یک راهنمای جامع برای خرید تلویزیون

خرید تلویزیون با توجه به تنوع بسیار زیاد محصولات و تکنولوژی‌های متفاوت امروزی، همیشه کاری دشوار بوده و هست. نه تنها برای کاربران عادی بلکه برای فروشندگان تلویزیون، تولیدکنندگان، خرده‌فروشی‌ها و منتقدین هم کاری پیچیده است. با جست‌وجو در اینترنت، وضعیت پیچیده‌تر هم می‌شود چرا که در معرفی محصولات جدید با انبوهی از تکنولوژی‌های جدید و متعلقات اضافی مواجه می‌شویم. لذا امیدواریم که این راهنمای خرید تلویزیون بخشی از پیچیدگی‌ها را ساده کرده و در تصمیم‌گیری به شما کمک کند.

سه قانون اصلی در خرید یک تلویزیون خوب

۱- کیفیت تصویر با توجه به مشخصات روی کاغذ، تعیین نمی‌شود!
شاید این جملهٔ کوتاه به مذاق تولیدکنندگان بزرگ تلویزیون خوش نیاید اما عین حقیقت است. در واقع با بررسی مشخصات انواع تلویزیون احتمالاً شما هم به این نتیجه می‌رسید که هدف از ارائهٔ کاتالوگ و مشخصات تلویزیون‌ها، گیج کردن مشتری است.
انبوهی از عبارات گیج‌کننده و اعداد بزرگ و کوچک روبروی شما قرار می‌گیرند و شاید در ‌‌نهایت مجبور به خرید یک تلویزیون نسبتاً گران‌قیمت شوید، آن هم به این دلیل که نسبت کنتراست بالاتری دارد و یا روشنایی بیشتری دارد. شاید هم علت انتخاب شما وجود یک تکنولوژی خاص در محصول باشد.
البته برخی از مشخصات ذکر شده روی کاغذ بسیار با اهمیت هستند، مثل وزن و انواع ورودی‌ها و خروجی‌های تلویزیون. اما در مجموع پارامترهایی بی‌اهمیت یا کم‌اهمیتی در کاتالوگ محصولات دیده می‌شود و ممکن است برخی از موارد دارای مقادیر نادرست هم باشند.
به عنوان مثال نسبت کنتراست یا تضاد تنها یک دروغ فریبنده است، نرخ نوسازی بر حسب هرتز که اعدادی از جمله ۱۲۰، ۲۴۰ و ۶۰۰ هرتز را روبروی آن می‌بینیم و در حقیقت یک پارامتر پیچیده و تا حدی مبهم است. شاید در کاربردهای معمولی، نرخ نوسازی بالا به هیچ وجه اثرگذار نباشد اما هزینه خرید تلویزیون را زیاد می‌کند. زاویه دید تلویزیون‌های LCD و LED-backlit LCD که عددی نادرست است و این مسألهٔ همیشگی که معمولاً یک تلویزیون LED کیفیت تصویر بهتری نسبت به تلویزیون‌های LCD ندارد. کابل‌های HDMI که کیفیت یکسانی دارند اما فروشنده برخی از آن‌ها را با کیفیت‌تر از باقی کابل‌ها معرفی می‌کند. LED‌ها یک نسل جدید یا فناوری متفاوت با LCD نیستند و در واقع خود نوعی از LCD‌ها به شمار می‌روند.
توصیهٔ ما این است که به جای توجه به صفحهٔ مشخصات تلویزیون، فکر دیگری کنید، شاید بهترین کار نادیده گرفتن آن‌ها باشد! بهتر است از کاتالوگ محصولات برای جدا کردن تلویزیون‌ها بر اساس امکانات استفاده کنید، مثلاً اینکه کدام محصولات دارای عینک سه‌بعدی هستند و یا اینکه کدام موارد تلویزیون هوشمند (تلویزیونی که دارای سیستم عامل یا نرم‌افزار هوشمند و کامل است) می‌باشند. برای تشخیص بهترین کیفیت تصویر، بد‌ترین راه ممکن استفاده از مشخصاتی است که در کاتالوگ محصولات ذکر می‌شود، لذا به هیچ عنوان به آن استناد نکنید.

۲- تلویزیون بزرگ‌تر واقعاً بهتر است
در مورد اندازه حداقل قطر ۳۲ اینچ را توصیه می‌کنیم. البته در مورد تلویزیونی که قرار است در اتاق خواب قرار بگیرد، ولی برای تلویزیونی که می‌خواهید در اتاق نشیمن استفاده کنید، بهتر است تلویزیونی با حداقل قطر ۴۶ اینچ یا ۵۵ اینچ و بزرگ‌تر از آن، انتخاب نمائید. ممکن است در نگاه اول این ابعاد بسیار بزرگ به نظر برسد اما توصیهٔ ما این است که یک تلویزیون بزرگ بخرید چرا که تجربه‌ای بسیار جالب خواهد بود.
اندازهٔ تلویزیون نسبت به امکانات و قابلیت‌هایی مثل عینک سه‌بعدی، نرخ نوسازی بالا‌تر و تلویزیون‌های هوشمند، اهمیت بیشتری دارد. بنابراین توصیه می‌کنیم که با بودجه‌ای که در اختیار دارید، سراغ تلویزیون‌های بزرگ‌تر بروید. معمولاً بیشتر کاربران از اینکه تلویزیونی با ابعاد بزرگ‌تر نخریده‌اند، اظهار پشیمانی می‌کنند، مراقب باشید شما هم به این دسته از مشتریان نپیوندید.
حداکثر اندازهٔ تلویزیون به بودجه، سلیقه و فضای در دسترس بستگی دارد، به این نکته هم توجه کنید که اگر فضای بسته‌ای برای تلویزیون در اختیار دارید و قبلاً یک تلویزیون کوچک‌تر در آن قرار داده می‌شد، تلویزیون جدید را طوری انتخاب نکنید که لبه‌های آن به میز یا دیوار مماس شود و راهی برای تهویه و خنک‌کاری باقی نماند. بهتر است حداقل یک اینچ یا ۲. ۵ سانتی‌م‌تر فاصله را لحاظ کنید و بعد به انتخاب تلویزیونی با حداکثر ابعاد محاسبه شده بپردازید. حذف پایهٔ بزرگ هم راهی برای افزایش فضای تلویزیون جدید است.

۳- به تلویزیون‌های پلاسما هم توجه کنید
شاید از پیشنهاد ما تعجب کرده باشید اما توجه داشته باشید که تلویزیون‌های پلاسما با هزینهٔ مساوی، معمولاً نسبت به تلویزیون‌های LCD و تلویزیون‌های به اصطلاح LED، کیفیت تصویر بهتری دارند. تلویزیون‌های LED در حقیقت‌‌ همان تلویزیون‌های LCD هستند که نور پس‌زمینه‌شان توسط دیودهای نوری (یا LED) تولید می‌شود.
یکی از دلایلی که باعث شده کاربران از خرید تلویزیون‌های پلاسما اجتناب کنند این است که شایع شده این نوع تلویزیون‌ها دچار پدیده‌ای به نام Burn-in می‌شوند به این معنی که یک تصویر خاص روی صفحه باقی می‌ماند، آن هم به صورت دائمی! در صورتی که شما هم یک کاربر عادی هستید و از تلویزیون برای تماشای برنامه‌های تلویزیونی و یا انجام بازی‌های ویدیویی استفاده می‌کنید، نگران این پدیده نباشید، مشکلی نیست. در واقع عمر تلویزیون‌های پلاسما در حد تلویزیون‌های LCD معمولی است.
یکی دیگر از دلایل اقبال کم مشتریان به استفاده از تلویزیون‌های پلاسما، قدیمی بودن تکنولوژی آن است. LCD و بیش از آن، LED به نظر مشتری جدید‌تر و پیشرفته‌تر و در نتیجه بهتر است. درست است که تلویزیون‌های پلاسما نسبت به تلویزیون‌های LED و مخصوصاً محصولات جدید و باریک امروزی، ضخیم‌تر و سنگین‌تر هستند اما هر دو تکنولوژی پلاسما و LED به بلوغ رسیده و کیفیت بسیار خوبی دارند. امروزه تلویزیون‌های پلاسما هم بسیار باریک شده‌اند. ضمناً به این مسأله هم توجه کنید که قرار نیست تلویزیون مثل گوشی و تبلت باریک باشد! در ضمن یک تلویزیون خوب چیزی نیست که با گذشت ۲ سال، یک محصول قدیمی دارای کیفیت معمولی به حساب بیاید. تلویزیون‌ها مثل گوشی‌ها در حال پیشرفت نیستند. تنها دلیل موجهی که باعث می‌شود از انتخاب پلاسما صرف‌نظر کنیم، این است که معمولاً پلاسما‌ها تلویزیون‌های بزرگی هستند و در اندازه‌های کوچک‌تر از ۴۲ اینچ تولید نمی‌شوند. بنابراین اگر بخواهید یک تلویزیون کوچک‌تر انتخاب کنید، باید سراغ LCD یا LED بروید.
استثناهای دیگری هم مطرح است، به عنوان مثال استفاده از پلاسما در اتاقی که بسیار روشن است، مناسب نیست. بهتر است سراغ تلویزیون‌های LED که روشنایی بیشتری دارند بروید. منظور از بسیار روشن اتاقی است که دارای چندین پنجره روی یک یا چند دیوار است. در مکانی که نور خورشید مستقیماً روی تلویزیون می‌تابد هم بهتر است از پلاسما استفاده نکنیم. گرچه دیگر انواع تلویزیون هم، زیر نور مستقیم خورشید، کیفیت خوبی نخواهند داشت. در اتاق‌های با روشنایی معمولی و حتی زیاد هم استفاده از پلاسما نتیجهٔ مطلوبی دارد.
دومین علت منطقی که منجر به کنار گذاشتن گزینهٔ پلاسما می‌شود، این است که در نواحی مرتفع، استفاده از تلویزیون پلاسما نتیجهٔ خوبی نخواهد داشت.

اما دیگر معایب پلاسما...
یک تلویزیون پلاسما در مقایسه با تلویزیون‌های LCD و مخصوصاً تلویزیون‌های LED، انرژی زیادتری مصرف می‌کند. اما افزایش هزینهٔ برق مصرفی این نوع تلویزیون‌ها، سالانه در حدود ۳۰ تا ۵۰ دلار است. البته در ایران هزینهٔ برق مصرفی پایین‌تر است و تفاوت هزینهٔ برق مصرفی تلویزیون‌های پلاسما و LED باز هم کمتر می‌شود. لذا این مورد هم تأثیر زیادی در تصمیم‌گیری اغلب مشتریان نخواهد داشت.

کیفیت تصویر، مهم‌ترین و پیچیده‌ترین بخش کار
مهم‌ترین و پیچیده‌ترین بخش کار قضاوت در مورد کیفیت تصویر است. در فروشگاه‌های تلویزیون ممکن است نور‌پردازی، کیفیت محتوای در حال پخش، تنظیمات تلویزیون مثل روشنایی، کنتراست، شدت رنگ و غیره، متفاوت باشد و نتوان کیفیت واقعی محصولات را با هم مقایسه کرد.
شاید بهترین راه مقایسه این باشد که تلویزیون‌ها را با توجه به اندازه و بودجه‌ای که در اختیار دارید، مرتب کنید و سپس ارزان‌ترین مدل یک برند خاص را انتخاب کرده و به بررسی کیفیت تصویر آن بپردازید.
متأسفانه تفاوت بین کیفیت تصویر مدل‌های مختلف تلویزیون از یک برند هم قابل توجه است. حتی پس از کالیبره کردن، تفاوت کیفیت محصولات زیاد است و لذا انتخاب بهترین تلویزیون با توجه به برند هم روش دقیقی نیست. لذا در ‌‌نهایت باید خودتان قضاوت کنید و بهترین کیفیت تصویر را تخمین بزنید.
بسیاری از فروشندگان لوازم صوتی و تصویری داخل کشور اجازه اتصال حافظه فلش به تلویزیون و پخش ویدیو مورد نظر شما برای آزمایش کیفیت را می‌دهند پس بهتر از یک فلش حاوی چند تکه فیلم را به همراه داشته و هر کدام از تلویزیون‌های مورد نظر خود را آزمایش کنید. بعد از ۱۰ سال بررسی تلویزیون‌های مختلف، نهایتاً می‌توان مجموعه‌ای از قواعد کلی در ارزیابی کیفیت تلویزیون را به صورت زیر خلاصه کرد:
 تلویزیونی کیفیت تصویر خوب دارد که تصاویر را تا جای ممکن شبیه تصویر اصلی نمایش دهد. افزایش شدت رنگ‌ها، برطرف کردن نویز و دیگر موارد، نشان‌دهندهٔ یک تلویزیون خوب نیست.
 تلویزیون‌های پلاسما ایده‌آل‌تر از تلویزیون‌های LCD هستند، مخصوصاً برای کاربرانی که درست روبروی تلویزیون نمی‌نشینند.
 تلویزیون‌های LCD روشنایی بیشتری دارند اما تلویزیون‌های پلاسما هم برای استفاده در اتاق‌هایی که خیلی روشن نیستند، روشنایی کافی دارند.
 تلویزیون‌های LCD با نور پس‌زمینهٔ LED با قابلیت Local Dimming، چه LED‌ها در لبه باشند (اصطلاحاً Edge-lit) و چه در سراسر صفحه پراکنده باشند (اصطلاحاً full-array)، نسبت به تلویزیون‌های LCD معمولی کیفیت بهتری دارند.
 یکنواخت نبودن کیفیت نمایشگر در کل سطح تلویزیون‌های LCD یک مسألهٔ مهم است اما پلاسما‌ها چنین مشکلی ندارند.
 یکی از مهم‌ترین عوامل موثر در کیفیت تصویر این است که تلویزیون رنگ سیاه را عمیق نشان دهد و به عبارت دیگر، کنتراست یا تضاد بالایی داشته باشد.
 دومین عامل کلیدی در کیفیت تصویر، شدت رنگ است که خود مستقیماً، تحت تأثیر کنتراست یا عمق رنگ سیاه می‌باشد. سومین مورد هم دقت بالا در نمایش رنگ‌هاست.
 در اتاق‌های بزرگ برای کاهش انعکاس بهتر است از تلویزیون‌هایی با صفحه نمایش مات استفاده کنیم. البته تلویزیون‌هایی با صفحه نمایش براق یا اصطلاحاً Glossy در ایجاد رنگ سیاه، عملکرد بهتری دارند.
 از جمله عواملی که اهمیت کمتری دارند می‌توان به نرخ نوسازی نمایشگر (مثلاً ۱۲۰ هرتز، ۲۴۰ هرتز و غیره)، بیشینهٔ نور خروجی اشاره کرد.
 بیشتر کاربران در هنگام استفاده از تلویزیون‌های مدرن خود، متوجه وقوع پدیده‌ای به نام اپرای صابونی یا SOE نمی‌شوند و حتی وقتی این قابلیت را نافعال می‌کند، احساس رضایت می‌کنند. در تلویزیون‌هایی با نرخ نوسازی بالا، با توجه به اینکه معمولاً سرعت تصویر در ویدیوهای معمولی ۲۴ فریم بر ثانیه است، حرکات تند با لرزش تصویر همراه می‌شوند. یک راه حل برای این موضوع، استفاده از الگوریتم‌هایی جهت ایجاد فریم‌های اضافی است که لابلای فریم‌های اصلی قرار گرفته و نمایش داده می‌شوند. در این صورت حرکات به نظر روان‌تر می‌آید، اما پدیدهٔ اپرای صابونی هم اتفاق می‌افتد. در این حالت حرکات بیش از حد روان می‌شوند طوری که اگر دقت کنید، متوجه غیرطبیعی بودن آن خواهید شد.
 در یک تلویزیون خوب و پیشرفته اگر تنظیمات کالیبره و مناسب نباشند، کیفیت تصویر به حدی پایین می‌آید که یک تلویزیون معمولی با تنظیمات درست، بهتر به نظر می‌رسد.
توجه کنید که موارد ذکر شده همیشه درست نیستند، اما تعداد استثنائات بسیار کم است. بسیاری از تلویزیون‌های LCD با نور پس‌زمینهٔ LED کیفیت تصویر بسیار بالایی دارند و حتی پلاسما‌ها را هم پشت سر می‌گذارند. اما اگر قیمت را مد نظر داشته باشید تلویزیون‌های پلاسما انتخاب مقرون به صرفه‌تری هستند. همچنین اگر دقت رنگ خوب نباشد، حتی اگر شدت آن هم خوب باشد باز هم کیفیت کلی تلویزیون مطلوب نیست. عمیق بودن رنگ سیاه نیز منجر به برتری کیفیت یک تلویزیون نسبت به دیگر تلویزیون‌هایی که رنگ سیاه را با عمق کمتری نمایش می‌دهند، نمی‌شود. همیشه مجموعه‌ای از عوامل در کنار هم قرار می‌گیرند تا کیفیت تصویر را مشخص کنند.
در کل می‌توان گفت که کیفیت تصویر یک تلویزیون، موضوع پیچیده‌ای است که از کنار هم قرار دادن مشخصاتی مثل تعداد پیکسل یا موارد مذکور در کاتالوگ محصول، نمی‌توان به آن پی برد. شاید بهترین راه، استفاده از مقالات بررسی تلویزیون‌ها باشد. کمک گرفتن از دوستانی که در این زمینه اطلاعات بیشتر دارند و می‌توانند کیفیت بر‌تر را شناسایی کنند هم راه حل خوبی است.

سایر موارد مهم در انتخاب تلویزیون

مواردی که در این بخش بررسی می‌کنیم، شاید چندان لازم هم نباشند اما معمولاً در تلویزیون‌های درجه یک که کیفیت تصویر بهتری هم دارند، موجود بوده و در انتخاب یکی از محصولات بر‌تر، باید به چنین امکاناتی هم توجه نمود.

تلویزیونهای هوشمند
اگر یک تلویزیون ساده داشته باشید، با استفاده از وسایل دیگری از جمله یک کنسول بازی ساده، یک پلیر فیلم‌های بلوری، وسیله‌ای برای اتصال به اینترنت و استفاده از آن می‌توانید یک تلویزیون هوشمند ایجاد کنید. امروزه در بازار محصولات الکترونیکی، تلویزیون‌هایی با عنوان Smart TV یا تلویزیون هوشمند دیده می‌شود که خود دارای نرم‌افزار‌ها و امکاناتی مشابه وسایل ذکر شده هستند و به نوعی کار شما را ساده می‌کنند.
به این مسأله هم توجه کنید که ممکن است نرم‌افزار‌ها و امکانات موجود در این نوع تلویزیون‌ها از نظر شما مناسب نباشند و شاید پس از مدتی به استفاده از دیگر وسایل جانبی رو بیاورید. به هر حال تلویزیون‌های امروزی تدریجاً دارای نرم‌افزارهای داخلی می‌شوند و شاید تلویزیون بعدی شما هم یک تلویزیون هوشمند باشد گرچه ممکن است هیچ وقت از نرم‌افزارهای آن استفاده نکنید. امروزه ست‌تاپ‌باکس‌های بسیاری همچون گوپل‌تی‌وی و اپل‌تی‌وی نیز وجود دارند که به راحتی تلویزیون عادی شما را به هوشمند تبدیل می‌کنند پس روی این قابلیت خیلی پافشاری نکنید.

تلویزیون ۳D یا سه‌بعدی
این نکته را همیشه به خاطر داشته باشید که تلویزیون‌های سه‌بعدی، همگی قادر به پخش تصاویر دو بعدی هم هستند. بنابراین در خرید تلویزیون به این قابلیت هم توجه کنید. البته وجود این قابلیت تا حد زیادی زائد به نظر می‌رسد چرا که محتوای سه‌بعدی هنوز کاملاً متداول نشده و بیشتر کاربران از قابلیت‌های سه‌بعدی تلویزیون خود بهرهٔ زیادی نمی‌برند.

کنترل تلویزیون با دستورهای صوتی و جَست‌های حرکتی
شاید در مورد تلویزیون‌هایی که به دستورهای صوتی و جست‌های حرکتی شما پاسخ می‌دهند، شنیده باشید. در این حد توصیه می‌کنیم که این قابلیت‌ها، عملکرد چندان جالبی هم ندارند. به عنوان مثال با بررسی محصولات سامسونگ به این نتیجه رسیده‌ایم که قابلیت‌های مذکور، در عمل خوب ظاهر نمی‌شوند. کنترل صوتی محصولات ال‌جی هم هرچند به مراتب بهتر از معادل سامسونگی‌اش کار می‌کند اما مطلوب نیست. البته ال‌جی در مورد جست‌های حرکتی تا حدی موفق بوده است.

ریموت کنترل تلویزیون
کنترلر از راه دور تلویزیون یا به اصطلاح کنترل آن هم مسألهٔ مهمی است. اگر قصد استفاده از یک کنترلر عمومی یا کنترلری که به همراه دستگاه گیرنده عرضه می‌شود را ندارید، به کنترلر تلویزیون هم توجه کنید. اگر بتوان از‌‌ همان پرتوی مادون قرمزی که کنترلر تلویزیون می‌تاباند، برای کنترل کردن دیگر وسایل هم استفاده کرد، کار شما ساده‌تر می‌شود. همان‌طور که استفاده از کابل HDMI در انواع محصولات الکترونیکی کار‌ها را ساده‌تر کرده است. معمولاً استفاده از کنترلرهایی که در آن چیدمان کلید‌ها کاملاً مشخص و تفکیک‌پذیر است، راحت‌تر می‌باشد مخصوصاً کنترلرهایی در اندازهٔ معمولی و دارای نور پس‌زمینه. کنترلرهای جالبی که دارای صفحه کلید و ژست‌های کنترلی هستند هم بد نیستند اما همیشه یک کنترلر عمومی بهتر کار می‌کند. شاید شما هم کنترلر اصلی تلویزیون خود را نادیده بگیرید و در کشویی بگذارید تا خاک بخورد!

اتصالات
در مورد امکانات ارتباطی و در واقع پورت‌ها، تصمیم‌گیری ساده شده است، چرا که پورت HDMI در محصولات امروزی کاملاً متداول است. تنها کاری که باید انجام دهید، شمردن وسایلی است که نیاز به این پورت دارند و سپس باید دنبال تلویزیونی بگردید که تعداد پورت‌های لازم را داشته باشد. بهتر است یکی دو پورت هم بیشتر داشته باشد تا بعد‌ها با اضافه شدن دیگر گجت‌ها، مشکلی از بابت تعداد پورت‌های HDMI پیدا نکنید.
پورت USB و کارت‌خو ان SD هم برای نمایش عکس‌ و فیلم مفید است. اگر گجت قدیمی دارید، باید نگران پورت‌های آنالوگ باشید. به عنوان مثل کنسول بازی نینتندو که یکی از محصولات فاقد HDMI است و برای استفاده از آن باید تلویزیون مناسب تهیه کنید.

طراحی جمع‌وجور
تلویزیون یکی از لوازم منزل است که به نوعی در مجموعهٔ مبلمان قرار می‌گیرد و حتی اگر آن را خاموش کنید هم در میان مبلمان منزل، جلو‌هٔ خاصی دارد. لذا سازندگان تلویزیون و از همه بیشتر سامسونگ، همیشه تلاش کرده‌اند که محصولاتی باریک‌تر تولید کنند که کمتر به چشم می‌آید. به عنوان مثل به حاشیهٔ تلویزیون‌های مدرن امروزی توجه کنید، بسیار باریک شده‌اند و در نگاه اول به نظر می‌رسد که تنها یک صفحه نمایش بزرگ پیش روی ما قرار گرفته است. اگر این تلویزیون‌ها را به دیوار آویزان کنیم یا از کنار به آن نگاه کنیم،‌‌ همان حاشیهٔ باریک هم از نظر ناپدید می‌شود.
اما یک نکتهٔ مهم، معمولاً باریک‌تر شدن تلویزیون در برهم زدن یکنواختی صفحه نمایش آن نقش دارد، مخصوصاً در مورد تلویزیون‌های LCD با نور پس‌زمینهٔ LED.

سوالات متداول در مورد خرید تلویزیون

شاید تمام مسائل موردنظر شما در این مقاله بررسی نشده باشد، لذا برخی سوالات مهم و متداول که معمولاً افراد هنگام خرید تلویزیون جدید می‌پرسند را در این قسمت پاسخ می‌دهیم.

بهترین تلویزیون برای بازی‌ها کدام است؟ برای تماشای مسابقات ورزشی چطور؟
به نظر من بهترین تلویزیون برای بازی و تماشای مسابقات ورزشی و در کل برای هر نوع کاربرد دیگری، تلویزیونی است که رنگ سیاه را با عمق بیشتر، ورنگ‌ها را با کیفیت‌تر و طبیعی‌تر نمایش می‌دهد وارقام مربوط به کارایی آن بهتر است. رزولوشن ویدیوهای ورزشی هم مسألهٔ مهمی نیست چرا که معمولاً ماتی تصویر در این نوع ویدیو‌ها وجود دارد. تأخیر ورودی هم در بیشتر تلویزیون‌ها با استفاده از حالات خاص مخصوص بازی یا به عبارت دیگر Game Mode از بین می‌رود.
اگر تلویزیون را برای تماشای مسابقات ورزشی تهیه می‌کنید، به سه عامل مهم زاویه دید، روشنایی و ماتی تصویر توجه داشته باشید. در مورد ۲ عامل اول، تشخیص با خودتان است اما در مورد عامل سوم بهتر است سراغ تلویزیون‌هایی با نرخ نوسازی (Refresh Rate) بالا‌تر بروید. معمولاً LCD‌ها هنگام نمایش هر حرکتی کمی مات می‌شوند اما این مات‌شدگی در تلویزیون‌هایی با نرخ نوسازی ۱۲۰ و ۲۴۰ هرتز، نسبت به تلویزیون‌های ۶۰ هرتزی کمتر است.
نکتهٔ دیگر این است که پلاسماهای امروزی دیگر مثل گذشته دچار پدیده‌ای به نام سوختگی یا Burn-in نمی‌شوند، البته اگر برای انجام بازی از آن استفاده کنید.

در مورد تنظیمات تصویر چه کنیم؟
برای تجربهٔ بهترین کیفیت در تلویزیون، کالیبره کردن آن بسیار مهم است. از راهنمایی که در مورد کالیبره کردن تلویزیون در زومیت تهیه کردیم، استفاده کنید.

چه وسایل جانبی‌ای بخریم؟
دوباره می‌گوئیم که کابل‌های HDMI کیفیت مشابهی دارند. اگر کنترلر عمومی Harmony یا مشابه آن را ندارید، توصیه می‌کنیم که آن را تهیه کنید.

تلویزیون جدید من تا چند سال به درستی کار خواهد کرد؟
پاسخ کوتاه این سوال این است که برای مدت زمانی طولانی کار می‌کند. نگران نباشید.

آیا می‌توان از تلویزیون به عنوان مانیتور استفاده کرد؟
البته که می‌توان. در ضمن معمولاً LCD‌ها برای کاربردهای سنگین و طولانی مدت مثل مانیتور و مانند آن مناسب‌تر هستند.

تکنولوژی‌هایی مثل OLED و تلویزیون‌هایی با رزولوشن ۴K چگونه هستند؟
این تکنولوژی‌ها جدید و گران‌قیمت هستند. بنابراین با وجود اینکه کیفیت عالی دارند، تا سه، چهار سال بعد هم ممکن است با پلاسما‌ها و LCD‌ها رقابت چندانی نداشته باشند|زوم ایت|