احدی: بدون مسابقه ،امید به مدال نداریم

در مسابقه‌های بوکس قهرمانی جوانان آسیا که در شهر سوبیک بی در فیلیپین برگزار شد، تیم ایران در وزن 81 ـ کیلوگرم توسط سیاوش امیدی صاحب مدال نقره شد. غیر از امیدی، کهرازه و قلعه‌بندی دو مدال برنز گرفتند.

جوانان ایران با نه بوکسور در این دوره از رقابت‌ها شرکت کردند و همین سه مدال را گرفتند. برخی کارشناسان عقیده دارند چنانچه فدراسیون تعداد کمتری از بوکسورها را به بازی‌ها اعزام کند نتایج به‌دست آمده آبرومندانه‌تر می‌شود اما در مقابل این ایده، کسانی هم هستند که می‌گویند فعالیت بیشتر جوانان باعث می‌شود پشتوانه‌های بیشتری ساخته شود. ایران در این مسابقه‌ها در مجموع در مکان هفتم قرار گرفت. تیم قزاقستان قهرمان شد و تیم‌های فیلیپین و ازبکستان هم در مکان‌های دوم و سوم ایستادند.

اکبر احدی، سرمربی تیم بوکس جوانان ایران که زمان زیادی را برای آماده سازی این تیم سپری کرد، سطح بازی‌های جوانان آسیا را خوب ارزیابی می‌کند: اصلا فکر نمی‌کردم سطح بازی‌ها تا این حد بالا باشد. بوکسورهای ما تجربه حضور در چنین پیکارهایی را نداشتند و تنها سه نفر از آنها پیش از این در رقابت‌های جهانی روی رینگ رفته بودند. تیم جوانان بوکس ایران در شرایطی به بازی‌ها اعزام شد که با تیم داغستان اردوی مشترک برپا کرده بود. با این حال به اعتقاد سرمربی تیم جوانان و بسیاری از کارشناسان، ضعف بزرگ تیم نداشتن دیدارهای تدارکاتی بود که خود را در فیلیپین نمایان کرد.

احدی می‌گوید: ما همیشه در حال خوب تمرین کردن هستیم؛ در حالی که باید بتوانیم خوب هم مسابقه بدهیم. پیکارهای تدارکاتی برای بوکس ما کم است. با این روش هیچ‌وقت نمی‌توانیم نقاط ضعف و قوت بوکسورها را شناسایی کنیم. تا زمانی که مشتزنان در میادین بزرگ شرکت نکنند و استرس آنها ریخته نشود، نمی‌توانیم نتایج خوبی بگیریم. این مبارزه است که ورزشکار را پخته و آماده رویدادهای بزرگ می‌کند. پس در نتیجه حضور در میادین بین‌المللی باعث رشد بوکس می‌شود. غیر از برنامه‌های آماده سازی در زمینه برپایی بازی‌های تدارکاتی مشکلات اعزام تیم جوانان ایران نیز سرمربی تیم را آزرده خاطر کرد تا جایی که درباره برخی اتفاق‌ها می‌گوید: سفرمان به فیلیپین طولانی بود. نزدیک به 23 ساعت سفر ما طول کشید که این سفر خیلی برای بوکسورها خسته ‌کننده بود. ما ساعت 5 به وقت فیلیپین به محل برگزاری مسابقه‌ها رسیدیم و ساعت شش وزن‌کشی برگزار شد. متأسفانه در
قرعه کشی بیشتر بوکسورهای ما با ازبک‌ها و قزاق‌ها روبه‌رو شدند و همین موضوع باعث باخت تعدادی از مشتزنان ما شد.

احدی درباره برنامه‌های آینده این تیم می‌گوید:بلافاصله اردوهای آماده سازی را برگزار می‌کنیم. مسابقه‌های انتخابی المپیک جوانان را پیش‌رو داریم، بنابراین نباید دست از کار بکشیم. این جوانان پشتوانه‌های بوکس ایران هستند و سرمایه‌گذاری روی آنها وظیفه همه اهالی بوکس است. آنها نشان داده‌اند می‌توانند کارهای بزرگی انجام بدهند اما کمبود امکانات مانع از پیشرفت‌شان است.

جوانان ما بازی می‌خواهند تا ترس‌شان در میادین بین‌المللی بریزد. اگر این روند که ما تمرین کنیم و مسابقه ندهیم، ادامه یابد، نمی‌توانم قول گرفتن مدال بدهم. باید ببینیم در بوکس دنیا چه می‌گذرد. با پیشرفتی که تیم‌های ازبکستان و قزاقستان دارند کار ما سخت می‌شود. حتی چینی‌ها در بوکس در حال سرمایه‌گذاری هستند. بنابراین باید زودتر دست به کار شویم و برنامه‌های بیشتری را برای توسعه بوکس در نظر بگیریم. در شرایطی که احدی از قول مسئولان فدراسیون بوکس می‌گوید که آنها از نتایج راضی هستند اما منتقدان و برخی کارشناسان نظرهای متفاوتی دارند.

حسین نهرودی، سرمربی سابق تیم ملی که اکنون از کارشناسان و مدرسان فدراسیون بوکس است، می‌گوید: تیم جوانان تدارکات خوبی نداشت و ملی‌پوشان قبل از اعزام، مسابقه‌های برون‌مرزی را تجربه نکرده بودند. این مربی بوکس می‌گوید: با این حال نتیجه‌ مطلوبی کسب کردند. در بوکس تمرین بدون مسابقه هیچ ارزشی ندارد که متاسفانه تیم جوانان ما با این شرایط به مسابقه‌ها رفت.

نهرودی مدال سیاوش امیدی را با ارزش می‌داند و درباره او اعتقاد دارد که امیدی بوکسور با آتیه‌ای است.

در سوی دیگر محمود مساعدیان عنوان هفتمی تیم جوانان ایران را در بوکس آسیا مطلوب ارزیابی نمی‌کند و به مسئولان فدراسیون بوکس برای بی‌تحرکی در فعالیت‌های پایه‌ای بوکس هشدار می‌دهد. او می‌گوید: وقتی تیمی با  9 بوکسور تنها سه بازی را برنده می‌شود، نباید گفت نتیجه خوب بوده است. جوانان ما راه بزرگسالان را می‌روند و بعد از ناکامی تیم ملی در بازی‌های قهرمانی آسیا حالا می‌بینیم که جوانان ما نیز در رتبه هفتم قرار می‌گیرند، یعنی بوکس ایران امروز بین شش تیم برتر بوکس آسیا جایگاهی ندارد. وقتی بزرگسالان ما سال قبل در مسابقه‌های آسیایی نهم می‌شوند، چه انتظاری از تیم جوانان می‌توان داشت؟

برخی کارشناسان یک مدال برنز مشترک برای بوکس جوانان ایران را کم ارزش می‌دانند و آن را حاصل تعداد اندک بوکسورهای شرکت‌کننده می‌دانند؛ هر چند تاکید می‌کنند فدراسیون در زمینه پایه موفق نبوده است.

دل بستن به مشت‌های تنها یک بوکسور!

سیاوش امیدی در میان جوانان بوکس ایران، امیدهای زیادی را به‌وجود آورده است. او در پیکارهای جهانی نیز خوب بازی کرد و اکنون یکی از بوکسورهای جوان ایران است که بخت پوشیدن پیراهن تیم ملی را دارد. عملکرد تیم
9 نفره بوکس جوانان ایران را فقط با درخشش امیدی نمی‌توان ارزیابی کرد اما در حال حاضر با توجه به موفقیت‌های این بوکسور در رقابت‌های جهانی و قهرمانی آسیا به‌نظر می‌رسد فدراسیون روی استعداد و توانمندی‌های تکنیکی امیدی بیشتر از بقیه دل بسته است.

این بوکسور خوزستانی در دیدار نخست به مصاف حریف ازبکستانی رفت که توانست او را با نتیجه 9 بر 7 شکست دهد و در دیدار دوم با حریفی از چین رقابت داشت که برابر او نیز با نتیجه 12 بر 11 پیروز شد. در بازی پایانی هم به مصاف بوکسور قزاق رفت که با نتیجه 15 بر 12 باخت و به نشان نقره رسید.

با تاخیر تیم ایران در ورود به فیلیپین خواه ناخواه بوکسورهایی مانند امیدی نتوانستند با قدرت به کار خود بپردازند چون تغییر آب و هوا و اختلاف ساعت روی فعالیت بدنی ورزشکاران تاثیر دارد. با این حال امیدی رقبایی که سابقه بازی در جوانان جهان را در کارنامه داشتند، پشت سر گذاشت و تا مرحله پایانی پیش رفت.

او بعد از مصدومیت جزئی زمان کافی برای ریکاوری در بازی پایانی نداشت و با قدرت کامل نتوانست این بازی را برگزار کند. نایب‌قهرمان بوکس جوانان آسیا می‌گوید: خیلی به گرفتن مدال طلا امیدوار بودم اما حیف از دستم پرید. همه می‌گفتند طلا از آن من است و شاید وقتی این مدال را نگرفتم از دستم ناراحت شدند!

برنامه بعدی تیم جوانان ایران مسابقه‌های جام جهانی رده سنی است که بوکسورهای جوان در آن برای المپیک مبارزه می‌کنند. این رقابت‌ها شهریورماه برگزار می‌شود اما هم اکنون اردوهای نوجوانان و جوانان توامان پیگیری می‌شود تا برترین‌های اوزان مختلف شناسایی شوند.

محمد رضاپور/ گروه ورزش