پرسپولیس، تیشه به ریشه فوتبال می‌زند

به گزارش جام جم ورزشی و به نقل از سایت رسمی باشگاه استقلال در این بیانیه چنین آمده است :

باید «پاس»‌دار  فوتبال بود، یا باید به بهانه‌های مختلف، تیشه زد به ریشه فوتبال؟
حکایت پرسپولیسی‌های تازه‌پا – که حساب‌شان از پرسپولیس جداست- به کسانی می‌ماند که چون خود را در حال غرق شدن می‌بینند، سعی‌شان که نامشکور است و نامشکور هم خواهد ماند حول، این محور ویرانگرانه شکل می‌گیرد.
... همه را با خود غرق می‌کنیم.
 حکایت پرسپولیسی‌های امروزی – که به تعبیری، بلای جان پرسپولیسند و ام‌المصائب این تیمند – حکایت آن اعرابی است که به گفته سعدی، بر سر شاخ نشسته است و همان شاخه را از بیخ، با تبر قطع می‌کند، غافل از آنکه، سر و دست و دنده و پای خودش، قبل از همه خواهد شکست.
اتفاقاتی که برای پرسپولیس، هم‌اینک رخ داده:
دچار شدن به دوستی خاله‌خرسه دوستان نادان که بدترین دشمنانند. درب و داغان شدن، ناکارآمد شدن و بساط خنده‌ همگانی بر سر هر بازاری شدن.
دو تن از جوانان پرسپولیس کاری کرده‌اند که نباید کرد، کاری که با اصول ورزشکاری و زندگی ورزشی منافات دارد. به جای پاک کردن گندی که بالا آورده‌اند و بویش بلند شده، مشغول شده‌اند به لجن‌پراکنی، به «تعفن‌زایی» در عوض تعفن‌زدایی.
 عین خیال‌شان هم نیست که تکلیف و وظیفه، نهی از منکر است، نه امر به منکر. باید از اشاعه فحش و فاحش و فحشا جلوگیری کرد نه اینکه همه را به صفت خویش متصف کرد. نمی‌دانند که اشاعه فحشا، بدتر از فحشا است، فوتبال در این میان چه می‌شود؟ اخلاق در این وسط کجا قرار دارد؟ شما معلمی را شغل خود می‌دانید، یا میرغضبی را؟
دیگی که برای شما – به واسطه بی‌عرضگی و نالایقی‌تان- نمی‌جوشد، چرا باید سر سگ را در آن به جوش انداخت. این چه مرامی است؟ این چه معرفت بی‌معرفتانه‌ای است؟
گیریم که توانستید ثابت کنید، همه کار بد کرده‌اند،‌ این چه ربطی دارد به «قبح بدکاره‌گی» که می‌خواهید قباحتش را بریزید.
بدکارگان، هرگز نگفته‌اند و نمی‌گویند «ما خوب کاره‌ایم». اینان به دفاع از بدکاره‌گی خود برنمی‌خیزند، بلکه برای خود، شریک جرم درست می‌کنند: ... همه مثل  مایند! همه آن کار دیگر می‌کنند!
در تاریخ فراوانند آنها که به خاطر یک دستمال، قیصریه‌ها را به آتش کشیده‌اند... این حرکت هم در همین راستا قرار می‌گیرد: کوشش برای اینکه به همه بقبولانند:
 ...نه فقط ما، که همه بدند! نه فقط ما، که در شهر، هر آنکه هست، باید گرفته شود.
کشاکشی را آغاز کرده‌اند که‌ باید همه را متهم کرد، در این وارونه‌کاری، گور پدر فوتبال، گور پدر اخلاق، گور پدر علائق مردم، گور پدر باورها و اعتقادات شریف و لطیف هواداران.
بجای اینکه بدکردن خود را با معذرت، با پوزش، با قبول عدم مدیریت جبران کنند شمشیر از غلاف درآورده و همه را می‌زنند. به خیال خودشان می‌زنند که در اصل آبروی خود را می‌برند که نشان می‌دهند به جای تهذیب در کنار ورزش به کدام کارهای سخیف پرداخته‌اند.
مدارک مستند، عکس‌های غیرقابل انکار از بد کردن و عادت به بد کردن ره‌گم‌ کردگان پرسپولیس فراوان است. امروز به این شکل و از باب تذکر، در همین حد اشاره‌ای داریم. خدا کند، نیازی به برداشتن ماسک‌های شطرنجی نیفتد. خدا کند، حریم حرمت فوتبال «پاس» داشته شود.