تهران است و یک لاله‌زارش

سال هاست که از ثبت خیابان لاله زار و تبدیل آن به عنوان مسیر گردشگری سخن به میان می آید، اما به گفته ساکنان این منطقه، اقدامات کُند مسئولان سازمان میراث فرهنگی و شهرداری برای ساماندهی این خیابان و برگرداندن هویت گذشته آن باعث شده تا بسیاری از خانه های قدیمی تخریب و به واحد های تجاری و نوساز تبدیل شود. خیابان لاله زار برای بسیاری از پدران و مادران تهرانی نام آشناست و در آنها حسی نوستالژیک را ایجاد می کند، زیرا بسیاری از اتفاقات نو برای اولین بار در این خیابان رخ داده است.
خیابان لاله زار از جنوب به میدان امام خمینی(ره) (توپخانه)، از شمال به خیابان انقلاب، از شرق به چهارراه سیدعلی و از غرب به خیابان فردوسی متصل است و زمانی شانزلیزه تهران لقب گرفته بود؛ زیرا آن زمان این خیابان نماد نوگرایی و هنر ایران به شمار می رفت و بسیاری از رستوران ها، تجارتخانه ها، خیاط خانه ها، سینماها، سالن های تئاتر و فروشگاه های معروف ایران در این خیابان قرار داشت، اما اکنون عمده فعالیت در این خیابان بیشتر در حوزه لوازم الکتریکی و لوسترفروشی است و بسیاری از خانه هایش در معرض تخریب است البته نباید از نظر دور داشت که در این بین اقداماتی نیز صورت گرفته و متولیان حفظ آثار تاریخی توانسته اند از تخریب برخی آثار فرهنگی باارزش از جمله سینما کریستال، هتل لاله و باقیمانده گراند هتل با وجود مخالفت مالکان جلوگیری به عمل آورند و از ساخت یک پاساژ در حریم خانه اتحادیه (خانه دایی جان ناپلئون) و هرگونه ساخت وساز غیرمجاز در حریم آن ممانعت به عمل آورند، اما با وجود این خطر تخریب و از بین رفتن آثار ارزشمند همچنان این بافت تاریخی را تا زمانی که به ثبت ملی نرسیده است، تهدید می کند و امید می رود ثبت ملی این خیابان به عنوان محور فرهنگی و تاریخی پایتخت هر چه زودتر انجام شود تا ضمانتی باشد برای حفظ و نگهداری این بافت تاریخی. امیدواریم با ساماندهی مناسب و مشارکت مردمی، این خیابان به عنوان یکی از معابر ارزشمند به هویت گذشته خود بازگردد و به تفرجگاهی مناسب با رویکردی فرهنگی تبدیل شود.
>> جام جم/ سیما رادمنش