مهارت زندگی، یا روشی برای کنار آمدن با ناکامی‌ها

در اولین گام باید این سوال را پرسید که زندگی در جهان کنونی، در قیاس با صد‌سال گذشته، چه اندازه تغییر کرده است؟
واقعیت این است که زندگی و چگونه زندگی‌کردن یکی از مفاهیمی است که هم عموم مردم و هم نخبگان درباره آن سخنان زیادی گفته‌اند. سوالی که دانشمندان علوم انسانی را به خود مشغول کرده، این بوده که زندگی خوب، سالم و سازنده، چگونه است و برای رسیدن به آن، چه باید کرد؟ زمانی هم که ما از مهارت‌های زندگی حرف می‌زنیم، درواقع از راه‌هایی صحبت به میان می‌آید که می‌تواند انسان را به این نوع زندگی نزدیک کند و خوشبختی به همراه بیاورد.
برای بهتر شدن درک مفهوم مهارت‌های زندگی باید از دو نگاهی حرف بزنیم که درباره زندگی وجود دارد. در یک نگاه ایده‌آلی، زندگی خوب، زندگی‌ای است که در آن هیچ تنشی وجود ندارد و هیچ دست‌اندازی، زندگی فرد را دچار تشویش نمی‌کند. فرد در موقعیتی رویایی زندگی می‌کند و هیچ‌گونه گرفتاری و کشمکشی نمی‌تواند زندگی او را دچار تغییر کند. اما یک نگاه دیگر نیز وجود دارد که اساس زندگی را با ناراحتی و سوگ، از دست‌دادن و کشمکش عجین می‌داند. این‌که با گذشت هر روز، یک روز از عمرمان از دست می‌رود و پیرتر می‌شویم، هر چند وقت یکبار متوجه موی سفیدی می‌شویم و چین و چروک‌های صورتمان را نگاه می‌کنیم.
در بارزترین شکل ما معتقدیم زمان و سلامتی‌مان هر روز برای ادامه زندگی کمتر می‌شود. از طرف دیگر مدام در زندگی با این مسأله روبه‌رو هستیم که باید از خواسته‌هایمان بگذریم و با خود مرور می‌کنیم که جمع‌شدن خیلی از خواسته‌هایمان باهم، سازگاری ندارد.
حالا اگر قرار باشد این دو نگاه را کنار یکدیگر بگذاریم و بعد از مهارت‌های زندگی حرف بزنیم، باید بگوییم مهارت‌های زندگی در وهله اول، پذیرش نگاه دوم و قبول آن است. بعد وقتی پذیرفتیم که زندگی همیشه و در همه موقعیت‌ها، خوشایند نیست، باید راهی را انتخاب کنیم که به وسیله آن آرامش بیشتری داشته باشیم.
مهارت زندگی به ما یاد می‌دهد که چه راهی را باید انتخاب و چگونه باید زندگی کرد تا سازگاری بیشتری به دست آورد و آرامش بیشتری داشت تا بتوان از آن لذت برد.
مهارت‌های زندگی ساختن یک شهر رویایی نیست که در آن هیچ گرفتاری وجود ندارد و سوگ، تلخی و ناکامی در آن بی‌معناست بلکه بخش مهمی از مهارت‌های زندگی کنار آمدن با همین تلخی‌هاست که عنصر مهمی در ساخت زندگی است و کسی که می‌تواند سازگار‌تر باشد درواقع مهارت بهتری دارد.
در مجموع می‌توان گفت آدم‌هایی که مهارت بهتری دارند بهتر با ناکامی‌ها کنار می‌آیند، تنش‌های خود را حل می‌کنند و راه‌حل‌های گوناگونی دارند و می‌توانند آن را در شرایط مختلف استفاده کنند. (امیرحسین جلالی - روانپزشک/شهروند)