عشایر رکورددار اهدای عضو

در سال 95 یعنی آخرین سالی که آمار اهدای عضو از سوی وزارت بهداشت منتشر شده، 28نفر در کهیگیلویه و بویراحمد اعضای پیکرشان را که شامل حدود 80 عضو می‌شد، تقدیم کردند؛ از یک، سه تا پنج عضو. این استان حدود 700هزار عضو دارد و قرار گرفتن آن در صدر استان‌های اهداکننده عضو بر اساس شاخصی به نام پی‌ام‌پی (‌تعداد اهدای عضو به یک میلیون نفر) است که براین اساس رتبه کهگیلویه و بویراحمد 50 یعنی بالاترین عدد در بین استان‌ها بوده است؛ این استان سه شهرستان مهم به نام‌های کهگیلویه، بویراحمد و گچساران دارد و به گفته ساسان عباسی، عضو انجمن اهدای عضو استان کهگیلویه و بویراحمد هر سه شهرستان در اهدای عضو پیشتاز هستند.

رضایت 82 درصدی

به طور متوسط 82/5 درصد خانواده بیماران مرگ مغزی در کهگیلویه و بویراحمد برای اهدای اعضای بیماران خود رضایت داده‌اند که این رقم در کشور، 76 درصد است.

عباسی به جام‌جم می‌گوید: بیش از صد بیمار مرگ مغزی استان در چهار سال گذشته، 570 عضو خود را اهدا کردند که 95 درصد اعضا (550 عضو) پیوند شد و 5درصد باقیمانده نیز به خاطر وجود مشکل در گیرنده عقیم ماند.

به گفته این عضو انجمن اهدای عضو کهگیلویه و بویراحمد، بیش از 5000 نفر از مردم نوعدوست و نیکوکار استان، فرم اهدای عضو بعد از مرگ را تکمیل کرده‌اند، جوان‌ترین اهدا‌کننده عضو در کهگیلویه و بویراحمد، کودک 19 ماهه و مسن‌ترین اهدا کننده عضو، فردی 71 ساله بوده است.

عباسی، ریشه رضایت و سخاوتمندی مردمان این دیار در اهدای اعضای پیکر عزیزانشان را در خلق و خوی عشایری و اخلاق و گذشت آنان دانسته که در منطقه زبانزد است و به جام‌جم می‌گوید: بخش اعظمی از مردم استان ما عشایر هستند و عاطفه و اخلاق اصیل در وجودشان هست و همیشه در همه موارد بروز دادند مثل زمان جنگ که نسبت به جمعیتشان بیشترین میزان شهید و جانباز و‌... را داشتند.

در خصوص اهدای عضو هم چون مردمی نوعدوست هستند و نوعدوستی را برای خویشان، همسایگان، همشهریان و تمام هم کیشان و هموطنان خود دارند.

کهگیلویه و بویراحمد سرزمین ایلات و عشایر است؛ عشایری که نژادشان آریایی است و امروز هنوز طوایفی از آنها برجای مانده که به‌صورت کوچ‌نشینی و نیمه‌کوچ‌نشینی به حیات خود ادامه
می‌دهند.

کارشناسان اجتماعی معتقدند داشتن دغدغه و حساسیت زیاد نسبت به همنوع و نوعدوستی از خصلت‌های ذاتی مردمان عشایر است که امروزه و باوجود از بین رفتن نوع زندگی عشایری و کوچ‌نشینی، همچنان این خصلت با مردمان این سرزمین مانده است.

این خصلت باعث شده نه‌تنها مردم خود با اطلاع از انجام یک کار خیر مثل اهدای عضو که می‌تواند به همنوعشان زندگی ببخشد، پیشقدم شوند، بلکه برخی دیگر از همین پیکره مردمی نیز در این آگاه سازی سهیم و شریک شوند.

فقط برای رضا و خشنودی پروردگار

قدرت‌ا... آذریان، معلم بازنشسته و پدر چهار فرزند است که پسر بزرگ و 24 ساله خود،هوشنگ آذریان را دوم آذر امسال براثر سکته مغزی از دست می‌دهد و پنج روز بعد در 7 آذر دو قرنیه چشم و کبد او را به سه بیمار اهدا می‌کند.

او که این کار را فقط برای خشنودی پروردگار و براساس تعالیم دینی و شرعی و فرهنگ نوعدوستی مردم کهگیلویه و بویراحمد می‌داند، به جام‌جم می‌گوید: می‌دانستم با اهدای اعضای بدن پسرم، هم خداوند خوشحال می‌شود، هم ثوابی به پسرم می‌رسد و هم حیاتی دوباره به یک انسان نیازمند بخشیده می‌شود.

محمد سلیمانی، از اهالی پاناوه در شهرستان دنا هم 4 آذر، خواهر 23 ساله‌اش را بر اثر تصادف و مرگ مغزی از دست داده و 9 آذر دو کلیه، کبد و پانکراس وی را به پنج بیمار نیازمند عضو اهدا کرده است.

او هم دراین‌باره به جام‌جم می‌گوید: براساس فرموده خداوند در قرآن کریم اگر کسی یک انسان را نجات دهد، کل انسان‌ها را نجات داده است، به همین علت نه تنها همه خانواده، بلکه خود مرحوم نیز به اهدای عضو راضی بودند و این رضایت را ما پیش از فوت ایشان چند بار از وی شنیده بودیم.

فاطمه مراد زاده