بر سبیل انصاف و از باب حق‌گویی، پربیراهه نیست این ادعا که دست تلویزیون به لحاظ کمی در نوروز 97 پر تر از همیشه بود. چهار شبکه که سریال‌های مختص نوروزی داشتند، مستندهای جذابی همچون ایرانگرد هر شب روی آنتن بود، کلاه‌قرمزی و دوستانش تلویزیون را قرق کرده بودند، دورهمی و وقتشه همچنان جذاب می‌نمودند، زمانی برای خندیدن استعدادیابی می‌کرد، هفت روز و هفت ساعت هیجان‌انگیز بود، شب‌های فیروزه‌ای پرستاره بودند، تله‌تئاترهای نوستالژیک دوباره روانه آنتن شدند و ....
به اعتراف دوست و دشمن اما، پایتخت و کلاه قرمزی گل سر سبد برنامه‌ها بودند و میدان‌داری می‌کردند. اصلا نوروز تلویزیون بدون این دو اثر شاخص، گویی چیزی کم دارد و کامل نیست. این مهم که یک اثر نمایشی پس از سال‌ها پخش، دل مخاطب را نزند و همچنان برایش جذاب و هیجان‌انگیز بماند، کار کمی نیست. پایتخت برای پنج سری است هواداران و شیفتگان خود را دارد و کلاه قرمزی و دوستانش هم که افزون بر دو دهه است دل از مخاطبان خرد و کلان خویش ربوده‌اند. چنین توفیق ناب و منحصر به فردی در وهله اول به ذکاوت و مخاطب‌شناسی گروه سازنده این دو اثر شاخص بازمی‌گردد بی‌گمان. زوج‌های طلایی سیروس مقدم و محسن تنابنده و ایرج طهماسب و حمید جبلی ثابت کرده‌اند رگ خواب مخاطبان را در دست دارند و بخوبی از سلایق و خواسته‌های آنها آگاهند. همین عنصر حیاتی مخاطب‌شناسی است که یاری‌رسان‌شان بوده تا آثاری را تولید و روانه آنتن کنند که نه تنها رنگ و بوی کهنگی و تکرار ندهد که هر مرتبه، برگ برندهای برای مخاطب رو کند و روی میز بگذارد.
مقایسه سریال پایتخت 5 با سری دوم مجموعه دیوار به دیوار به تنهایی کفایت می‌کند تا نشان دهد چه اتاق فکر توانمند و خلاقی آن را پشتیبانی می‌کنند.
کلاه قرمزی هم که بی‌نظیر است، برآمده از خلاقیت و موقعیت‌شناسی دو هنرمند کهنه‌کاری که همه کاره این مجموعه ماندگار هستند.
به جرات می‌توان گفت پایتخت و کلاه‌قرمزی امروزه فقط دو مجموعه نمایشی پرمخاطب نیستند، بلکه حکم نوعی سرمایه پرارزش را برای رسانه ملی دارند؛ سرمایه‌هایی که بر تلویزیون و مدیرانش است که بیشتر از گذشته، ارج و قرب برایشان قائل شوند و بسترهای لازم را برای ادامه ساخت سری‌های جدید آنها فراهم آورند. شاید و به تعبیر بهتر، به طور قطع سال‌ها زمان می‌خواهد تا آثاری به محبوبیت این دو مجموعه تلویزیونی ساخته شود و روی آنتن برود.
تلویزیون، رسانه بسیار مهمی است که باید ماوا و خانه حرفه‌ای‌هایی همچون ایرج طهماسب، حمید جبلی، محسن تنابنده و سیروس مقدم باشد؛ هنرمندانی که بخوبی می‌دانند و بلدند چگونه مخاطب را با خود همراه کنند و ساعاتی بس مفرح و دل‌انگیز را برایش رقم بزنند.
از هم‌اکنون دعا می‌کنیم نوروز 98 هم نقی معمولی و ارسطو عامل و کلاه‌قرمزی و پسرعمه‌زا و فامیل دور و جیگر را داشته باشد که ایام آغازین سال بدون این کاراکترهای جذاب و عروسک‌های دلنشین، کامل نیست و کم و کسری دارد. مجموعه‌های پایتخت و کلاه‌قرمزی برندهای رسانه ملی هستند که حتی در یک نگاه بدبینانه و در روزهای بد تلویزیون هم می‌توانند حکم برگ برنده را داشته باشند و آبروداری کنند.
محسن محمدی
روزنامه‌نگار
