استرس‌زاترین بازی‌های ویدئویی / بخش دوم

جام جم کلیک: خیلی‌ها از استرس‌های روزانه‌ی خود به دامان بازی‌های رایانه‌ای پناه می‌برند. خیلی‌های دیگر هم به عشق استرس است که کنترلرهای بازی را دست گرفته و به دنیای وسیع و پرعجایب بازی‌های رایانه‌ای پا می‌گذارند. این مقاله مختص دسته‌ی دوم است. البته در نظر ما منتقدان که هر گلی بوی خاص خودش را دارد و هر چیزی برای حس و حال خودش مناسب است. به هر حال چه مثل ما فکر کنید چه صرفا اهل بازی‌های پرتنش باشید، این چند مورد حسابی از خجالتتان درمی‌آیند.

مطلب مرتبط: استرس‌زاترین بازی‌های ویدئویی / بخش اول

DayZ

مسلح هستید. کوله‌ای پر از کنسرو لوبیا دارید. لباستان خشک، تنتان گرم و شکمتان پر است. اما هنوز هم نگران هستید. می‌دانید که در این دنیای پسامکاشفه‌ای که هر کس نفع خود را می‌جوید، مرگ نه تنها از جانب زامبی‌های منحوس به شما نظر می‌اندازد، بلکه دیگر از هم‌نوعان خودتان هم در امان نیستید و هر لحظه ممکن است گلوله‌ای فرق سرتان را بشکافد تا دیگری کیسه‌اش را با مایحتاج شما پر کند.

در دنیای DayZ شمایید و چندین بازیکن دیگر. بقا در این دنیا واقعا دل می‌خواهد. آیا می‌شود به غریبه‌ی روبرو اعتماد کرد و با کمکش راحت‌تر دوام آورد؟ یا اینکه در اولین فرصت از پشت سر مغز شما را هدف قرار خواهد داد؟

Another World

این بازی تعدادی از بی‌انصافانه‌ترین مکانیک‌های سبک پلتفرمر را در خود جای داده است. انیمیشن این بازی به شیوه‌ی روتوسکوپ تهیه شده است؛ همان تکنیکی که در تولید نسخه‌ی کلاسیک Prince of Persia به کار رفته بود. به همین علت رد کردن بخش‌های بازی نیاز به دقت و سرعت عمل واقعا خوبی دارد.

این بازی در زمره‌ی عناوینی قرار می‌گیرد که بازیکن را رسما دچار زجر می‌کنند. اگر تحملش را دارید، و احیانا به شکستن ماوس و کیبورد خود اقدام نخواهید کرد، حتما آن را تجربه کنید.

Call of Duty

قطعا خیلی‌ها از حضور این بازی در این لیست تعجب خواهند کرد. حق هم دارند. مد تکنفره‌ی سری بازی‌های ندای وظیفه نسبت به رقیب قدرش Battlefield، واقعا ساده‌تر است.

علت حضور این بازی در این لیست، بخش مولتی‌پلیر بازی و عذابی است که برای بازیکنان، چه تازه‌واردان چه کهنه‌کاران فراهم می‌آورد. کم پیش نمی‌آید که به محض قدم گذاشتن در بازی و طی کردن چند متر، یک تک تیرانداز کمین کرده شما را از پا دربیاورد. شلوغی صحنه‌ها و رقابت نفس‌گیر بازیکنان با یکدیگر، باعث می‌شود که بازیکن اغلب با ترس و لرز مسابقات آنلاین را طی کند. البته ذکر این نکته ضروری است که در چنین محیطی، هر دشمنی که بکشید، لذتی دوچندان برایتان دارد.

XCOM: Enemy Unknown

در سری بازی‌های مردگان متحرک، بازیکن به شخصیت‌هایی وابسته می‌شود که مخلوق دست نویسنده‌های بازی هستند و از مرگ یا لطمه دیدن آن‌ها احساس ناراحتی می‌کند. اما در بازی‌ XCOM، بازیکن شخصیت‌های ساخته‌ی دست خودش را مدیریت می‌کند و باید با صدمه دیدن و نابودی آن‌ها دست و پنجه نرم کند. تصور کنید که ساعت‌ها بازی خود را وقف پرورش شخصیتی از هر لحاظ قدرتمند کرده، نامش را هم خودتان انتخاب کرده‌اید و در یک مبارزه‌ی نفس‌گیر او را از دست داده، مجبور به جایگزینی‌اش با یک استخدامی دیگر هستید که باید از صفر پر و بالش بدهید!

ایکس کام یکی از خاص‌ترین بازی‌های چند سال اخیر بود که متاسفانه اصلا به اقبال مورد لیاقتش دست نیافت. اگر اهلش هستید، جدا از رایانه‌های شخصی، می‌توانید این بازی را روی سیستم‌های اندروید و آی.او.اس هم تجربه کنید.

Alien: Isolation

این بازی نه تنها از بهترین بازی‌های ترسناک سال گذشته، که یکی از بهترین عناوین وحشت/ بقا در تاریخ بازی‌های رایانه‌ای است. همانطور که در Amnesia احساس انزوا و خطر قریب‌الوقوع دائم با شماست، در Alien هم دائما هراس این را دارید که هیولای فضایی مخوف به شما حمله نکند. این بازی به شجاعان صبور توصیه می‌شود.

Dota 2

این بازی فوق رقابتی ساخت شرکت Valve، رحمی برای بازیکنان قائل نیست. در هر مبارزه رقابتی تنگاتنگ حاکم است. فرقی ندارد که تازه‌کار باشید یا کهنه‌کار. ممکن است با یک خطا تمام تلاش‌هایتان بر باد رفته و رقابت را واگذار کنید.

Super Meat Boy

بهترین توصیف برای این بازی، "ارواح اهریمنی پلتفرمرهای دوبعدی" است. تجربه‌ی این بازی آدم را یاد پرتگاه‌های مورتال کامبت می‌اندازد که انتهایش تماما نیزه بود. سرتاسر مراحل با موانع کشنده پر شده است و هر مرحله نسبت به قبلی سخت‌تر و خطیرتر می‌شود. هرچقدر هم بیشتر مضطرب شوید، ضریب خطایتان بالاتر رفته و راحت‌تر کار را خراب می‌کنید. آسپرین توصیه می‌شود.

سیاوش شهبازی
جام جم کلیک