10 دلیل برای قهرمانی لیورپول

بعد از یک دوره رخوت، حالا قرمزهای مرسی ساید با هدایت برندان راجرز مدعی اصلی قهرمانی هستند. هرچند هنوز تا پایان فصل چند بازی دیگر باقی مانده و می‌تواند اتفاقات زیادی رخ بدهد، اما دلایل زیادی وجود دارد که می‌تواند هواداران لیورپول را به کسب قهرمانی در رقابت‌های این فصل لیگ برتر مطمئن کند. از بین همه این دلایل شاید این 10 دلیل از همه محکم‌تر باشد:

آنها تشنه قهرمانی هستند

پیروزی‌های پیاپی در لیگ برتر نشان می‌دهد مرسی سایدی‌ها بشدت دنبال این قهرمانی هستند. در 24 سالی که از آخرین قهرمانی آنها در لیگ انگلیس سپری شده، آنها هیچ وقت تا این اندازه به قهرمانی نزدیک نشده بودند و در حال حاضر شانس بسیار خوبی برای شکستن این طلسم دارند. اگر آنها بتوانند از دیدار هفته آینده مقابل چلسی یک تساوی هم بگیرند، این رویا بیش از پیش رنگ واقعیت می‌گیرد.

مردی به نام برندان راجرز

راجرز بخوبی نشان داده است ذهن باز و خلاقی دارد. او از تیم جوانان چلسی کار خود در عرصه مربیگری را آغاز کرد و سپس عملکرد خوبی در واتفورد، ریدینگ و سوانسی داشت؛ بخصوص در سوانسی که توانست این تیم را راهی لیگ برتر کند. تجربه دو سال حضور در لیگ برتر بخوبی در روزهای پایانی این فصل به یاری او خواهد آمد. فراموش نکنید او تنها 41 سال دارد و در آینده می‌تواند همچنان کارهای بزرگی انجام دهد. برای مردی که برای یادبود مادرش، قله کلیمانجارو را فتح کرد، شاید نگهداشتن تیمش در قله برای چند هفته دیگر، کار چندان دشواری هم نباشد.

سوپر سوارز

او برای هواداران تیم‌های دیگر لیگ برتر بازیکنی نفرت‌انگیز است، اما هواداران لیورپول براحتی می‌توانند به علت توانایی‌های فنی‌اش به او عشق بورزند. مهاجم اروگوئه‌ای نوع بازی تیمش را تعیین می‌کند. بیشتر از آن‌که لیورپول سبک بازی او را تعیین کند، حرکات و فرارهای اوست که سبک بازی تیم را منحصر به‌فرد کرده است. کلاس کاری و کیفیت بالای او از لحاظ فنی بی‌شک از مهم‌ترین ستون‌های لیورپول است. سوارز با وجود محرومیت از پنج دیدار ابتدایی این فصل لیگ برتر، حالا با فاصله نسبت به دیگر رقبا، در صدر جدول گلزنان قرار دارد و اگر در هفته‌های پایانی، چند بار دیگر دروازه حریفان را باز کند، جام به مرسی ساید خواهد رفت.

استیون جرارد، یک کاپیتان فوق‌العاده

هیچ هوادار فوتبالی در کره خاکی وجود ندارد که بعد از دیدن اشک‌های استیون جرارد در پایان دیدار مقابل منچسترسیتی، تحت تاثیر قرار نگرفته باشد. اشک‌های او معانی زیادی داشت و نشان‌دهنده بغضی طولانی بود. جرارد یکی از معروف‌ترین بازیکنان نسل طلایی فوتبال انگلستان محسوب می‌شود و خیلی حیف خواهد بود یک عنوان قهرمانی در لیگ برتر نداشته باشد. رهبری او در روزهای پایانی فصل قطعا به مدد لیورپول خواهد آمد. روحیه‌ای که او این روزها در دیدارهای لیورپول به نمایش می‌گذارد، بسیاری را به یاد فینال لیگ قهرمانان سال 2005 مقابل میلان انداخته است. اگر او همان جراردی باشد که تیمش را از جهنم استانبول به سلامت عبور داد، قهرمانی دور از دسترس قرمزها نیست.

ستاره برزیلی

خیر منظورمان لوکاس نیست؛ در مورد کوتینیو حرف می‌زیم. اینتر بسادگی این بازیکن را رد کرد و لیورپول نیز فرصت‌طلبانه او را به دست آورد. کوتینیو بخوبی سرعت تیم در میانه میدان را مدیریت می‌کند. او توانایی بازی در چند پست را دارد و در زمان‌های مختلف می‌تواند در تاکتیک‌های متفاوتی ایفای نقش کند. درخشش او در برابر سیتی و ضربه فوق‌العاده‌ای که وارد دروازه کرد، اهمیت او برای لیورپول را بخوبی نمایان کرد. او مطمئنا می‌تواند بیش از این پیشرفت کند، اما برای این‌که لیورپول این فصل به قهرمانی برسد، کافی است او در بازی‌های پیش رو، همین فرم خوبش را حفظ کند.

به یاد کشته‌شدگان فاجعه هیلزبورو

کنی دالگیش، مردی که آخرین قهرمانی قرمزها در لیگ با هدایت او به دست آمده، اعتقاد دارد لازم نیست هواداران خیلی در مورد حادثه تلخ هیلزبورو صحبت کنند؛ چرا که تلاش لیورپول برای قهرمانی در این فصل خود می‌تواند نمادی برای همدردی با آن فاجعه باشد. لیورپولی‌ها در بیست و پنج سالگی این حادثه می‌توانند هدیه خوبی به قربانیان اهدا کنند. برگزاری سالگرد این اتفاق در روز دیدار مقابل منچسترسیتی، الهام‌بخش لیورپولی‌ها برای رسیدن به پیروزی بود و راجرز می‌تواند از این مساله برای انگیزه دادن به شاگردانش در هفته‌های پیش رو استفاده کند.

بیدار شدن شیر انگلیسی

در سال‌هایی که لیورپول جایی بین مدعیان قهرمانی در لیگ برتر نداشت، سایر باشگاه‌ها با لطف بازیکنان خارجی پرتعدادشان، عناوین قهرمانی را بین خودشان تقسیم می‌کردند. اکنون قهرمانی احتمالی لیورپول می‌تواند بازگشت اقتدار از دست رفته فوتبال انگلیس هم باشد و در جام جهانی هم به تیم روی هاجسون کمک کند. گلن جانسون، یان فلاناگان، استیون جرارد، جوردن هندرسون، رحیم استرلینگ و دنی استاریج شش بازیکن انگلیسی حاضر در ترکیب اصلی لیورپول هستند که در این فصل نمایشی خارق‌العاده از خود نشان داده‌اند. آنها به هماهنگی خوبی در کنار یکدیگر دست یافته‌اند و ستون تیم راجرز محسوب می‌شوند. قهرمانی لیورپول با این شش بازیکن انگلیسی می‌تواند نسل جدیدی از بازیکنان را به فوتبال انگلیس معرفی کند؛ فوتبالی که برای احیای خودش در سطح ملی به چنین بازیکنانی نیاز دارد.

جو لیگ برتر

از قدیم لیورپول به خاطر موفقیت‌های یکطرفه‌اش به تیمی منفور در جزیره بدل شده بود. حس حسادتی که دیگر تیم‌ها به آنها داشتند با نفرت تلفیق شده بود. اما از آن سال‌ها زمان زیادی می‌گذرد. لیورپول از سال 1990 به این سمت دیگر قهرمان انگلستان نشده است و به همین دلیل دیگر دلیلی برای نفرت ورزیدن به آنها وجود ندارد. در واقع بسیاری از هواداران تیم‌هایی که شانسی برای قهرمانی ندارند (البته بجز منچستریونایتد) ترجیح می‌دهند قهرمانی نصیب قرمزها شود. اگر نوبتی هم باشد، نوبت قهرمانی آنها فرا رسیده است. شاید پس از قهرمانی‌های پیاپی یونایتد، چند قهرمانی آرسنال و چلسی و همچنین تک‌قهرمانی سیتی، نوبت قهرمانی لیورپول باشد.

بازی‌های سرعتی

هیچ پارامتری هواداران فوتبال را به اندازه حملات سریع و برق‌آسا هیجان‌زده نمی‌کند. لیورپول در این فصل مملو از این حملات بوده است. حملات و ضدحملاتی سریع که هر دفاعی را در انگلستان می‌تواند زمین بزند. استرلینگ، سوارس و استوریج همراه با فیلیپ کوتینیو، حقیقتا بهترین ابزار برای تحقق این مهم هستند. چنین نمایش‌هایی در این مقطع از فصل که بازیکنان تیم‌ها به خاطر یک فصل طولانی و پرفشار بسیار خسته هستند، احتمال پیروزی قرمزها در دیدارهای پیش‌رو را افزایش می‌دهد.

انجام یک ماموریت غیرممکن

لیورپول اگر قهرمان لیگ برتر شود، تبدیل به اولین تیمی خواهد شد که توانسته تنها یک فصل بعد از این‌که در لیگ هفتم شد، عنوان قهرمانی را از آن خود کند. قهرمانی آنها می‌تواند برای بسیاری از تیم‌های انگلیسی الهام‌بخش باشد؛ حتی برای رقیب و دشمن قدیمی‌شان منچستریونایتد که این فصل حال و روز خوبی نداشته واحتمالا جای لیورپول را در رتبه هفتم پرخواهد کرد!

پیروزی لیورپول می‌تواند پیروزی هواداران فوتبال لیگ برتر هم باشد. آنها که به رویاهایشان باور ندارند، می‌توانند از قهرمانی لیورپول الهام بگیرند. فوتبال ورزشی است که از این درس‌ها زیاد در آن نهفته است.

بهنام جعفرزاده / جام‌جم