بیچاره ما!

هماهنگی یا تکمیل

پاسخگوی عزیز، نظرات بچه‌ها رو خوندم، ولی خب، هر کسی بنا به طرز فکری که داره می‌تونه هر جوابی بده. نظر شخص خودت هم خیلی برام مهم بود (علاوه بر نوشابه‌ای که برات باز می‌کردم یه پیتزای مخصوص هم سفارش می‌دادم).

خ.ن.

پ پیتزا رو آماده کن! ما دو نوع نگاه داریم: یکی می‌گه دو پرندة عااااشق... (آااه... کلئوپاترا... بیگی منو...!) همونان که همدیگر رو تکمیل می‌کنن. یعنی چی؟ مثلا یکی مخ اقتصادیش خوب نیس اما حافظة خوبی داره فرضاً؛ اون یکی حافظه‌ش کلاً تعطییییل، اما اقتصادش صدای جیرینگ جیرینگ می‌ده بدجور! حالا این می‌تونه ساعت شماطه‌دار و حافظة یادآوری اون باشه، اون جیب پرپول و بانک معتبر واسه این که یه زندگی خوب و خوشی تشکیل بدن؛ اما خب ما آدماااا... هی...هعیییی! تفو دارِ دنیا... دو روز نگذشته، شروع می‌کنیم به آی تو فلان و آی تو بهمان و چرا بهمدان و بیا بگیر اینم چمدان‌و...! هررررییییی اصاً بنداز برو خونه بابا ماماااان و... هیچی دیگه! یهو می‌بینیم همون بهتر که بگیم نزدیکی و هماهنگی و تطابق طرز فکر‌ها و فرهنگ‌ها و... خیلی مهمتر از چیزی می‌شه که فک می‌کنی (دیدی پسرایی رو که اول ناز دختره رو می‌کشن بعد که ازدواج سرگرفت، پدرش رو درمیارن؟! بل‌که حساب دست عروس و خانواده‌ش بیاد؟! دیدی دخترایی رو که می‌گن عشق، برابری، با هم ساختن پایه‌های زندگی اما بعد: درآمد خودمه، شووره که باس مخارج زندگی و هزینه خرید و اینا رو بده!؟ به خاطر اینه که شناختی از تکمیل کردن ندارن، هماهنگ هم نیستن. عح! پیتزاااا و نوشابه دووووس نداااارم خب!)

ویرونی

همیشه که ویرونه‌ها با زلزله به وجود نمی‌آن. همین که تنهایی رو احساس کنی، همین که فکر نبودن کنی، همین که برای خمیازة زمین زیر پاهات التماس کنی... ویرون شدی و خودت خبر نداری.

رضوان

التماس به خمیازة زمین... هوم؟! (تصویرت از خمیازه خوب بود؛ به دلچسبی یه‌دونه از اون کشدارااااش برا بیدار شدن از خواب!)