نقطه کور قانون شیشه‌ای‌ها را خطرناک‌تر می‌کند

دیگر کسی نمانده است که نداند آنها که شیشه می‌کشند، آسان سر می‌برند، آسان چاقو می‌زنند و آسان عزیزانشان را می‌سوزانند، اما آنچه شاید خیلی‌ها ندانند این است که بیشتر جنایت‌های شیشه‌ای در خانه‌ها رخ می‌دهد و قربانی‌ها، اعضای خانواده معتادان هستند.

براساس قانون، فقط معتادانی که مواد مخدر را در مجامع عمومی مصرف کنند(تجاهر به اعتیاد)، با برخورد پلیس مواجه می‌شوند، اما دخالت در دعواهای خانوادگی معتادان که خیلی وقت‌ها منجر به قتل می‌شود، در وظایف پلیس گنجانده نشده است.

کارشناسان اعتیاد می‌گویند خانواده باید آنقدر کج‌خلقی‌ها و آزارهای معتادش را در خانه تاب بیاورد که او سرانجام دست از انکار اعتیاد بردارد و اقدام به ترک کند، اما آنها که تجربه دیدن معتاد نشئه‌ای خشمگین و چاقو به دست را در خانه ندارند تا باور کنند نظریه نگهداری معتادان پرخاشگر شیشه در خانه، فقط یک شعار غیرعملی است.

گذشته از پلیس، گردانندگان کمپ‌های مجوزدار ترک اعتیاد هم از ترس باطل شدن مجوزشان، حاضر نیستند معتادان خطرناک را وادار به درمان کنند و به همین خاطر خانواده‌ها برای مصون ماندن از گزند معتادشان، متوسل به کمپ‌های بی‌مجوز ترک اعتیادی می‌شوند که معتادان را به زور برای ترک می‌برند و در این میان هنوز جای اورژانسی خاص، برای مهار کردن معتادانی که به‌واسطه مصرف مواد مخدر و بخصوص شیشه رفتارهای خشن دارند، خالی است و معلوم نیست چند قتل‌عام خانوادگی دیگر، مسوولان را به نتیجه می‌رساند که باید هرچه زودتر نقطه کور قانون را رفع کنند و به سازمان‌های مردم‌نهاد و پلیس اجازه بدهند با معتادان پرخاشگر، حتی در چاردیواری خانه‌هایشان، برخورد کنند و آنها را تا زمان درمان، از محیط خانواده دور نگه دارند.

مریم یوشی‌زاده‌‌ - ‌گروه جامعه