مسابقه قرآنی 1446

آیات این قسمت سوره «بروج» کافرانى را که مومنان را تحت فشار قرار مى‌دهند، سخت مورد حمله قرار داده و آنها را به عذاب سوزان جهنم تهدید مى‌کند، در حالى که مومنان را به باغ‌هاى پرنعمت بهشتى بشارت مى‌دهد. در ادامه اشاره‏اى گذرا به ماجراى فرعون و قوم ثمود دارد که چگونه با همه قدرتى که داشتند، در برابر اراده الهى شکست خوردند و به‌هلاکت رسیدند. آیات پایانى سوره، بیانگر عظمت قرآن و جایگاه والاى وحى الهى است.

دنیا زودگذر است. هم کامیابى‏هاى ستمگران گذراست و هم سختى‏هاى مومنان. به فکر آخرت باشید که عذاب دوزخیان بى‌پایان و پاداش بهشتیان، جاودان است.

«بَطْشَ» به معناى گرفتن همراه با قهر و غلبه است. «عرش» به معناى تخت فرمانروایى و کنایه از تدبیر الهى است. عرش را به معناى‏ جایگاهى که همه هستى را دربر گرفته است نیز گفته‏اند. بنابراین «ذُو الْعَرْشِ» یعنى صاحب همه هستى و مرکز اداره هستى. قهر و غلبه الهى به گونه‏اى است، که هیچ‌کس و هیچ چیز نمى‏تواند مانع آن شود. قهر و کیفر از شئون ربوبیت و در جهت پیشبرد اهداف رسالت و دلدارى پیامبر است‏. قدرت خداوند بر آفریدن و بازگرداندن یکسان است‏. کارهاى الهى محدودیت ندارد. ناگفته پیداست که اراده الهى همراه با حکمت است و کارى که حکیمانه نباشد، اراده نمى‏کند تا انجام دهد.

قوم فرعون و ثمود، در قدرت و تمدن و امکانات، بالاترین اقوام بودند و در آیات دیگر قرآن به قدرت آنها اشاره شده است. لذا در اینجا از این دو قوم نام برده شده است. باید از تاریخ گذشتگان آگاه بود و از برخورد خداوند با آنان عبرت گرفت. مجهزترین سپاه و لشکرها در برابر قهر او ناچیزند. کافران، در تکذیب قرآن و وعده‏هاى آن اصرار و پافشارى دارند. ستمگران از مدار قدرت الهى خارج نیستند و هیچ راه گریزى ندارند، ولى خودشان نمى‏فهمند. اعلام توانایى خداوند در قلع و قمع ابرقدرت‏ها، نوعى آرام بخشى به مومنان است. کلمه «قُرْآنٌ» هرگاه با الف و لام بیاید، مراد از آن، کتاب قرآن است، ولى بدون الف و لام، به معناى «مقروء» یعنى خوانده شده است. چنان‌که در این آیات مى‏فرماید: «بَلْ هُوَ قُرْآنٌ مَجِیدٌ» یعنى الفاظ وحى بر پیامبر قرائت شده است. لوحى که قرآن بر آن ثبت شده، براى ما ناشناخته است، گرچه نزد خداوند محفوظ است‏. قرآن، از هر گونه تهدید و تحریف بیمه است.