همه خواستگاران زیاد ما دخترها

جام جم سرا: قبل از حرفهایم در مورد خودم بگویم که با وجود داشتن خیلی اخلاق های بد، الحمدلله، خدا را صدهزار بار شکر که مزین به این اخلاق نیستم و جز در موارد خاصِ مشورتی یا درددلی، اصلا تمایلی ندارم کسی بداند که مثلا قرار است خواستگاری بیاید یا آمده یا چی. درواقع فکر میکنم زیادی خواستگار جز رنج و عذاب چیز دیگری ندارد که بخواهم با آن فخر بفروشم، حتی باعث کسر شأن می دانم که بخواهم با چنین چیزی فخر فروشی کنم! القصه اینکه دوستی نه چندان صمیمی دارم که بهره زیادی از زیبایی های دخترانه ندارد و بخاطر اخلاق زشتی که در برخی خانواده های پسر هست، خواستگارهایی که برایش معرفی می شوند، می روند و پشت سرشان را هم نگاه نمی کنند. اما این دختر هربار که قرار است برایش خواستگار بیاید با اعتماد به نفس کامل همه جا جار میزند که... یا مثلا این پنجاه و اندی اُمین خواستگار است و چه و چه ... انگار که باید همه بدانند که برای او خواستگار می آید و می رود و اگر ندانند چیزی کم میشود! من فکر میکنم باید این اخلاق زشت را اصلاح کنیم. واقعا فراوانی خواستگار و یا اینکه دیگران بدانند ما خواستگار داریم یا اینکه نحوه پذیرایی ما از خواستگار چگونه است و ... هیچ کدام نه تنها افتخاری ندارد بلکه جزء مسائل خصوصی محسوب می شود که اصلا لزومی ندارد دیگران بدانند. البته موضوع به همین جا ختم نمی شود، بلکه بعد از ازدواج هم ادامه دارد، به انحاء گوناگون... نمی دانم شاید هم این رفتار، نتیجه و بازخورد و معلول رفتاری زشت تر در برخورد با دختران مجرد است. کاش اخلاق را استفاده کنیم نه دیوارکوب!(مهرخانه) *انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه&zwnj;های داخلی و خارجی در «جام جم سرا» لزوما به معنای تایید یا رد محتوای آن نیست و صرفاً به قصد اطلاع کاربران بازنشر می&zwnj;شود.