محتوا برایم مهم است، نه‌ دیده‌ شدن

حسینی فارغ‌التحصیل رشته‌های علوم اجتماعی و مطالعات زنان و خانواده است و در کنار اجرا، استاد دانشگاه نیز است. او ابتدا فعالیت اجتماعی را از آموزش و پرورش و به عنوان معلم دینی و قرآن آغاز کرد. تا این‌که حضور اتفاقی یک گروه تولید برنامه تلویزیونی در مدرسه، او را به حرفه اجرا کشاند و تا ‌ امروز برنامه‌هایی همچون تصویر زندگی، یار مهربانم، با شبنم، حدیث بیداری، شما بفرمایید و مداد سبز را اجرا کرده است.

شما معلم بودید و اتفاقی به عنوان مجری وارد رسانه شدید. اگر به گذشته نگاه کنید از این‌که حرفه اجرا را انتخاب کردید و در طول این سال‌ها ادامه دادید، راضی هستید یا باز هم دوست دارید راهی مدرسه شوید؟

معلمی برایم یک تجربه قشنگ، دوست‌داشتنی و همراه با خاطرات خوب است. زمانی که معلم شدم نوزده سالم بود و بعد از مدتی کار در آموزش‌ و پرورش، اتفاقی وارد حرفه اجرا شدم. الان بیست و اندی سال از آن زمان گذشته است. من اجرا را دور از کار معلمی نمی‌بینم، چون مجری می‌تواند مثل یک معلم تاثیرگذار باشد.‌ شاید باور نکنید، ولی الان برخی شاگردانم در فضای مجازی با من در ارتباط هستند و مرتب از خاطراتی می‌گویند که با هم در مدرسه داشتیم و این‌که چقدر حرف‌هایی که در مدرسه برایشان می‌زدم در زندگی‌شان تاثیرگذار بود. چندی پیش یکی از شاگردانم به من گفت تمام موفقیت‌های تحصیلی و زندگی‌اش را مدیون آیه‌الکرسی است که به او یاد دادم و خواسته بودم تا در مواقع سختی این آیه را از ته دل بخواند تا موفق شود.‌ حرفه معلمی مقدس و بزرگ است و من به آن علاقه‌مند هستم و در حال حاضر هم گاهی در دانشگاه تدریس می‌کنم. به همین دلیل از فضای درس و دانشگاه دور نیستم. اما اجرا را هم خیلی دوست دارم و خدا را شکر می‌کنم که مجری شدم و از کسانی که این فرصت استثنایی را در اختیارم گذاشتند، سپاسگزارم.

پس با این تعریف اجرا را به نوعی معلمی می‌دانید؟

معلم به بچه‌ها آموزش می‌دهد و مجری هم سعی می‌کند به واسطه برنامه‌، اطلاعات جدید در حوزه‌های مختلف را به مخاطب انتقال بدهد تا آموزش لازم به افراد جامعه داده شود. ما هر پنجشنبه از طریق برنامه مجله بارداری آموزش‌های مربوط به سلامت را به مادران می‌دهیم.

شاید باور نکنید، اما از این‌که اطلاع‌رسانی دقیق در این باره می‌کنیم، برایم لذتبخش است. وقتی پیامک‌هایی را که مادران به برنامه ارسال می‌کنند می‌خوانم، خوشحال می‌شوم که تا این حد با برنامه احساس نزدیکی می‌کنند.

این فرصت‌ها شما را به خودباوری در اجرا رسانده است؟

بله، اگر آدم بتواند خودش را باور کند، می‌تواند باورهایش را به دیگران انتقال دهد. به عنوان یک مجری خانم تا خودم را باور نداشته باشم و رسالتی را که بر دوش دارم نشناسم و ندانم که می‌خواهم چه چیزی را به مخاطبم انتقال دهم، نمی‌توانم انتظار پذیرش از سوی مخاطب را داشته باشم. خوشبختانه سعی‌ام بی‌نتیجه نبوده و گفته‌هایم مورد اعتراض مخاطب واقع نشده است.‌ به آنچه در اجرایم می‌گویم، اعتقاد کامل دارم، چون معتقدم آنچه از دل برآید لاجرم بردل نشیند. بنابراین هیچ وقت نشده برنامه‌ای را اجرا کنم، اما خودم هم‌عرض با آن احساسی که به مخاطب منتقل می‌‌کنم، نباشم. در استودیوی برنامه باشم یا نباشم این احساس با من است و با آن زندگی می‌کنم.

فکر می‌کنم شما به نوعی نمک‌گیر اجرا هم شده‌اید؟

بله، گرچه روزهای اول وقتی کارم را به عنوان مجری شروع کردم، بیشتر به دنبال دیده شدن بودم؛ اما الان این نگاه را ندارم و از آن جاذبه‌های بی‌پروای روزهای جوانی فاصله گرفته‌ام. به یاد دارم در آن روزگار وقتی مصاحبه یک مجری با بازیگری را می‌خواندم که اعلام می‌کردند به دلیل این‌که از فضای برنامه خوششان نیامده یا این‌که فیلمنامه را دوست نداشتند تعجب می‌کردم، ولی الان که نگاه حرفه‌ای به کار دارم، متوجه حرف دوستان می‌شوم. در حال حاضر وقتی اجرای برنامه‌ای به من پیشنهاد می‌شود، درباره آن فکر می‌کنم و برایم اهمیت دارد که در برنامه چه حرفی می‌خواهم به مخاطب بزنم. ‌ هر شب برنامه سفر ایمن را با محوریت انعکاس اطلاعات ترافیک و توصیه‌های سلامت ‌ برای مخاطبان شبکه دو اجرا می‌کنم. اجرای یک برنامه زنده به مدت سه سال و هر شب کار ساده‌ای نبوده و نیازمند برنامه‌ریزی خاصی است، ولی وقتی می‌بینم آمار تصادفات پایین آمده برایم خوشایند است. اگر سهم من به اندازه یک کاه هم در ارتقای فرهنگ راهنمایی و رانندگی مردم باشد، خوشحالم.‌ همان‌طور که حضرت امام خمینی(ره) فرمودند تلویزیون یک دانشگاه است. بنابراین می‌توانیم این ادعا را داشته باشیم که مجریان این رسانه، استادان این دانشگاه هستند و رسالت و مسئولیت سنگینی را به عهده دارند. بنابراین باید طوری باشیم که مردم ما را باور داشته باشند و این کار دشواری است.

شما در حال حاضر اجرای دو برنامه خانوادگی مجله بارداری و عصر خانواده و یک برنامه اجتماعی با نام سفر ایمن را به عهده دارید. برای این‌که لحن شما در اجرای این برنامه‌ها متفاوت باشد از چه راهکاری استفاده می‌کنید؟

مفاهیم برنامه به مجری در ارائه جدید اجرا کمک می‌کند. در غیر این صورت به نظر من دست و پا زدن روی آنتن خیلی زیبا نیست. وقتی موضوع و محتوای برنامه جدید نباشد مجری چه کاری می‌تواند انجام دهد تا کارش نو شود؟ بنابراین متناسب با موضوع برنامه سعی می‌کنم حرف‌هایم ریتم و آهنگ خاص خودش را داشته باشد.‌ هر برنامه‌ای اجرای خاص خودش را می‌طلبد. وقتی من در لوکیشن یک خانه قرار می‌گیرم، باید مانند خانم خانه‌داری که مهمان برایش آمده با آرامش و لبخندی متعادل، فضایی صمیمی و دلنشین را برای گفت‌وگو مهیا کنم. ضمن این‌که مخاطبان این سه برنامه خانواده‌ها هستند و آموزش‌های متنوع در حوزه‌های مختلف به آنها داده می‌شود. حال شاید برخی بگویند بهتر بود برنامه سفر ایمن را یک آقا اجرا می‌کرد، اما به نظرم توصیه‌های راهنمایی و رانندگی به واسطه اجرای خانم‌ها بیشتر موثر و تاثیرگذار است.

فکر می‌کنم در طول این سال‌ها مسیر را خیلی خوب طی کردم و تجربه خوبی را پشت سر گذاشتم. معتقدم اجرا کار فردی نبوده و کار جمعی است. بنابراین از خواهرها و برادرهای کوچک‌ترم که علاقه‌مند هستند وارد حرفه اجرا شوند، می‌خواهم‌ هرگز مطالعه را فراموش نکنند.

فاطمه عودباشی ‌/‌ گروه رادیو و تلویزیون جام جم