های مسلح است: نخست، شمال غرب سوریه بویژه ادلب و مناطق پیرامونی آن که نیروهای ارتش آزاد سوریه و وابسته به نیروهای نظامی ترکیه حضور دارند. از جمله مهم‌ترین گروه‌های تروریستی حاضر در آن منطقه جبهه تحریر الشام است که به فعالیت‌های تخریبی خود در آن منطقه مشغول است. دوم، جنوب غرب سوریه در مرزهای اردن است که شامل منطقه درعا و برخی مناطق شرق رودخانه فرات می‌شود.

سوالی که به ذهن می‌رسد این است که هدف آینده ارتش سوریه کدام منطقه خواهد بود؟ آیا ارتش سوریه ابتدا به سمت شمال رفته و خواهد کوشید ادلب و روستاهای پیرامونی‌اش را که در اشغال تروریسم است، به وطن باز گرداند یا ابتدا به جنوب رفته و مرزهای اردن را که برای اقتصاد نقطه حساسی است، پاکسازی خواهد کرد؟

احتمال سومی هم وجود دارد و آن احتمال آزادسازی چاه‌های نفت و گاز در شرق دیر الزور است که حدود نیمی از ذخایر انرژی سوریه را شامل می‌شود. اگر ارتش سوریه بخواهد به آن سمت پیشروی کند، ناگزیر باید با نیروهای آمریکایی که در آن منطقه مستقرند، درگیر شود و منطقه را بازپس گیرد. آزادسازی مناطق پیرامونی دمشق راه ارتباط به دیگر مناطق سوریه را تسهیل کرده است و دولت سوریه با این گام موثر، از توان و قدرت بیشتری در مقایسه با گذشته برخوردار است و این رویداد بر تحولات آینده این کشور تاثیر‌گذار خواهد بود.

منبع: روزنامه رای الیوم

مترجم:دکتر محمدجواد گودینی