شرکتهای غربی سعی میکنند همیشه از شیوههای تازهای برای جلب توجه استفاده کنند، این شیوهها گاهی عجیب و غریبند، استودیوهای فیلمسازی هم گاهی به اینگونه تبلیغات روی میآورند.
یکی از فیلمهایی که قرار است به زودی اکران شود، فیلمی است به نام Carrie، این فیلم را کیمبرلی پییرس کارگردانی کرده است و اقتباسی است از یکی از رمانهای استفان کینگ که در سال ۱۹۷۴ نوشته شده بود.
داستان فیلم در مورد قدرت ماورای طبیعی یک دختر به نام «کری وایت» است، او که مطرود همکلاسیهایش است و توسط مادر مذهبیاش محافظت میشود، پی میبرد که قادر است با نیروی ذهنش اشیا را به میل خود جابجا کند و به اصطلاحا قدرت تلهکینتیک دارد.
در این فیلم، جولیان مور -هنرپیشه مشهور هالیوود- نقش مادر «کری» را بازی میکند و بازیگر «کری وایت» هم کلوئه گریس مورتز است که پیش از این او را در فیلمهای هوگو و ۵۰۰ روز سامر دیده بودیم.
فیلمهایی از این دست را دسته کمی از مردم میپسندند و مسلما این فیلم از آن دسته فیلمهایی نیست که منتقدان برایش قلمفرسایی کنند، اما چیزی که این روزها باعث شهرت فیلم شده است، تبلیغ عجیب و غریب فیلم است.
عوامل فنی در یک اقدام عحیب به کافی شاپی در نیویورک رفتند، آنها با ساختن یک دیوار مصنوعی و استفاده از قرقره و فنر و تعدادی صندلی که با کنترل از راه دور حرکت میکردند، صحنهای مشابه فیلم را برای مردم ظاهرا بیخبر از همه جا، بازسازی کردند و باعث تعجب و هراس آنها شدند!
سناریویی که در کافی شاپ خلق شد این بود که حین حرکت یکی از مشتریها تصادفا قهوه یک دختر روی وسایلش میریزد و این کار باعث عصبانیت شدید او میشود و بهانهای میشود تا او قدرتهای ماورای طبیعیاش را به رخ بکشد.
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد