کاش مشاوران خوبی داشت!

به او و جادوهایی که می‌کرد، به او که با دریبل‌هایش قلب میلیون‌ها ایرانی را تسخیر می‌کرد و به او که حالا... البته کاش حرفی از حالا نبود. کاش علی کریمی در همان گوشه مغز و قلبمان و در همان تو در توی تاریخ می‌ماند و به شرایطی که امروز دارد نمی‌رسید. مگر او تابویی است که باید شکسته شود؟ آن هم به دست مدیری که هزار و یک حرف و حدیث پشت تیمش است و می‌گویند همین روزهاست که اتفاقی بیفتد تا تیمش به ورطه نابودی برود! مدیری که بیشتر به دنبال شهرت است و دیده شدن. مثل خیلی از متمولانی که آمدند، خرج کردند، دیده شدند و حالا خیلی‌هایشان یا در زندان هستند یا این که دیگر فقط اسمشان در حد همان اسم باقی مانده است.

همه اینها را بگذاریم به کنار و برگردیم به علی کریمی. نامی که برای فوتبالی‌ها فقط یک نام نیست و برای خیلی از آن عشق فوتبال‌ها زندگی است. نامی که دارد به دست خودش نابود می‌شود! حالا همه کشمکش‌هایی که بین علی کریمی و جهانیان، مالک باشگاه نفت به وجود آمده را همه می‌دانند، اما چه اصراری وجود دارد که کریمی تیشه به دست گرفته و دارد به ریشه خودش می‌زند؟ چه اصراری دارد وقتی جهانیان می‌خواهد با حمید درخشان کار کند؟ دیگر چه چیزی از این بدتر که برود سر تمرین نفت و به مجموعه راهش ندهند؟!

آمدن کریمی به دنیای مربیگری و قرار گرفتن در تیم نفت از همان اول هم اشتباه بود. نه این که او مربیگری بلد نباشد یا نتواند گلیم خودش را از آب بیرون بکشد، نفت تیمی نبود که بتواند کریمی را در قاموس مربیگری بالا بکشد. او همان زمان که استعفا کرد و رفت اشتباه دوم را نباید انجام می‌داد. نباید بر می‌گشت و نباید چوب حراج به اعتبار خودش می‌زد. آقای کریمی کاش مشاوران خوبی داشتی و کاش مربیگری را از یک تیم دسته اولی شروع می‌کردی اما هر آنچه که داشتی را در نفت خرج نمی‌کردی! هنوز هم دیر نیست. تو علی کریمی هستی و نباید به همین راحتی‌ها تمام شوی.

مرتضی رضایی

جام‌جم