سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
پیشرو بودن این نویسنده و مترجم شهیر ایرانی به ویژگیهای منحصربهفرد آن زمان همچون نوشتن داستانهای کوتاه و واقعگرا مربوط میشود؛ آن هم موقعی که اطاله کلام و نوشتار و متوسل شدن به تمثیل و کنایه، مایه تبختر ادبی بود. به همین دلیل هم او را به عنوان پدر داستاننویسی کوتاه ایران و شروعکننده سبک واقعگرایی در ادبیات فارسی میشناسند.
البته بخشی از این خصوصیات را قطعا باید مربوط به زندگی او در فرنگ و در فضایی مدرن دانست. اما هرچه بود او موفق شد در زمانهای که ایران هنوز درگیر مناسبات سنتی بود و بویژه در ادبیات با گونه ادبی داستان کوتاه آشنایی نداشت، قصههای خواندنی و دلنشین کوتاهی بنویسد که حالا بهطرز غریبی با زندگی پرشتاب و سرسامآور ما در عصر مدرنیته همخوانی و سنخیت دارد و آن مفید و موجزنویسی، تا دلتان بخواهد برای جماعت انبوه بیحوصله و کمطاقت، پرکاربرد است.
نکته دیگر اینکه اولینها همیشه در ذهن تاریخ میمانند و ماندگار میشوند؛ این جمالزاده بود که در آن سالهای دور خیلی جلوتر از زمان خود را دید و کوتاهنویسی را در ادبیات فارسی باب کرد. همان کاری که نویسندهای مثل گی دوموپاسان، در قرن 19 میلادی انجام داد و در زمانه قدرت بلامنازع رمانهای قطور، فلاش فورواردی به عصر حاضر زد و با نوشتن داستانهایی کوتاه، هوای تازهای را در ادبیات به وجود آورد. از این رو جمالزاده هم باوجود تولد و حیات در گذشته، هیچگاه کهنه نمیشود و نوشتههای او حکم عتیقههایی نو را دارد.
پس چه خوب که قدردان این آیندهنگری باشیم و سطح دانشمان را که جمالزاده، صرفا نام خیابانی در حوالی میدان انقلاب تهران است، ارتقا دهیم. چه خوب است که در این خنکای پاییز و سرمای پیش روی زمستان، در تاکسی، اتوبوس و مترو و در هر فرصت کوتاهی که نصیبمان میشود، داستانهای خواندنی جمالزاده را از طریق تلفن همراه بخوانیم و این عیش ادبیاتی را به دیگران هم منتقل کنیم.
علی رستگار
فرهنگ و هنر
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
علی اصغر هادیزاده، رئیس انجمن دوومیدانی فدراسیون جانبازان و توانیابان در گفتوگو با «جامجم» مطرح کرد