احسان علیخانی مجری ماه عسل: به دنیای مهمان ها سفر می‌کنیم

در ماه عسل ترکیب برنامه به گونه‌ای است که همیشه احسان علیخانی به دلیل اجرای برنامه بعد از افطار و استراحتی کوتاه پای گفت‌وگو با خبرنگاران می‌نشیند و ما هم بر اساس این قاعده، بعد از صرف افطار گفت‌وگویی با مجری و تهیه‌کننده این برنامه ترتیب دادیم.

چقدر روی درونمایه ماه عسل 92 فکر کرده بودید؟

همراه با گروه کارگردانی یکسری جلسات مشترک با خانم نوابی نژاد داشتیم. خیلی صادقانه می‌گویم که برای ماه عسل هیچ سالی به اندازه امسال زحمت نکشیدیم، از مهمان‌های برنامه گرفته تا ساخت دکور و...

همیشه دکور یکی از ارکان اصلی برنامه ماه عسل است. دکور امسال هم فضایی کاملا متفاوت از سال‌های گذشته دارد. چطور به این فضا رسیدید؟

عنصر مهم در دکور ایده آن است. نگاه من از همان روز اول که با پیمان قانع صحبت کردیم این بود که می‌خواهیم وارد دنیای فردی شویم و از آن خارج شویم. الان تقریبا شکل دکور ما به همین صورت است و من وارد دنیای مهمان‌ها شده و پس از گفت‌وگو با آنها از دنیایشان خارج می‌شوم و حتی دکور کاملا می‌چرخد و بر می‌گردد تا فردا، ماجراها و قصه‌های جدیدی که قرار است در برنامه اتفاق بیفتد. این ایده اصلی‌مان بود و قطعا در پیاده‌شدنش ملاحظاتی هم داشتیم که تقریبا به این منجر شده است.

هرسال برای انتخاب مهمان‌های برنامه یک رویکرد و هدف خاصی را دنبال می‌کنید.امسال مهمان‌های برنامه با چه رویکردی انتخاب ‌شده‌اند و آیا مهمان‌های تکراری و سوژه‌های تکراری هم دارید؟

برای برنامه امسال کمی کار برایم دشوارتر شده، چراکه نزدیک 240 قسمت تا الان ماه عسل ساخته‌ایم و طبیعی است یک برنامه ساز بعد از این مدت با کمبود سوژه مواجه شود. دقیقا مثل یک کارگردان که برای مقابله با تکراری شدن آثارش راهکارهای خاص خود را دارد، ولی ما هر شب یک قصه داریم و در همان یک قصه هم چند نوع مهمان داریم. ممکن است مخاطب ماه عسل در جایی احساس کند در جزئیات و موضوع برنامه تکرار وجود دارد، اما جلوگیری از این تکراری شدن کار بسیار سختی است و شاید اگر کسی دیگر بود برایش مدیریت این فضا سخت‌تر می‌شد، چراکه وقتی مهمانی را دعوت می‌کنیم نکته اول که به ذهن مخاطبان برنامه می‌آید این است که مهمانی از این دست را در ماه عسل دیده‌اند یا خیر؟ برای همین شروع به قیاس‌کردن می‌کنند. به همین دلیل امسال کمی زودتر از سال‌های گذشته استارت برنامه را زدیم و تمام تلاشمان هم این است که تا حدودی در برخی حوزه‌ها بتوانیم کاری متفاوت انجام دهیم.

شما سال گذشته برنامه‌ای با عنوان «پشت صحنه» داشتید که تولیدی بود. سبک برنامه‌های زنده برایتان راحت تر است یا تولیدی؟

برنامه‌های زنده و تولیدی چیزی شبیه تئاتر و سینماست. در تئاتر بیشتر از سینما زندگی جریان دارد، چراکه مخاطب در همان لحظه با تمام اتفاقات ممکن توام با ریسک که قرار است بیفتد با تو نفس می‌کشد، اما فیلم سینمایی قبلا ضبط می‌شود و برای این‌که حس زنده بودن، زندگی‌کردن و حضور مخاطب را بتوانید در آن فضا نگه دارید شاید بیشتر برایش زحمت بکشید؛ بنابراین برای من در جایگاه تهیه کننده ساختن پشت صحنه سخت‌تر از ماه عسل بود، اما اگر از حیث اجرا می‌گویید باید بگویم که به طور قطع سبک اجرای زنده را بیشتر دوست دارم.

نکته جالبی که در گروه شما به وضوح پیداست همدلی همه اعضا برای بهتر شدن برنامه است.

بله و اصلا این سبک تعریف شده برنامه است. یکی از مشکلات ما این است که مردم با ما تماس می‌گیرند و می‌گویند ما هم می‌خواهیم کنار شما حضور داشته باشیم و به شما در برنامه کمک کنیم! مثل هیات‌ها یعنی می‌خواهم بگویم آنقدر حسی که مردم با برنامه برقرار کردند نزدیک و رودررو بوده که هیچ پرده‌ای را مانع این ارتباط نمی‌بینند و دوست دارند به نوعی در برنامه خودشان سهیم باشند. به هر حال ما داریم برنامه افطار ماه مبارک رمضان را کار می‌کنیم و خیلی‌ها هم دوست دارند در این برنامه باشند، حالا فارغ از مخاطبی که طرفدار برنامه است.

به عنوان تهیه کننده برنامه چقدر برای متفاوت بودن ماه عسل وقت گذاشتید؟

از همین جا به عنوان تهیه کننده به مخاطبان ماه عسل می‌گویم تمام گروه، انرژی خود را به کار گرفته‌ است تا برنامه‌ای درخور سلیقه و توقع آنها ارائه کند. الان که صحبت می‌کنیم، چهار قسمت از برنامه پخش شده و تا همین لحظه هم سعی کرده‌ایم استانداردها را رعایت کنیم، چراکه من هم می‌توانستم سوژه‌های ساده‌ای را انتخاب کنم، اما به سلیقه مخاطبم احترام گذاشتم. ما خیلی از روزها هفت مهمان از سه نقطه کشور داریم که هماهنگی این کار آن هم در ماه رمضان خیلی سخت است.

به دنبال سوژه‌هایی از بندر گناوه تا فومن وبروجرد و بندر عباس و... رفتیم تا مستندهای مهمان‌ها را بسازیم. می‌خواهم بگویم کاملا شأن لحظات نزدیک به افطار را می‌دانیم که از هیچ کارمان احساس پشیمانی نمی‌کنیم. نفس‌های مخاطب لحظه افطار قیمتی است. ما تمام تلاشمان را می‌کنیم تا سوالی در ذهن مخاطبمان ایجاد کنیم و بتوانیم در زندگی‌شان تاثیرگذار باشیم و همه اینها برمی‌گردد به لطف خدا و همراهی مردم.

منبع: قاب کوچک