با مردم با روی خوش برخورد می‌کنم

محبوب با صدای بم و مردانه‌اش شیرین‌ای که در بازی‌هایش دارد، بیش از سه دهه است که حضور شیرینی در سینما و تلویزیون دارد و توانسته انواع و اقسام نقش‌های ملموس و قابل باور از جمله فروشنده مغازه تاناکورایی که در آرزوی ازدواج است را در سریال اشک‌ها و لبخندها به کارگردانی حسن فتحی هنرنمایی کند.

محبوب در سریال‌های طنزی چون نظیر زیرآسمان شهر، معراجی‌ها و چمدان بازی کرده است. با او درباره ویژگی‌های بازیش، و نقش‌هایی که ایفا کرده گفت‌وگویی انجام داده‌ایم.

بیشتر نقش‌های شخصیت‌هایی با ویژگی‌های خاکستری را بازی می‌کنید، به ایفای این نوع نقش‌ها علاقه دارید؟

این نوع نقش‌ها جای کار بیشتری برای بازیگردارند و برای مخاطب هم بیشتر جذابیت دارد.

به نظر شما شیرینی یک بازیگر ذاتی است و یا به مرور با تمرین و ممارست به دست می‌آید؟

فکر می‌کنم این‌که یک بازیگر در بازیگری‌اش شیرینی ذاتی دارد، تشخیص‌اش به عهده مخاطب است. به نظر من کلا بازیگری یک امر ذاتی است و شما اگر سال‌ها کتاب و درس بازیگری بخوانید، اما استعدادش را نداشته باشید نمی‌توانید بازیگر موفقی بشوید. به قول قدیمی‌ها بازیگری باید در خون شخص باشد.

در زندگی عادی هم شیرین و بذله‌گو هستید؟

بله، هر موقع می‌خواهم از منزل بیرون بیایم تلاش می‌کنم مقداری شکر داخل جیبم بریزم تا شیرینیم بیشتر شود! (باخنده).

در کوچه و خیابان مردم زیاد با شما شوخی می‌کنند؟

من همیشه با روی خوش با مردم برخورد می‌کنم و اهل اخم و تخم و قیافه گرفتن نیستم.

آیا از سلفی گرفتن‌های مردم در بیرون به‌طور مثال اگر در یک رستوران مشغول خوردن غذا باشید نارحت می‌شوید؟

نه، خدا وکیلی به هیچ‌کسی برای عکس گرفتن حتی اگر مشغول غذا خوردن باشم نه نمی‌گویم. کسی که وارد حرفه بازیگری می‌شود باید ظرفیت این برخوردها و شرایط را داشته باشد و با مردم خوب برخورد کند. من برای رضایت و شادی مردم بازی می‌کنم و دلیلی ندارد با آنها بد برخورد کنم.

با مهران غفوریان مدت‌هاست که سابقه همکاری دارید...

بله، با مهران غفوریان از اواخر دهه 70 و سریال زیرآسمان شهر سابقه همکاری دارم او بخوبی میزان توانایی‌های مرا می‌شناسد و کارکردن با او حقیقتا لذت بخش است.

با اغلب بازیگرانی که سابقه کارگردانی دارند از قبیل جواد رضویان و مجید صالحی سابقه همکاری دارید. با این جنس کارگردان‌ها کار کردن چه ویژگی‌هایی دارد؟

اکثرشان مرا می‌شناسند و به من می‌گویند تو خودت اوستایی و می‌دانی چگونه بازی کنی و دست مرا در حین بازی کردن باز می‌گذارند فیلمنامه را به من می‌دهند تا بخوانم و ده دقیقه‌ای هم انتظاری که از نقش و ویژگی‌هایش دارند به من توضیح می‌دهند و من طبق خواسته و نظرشان برایشان بازی می‌کنم.

اهل کار بداهه هم هستید؟

بله، زمانی که در تئاتر فعالیت می‌کردم خیلی بداهه کار می‌کردم.

در سریال پنج دری هم که چندی پیش از تلویزیون پخش شد بازی متفاوتی ارائه کردید...

در این سریال نقش پدر یک خانواده پرجمعیت را بازی می‌کردم که سه پسر داشتم. در ادامه پدر با توجه به اختلاف میان فرزندانشان تلاش می‌کند آنها را به هم نزدیک‌تر کند.

امسال در سینما هم حضور پررنگی داشتید؟

بله، در اکران عید رسوایی مسعود ده‌نمکی و تابستان هم دراکولای رضا عطاران را در اکران داشتم.

کار کردن با رضا عطاران چگونه بود؟

با رضا کار کردن خیلی راحت است و در ضمن به‌خاطر تسلطی که برکارگردانی دارد، آدم شیرین و خوش اخلاقی است.

به نظرم رضا هم «آن» معروف را در درون خودش دارد و در حین کار پر از ایده است که شما را غافلگیر می‌کند و به دقت بازی بازیگران را نگاه می‌کند و براساس توانایی‌هایشان حتی حاضر می‌شود در فیلمنامه تغییراتی هم به وجود بیاورد.

آخرین کار تئاتریتان چه بود؟

سال گذشته با اکبر عبدی در نمایش رستوران عمواکبر تئاتر بازی کردم. یکی از خصوصیات بازی اکبر عبدی بداهه کاریش است هر موقع که با هم بازی می‌کنیم، بیش از نصف دیالوگ‌هایمان را بداهه می‌گوییم. یادم می‌آید در سریال خاله خانم هم مدام با اکبر بداهه کار می‌کردیم. در سریال پدرخوانده اکبر عبدی به کارگردان می‌گفت من و عباس دیالوگ‌های این سکانس را بداهه کار می‌کنیم. اگر خوشتان آمد از آن استفاده کنید بعد از تمرین کارگردان می‌دید که کارما شیرین‌تر از آنی که در فیلمنامه است شده و طبیعی بود از بداهه ما استفاده می‌کرد. کلا با بازیگرانی که اهل بداهه هستند راحت‌ترم تا بازیگرانی که خیلی جدی و موبه‌مو طبق فیلمنامه کار می‌کنند.

الان دوست دارید چه نوع نقش‌هایی را بازی کنید؟

طرحی برای ساخت سریالی نوشته‌ام که کار مضمون پلیسی دارد و نامش گمراه است. خیلی دوست دارم این متن را بنویسم و دوست کارگردانی آن را تولید کند. این فیلمنامه مضمون اخلاقی درباره توکل کردن به خدا دارد.

بیشتر با کدام یک از بازیگران رفاقت دارید؟

با بیشتر بازیگران دوست هستم و سلام و علیک دارم. همین چند روز پیش اغلب دوستان قدیم را در افتتاحیه یک فیلم دیدم. البته مدتی است که به‌دلیل گرفتاری شخصی کمتر فرصت مراوده و ارتباط با دوستان را به‌دست می‌آورم.

یکی از دوستان صمیمی و خوبم محمد شیری است که هم محله‌ای هستیم و بیشتر مواقع همدیگر را می‌بینیم. هرازگاهی هم به اتفاق به خانه هنرمندان و کافی‌شاپ‌ می‌رویم و با دوستان گپ و گفتی داریم. و اگر دقت کنید در برخی از روزها که من نیستم. محمد یکی از صندلی‌های بغلش را خالی نگه می‌دارد! (باخنده)

احمد محمد اسماعیلی

ضمیمه قاب کوچک روزنامه جام جم