مغز متفکر توپچی‌ها

او درباره شیوه کارش می‌گوید: آرسن ونگر همیشه به من تاکید می‌کند در آرسنال به بازیکنان باهوش نیاز دارد و همه چیز با توجه به این درخواست آغاز می‌شود. آنها بدون آمادگی ذهنی جایی در سیستم او ندارند. من تست را روی تمامی بازیکنان جوان آرسنال انجام می‌دهم و کسانی که تایید می‌شوند در نهایت آمادگی ذهنی هستند. امسال «ویلشیر» نشان داده از ولکات اعتماد به نفس بیشتری دارد، ولی به هر حال هر دو آنها از بهترین بازیکنان جوان آرسنال هستند.

کروسیر از یک پرسشنامه با 117 سوال روان‌شناسانه برای تعیین شرایط روحی و روانی بازیکنان آرسنال و نقاط قوت و ضعف آنها استفاده می‌کند. با این سوالات، میزان آمادگی روانی، کنترل احساسات، تنش‌های درونی و انگیزه‌شان برای حضور در میدان مورد سنجش قرار می‌گیرد.

شیوه کروسیر در آزمون مشهورش به این‌گونه است که او 117 سوال را برای هر بازیکن در نظر گرفته و چهار گزینه را در پاسخ به هر سوالی در اختیارشان قرار می‌دهد: بازیکن می‌تواند اصلا با گزینه مطرح شده موافق نباشد، کمی یا خیلی با آن موافق باشد یا این‌که کاملا آن را بپذیرد. برخی از این سوالات می‌تواند جواب‌های متنوعی با توجه به شخصیت بازیکن و ذهنیت او داشته باشد و همین می‌تواند به کروسیر در ارزشگذاری بازیکن و میزان آمادگی او تعیین‌کننده باشد. عبارت‌هایی از جمله: قبل از هر بازی طرحی برای آن دارم، گاهی اوقات برای دلایلی که نمی‌توانم توضیحشان دهم احساس ترس می‌کنم، وقتی خودم را با سایر اعضای تیم مقایسه می‌کنم بهتر می‌توانم تمرینات سخت را تحمل کنم، یک فوتبالیست بیشترین لذت را از حضور در زمین می‌برد، نباید تقلب کرد حتی اگر با توسل به آن پیروزی به دست آید.

کروسیر معتقد است نتایجی که بازیکنان جوان انگلیسی در این تست می‌گیرند نسبت به نتایج مشابه در فرانسه هشداردهنده است: بازیکنان جوان انگلیسی در این تست بیشتر حس همکاری تیمی و انگیزه دارند اما اعتماد به نفس آنها اندک است و تمرکزشان خوب نیست.

نبود اعتماد به نفس قابل درک است، چون آنها برای حضور در میدان راه به مراتب سخت‌تری دارند در حالی که در باشگاه متوسطی در فرانسه بازیکنان می‌توانند شانس بازی داشته باشند ولی همین باشگاه در انگلستان از بازیکن 28 ساله‌ای با سابقه ملی استفاده می‌کند و شانس بازی جوانان جویای نام اندک است. از این‌رو بازیکنان جوان در فرانسه احساس می‌کنند شانس بیشتری برای قراردادهای خوب حرفه‌ای دارند.

اما این تعبیر کروسیر در مورد آرسنال و آرسن ونگر صدق نمی‌کند چون ونگر سیاست میدان دادن به جوانان را همیشه در دستور کار دارد و بخش عمده‌ای از این روند را مدیون کروسیر است که هر دو سال بازیکنان جویای نام را در آکادمی تست می‌کند.

کروسیر زمانی که برای تیم المپیک فرانسه کار می‌کرد شروع به گرفتن این تست‌ها کرد و بعد با «ژرار هولیه» در فدراسیون فوتبال فرانسه کار کرد. او زمانی که 25 سال داشت دکترای روانشناسی گرفت و بعد این تست را برای بازیکنان بین 15 تا 21 ساله طراحی کرد. کروسیر در مورد شیوه کارش بیشتر توضیح می‌دهد و می‌گوید: مربیان از تاکتیک‌ها و عملکرد ورزشی بازیکنانشان راضی بودند و می‌دانستند از نظر فیزیکی و آمادگی بدنی مشکلی وجود ندارد اما درمورد انگیزه‌های روانی آنها مطمئن نبودند. بازیکنان خوب زیادی بودند که به آن شکل که باید خوب بازی نمی‌کردند و هیچ‌کس هم دلیل این موضوع را نمی‌دانست. ما با این شیوه می‌توانستیم شخصیت آنها را بهتر درک کنیم، نقاط ضعف آنها را تشخیص دهیم و تا جایی که امکان دارد این مساله را برطرف کنیم. این بود که من تست حاضر را طراحی کردم و با انجام آن در اولین سری بیش از 50 درصد تیم زیر 18 سال فرانسه تغییر کرد.

بعد از این‌که تست انجام می‌شود ما با مربی مشورت می‌کنیم تا او را مطمئن کنیم که نتیجه کار انعکاسی از روند روزانه بازیکن در زمین تمرین بوده است.

اگر ما متوجه مشکلی در بازیکن شویم تلاش می‌کنیم آن را برطرف کنیم. برای مثال اگر بازیکنی در این تست مشکل تمرکز داشته باشد تنها گفتن این جمله که سعی کن تمرکز کنی نمی‌تواند برای رفع این مشکل کافی باشد، بلکه ما به بازیکنان دستور می‌دادیم پاس‌های تیز روی زمین ارسال کنند و حق اشتباه هم نداشتند و به این ترتیب تمرکز آنها بیشتر می‌شد. از بازیکنان 14 ساله می‌خواستیم این تمرین را به شکل صحیح برای یک دقیقه انجام دهند و برای بازیکنان 18 ساله مدت زمان آن دو برابر می‌شد.

اگر این تمرین 3 روز در هفته انجام شود پس از 2 هفته نتیجه آن کاملا مشخص خواهد شد. یادم می‌آید استیون جرارد در دوره نوجوانی هر روز این تمرین را انجام می‌داد و ندیده‌ام کسی به خوبی او بتواند این گونه پاسهای روی زمین را در مسافت‌های بلند ارسال کند.در اوایل دهه 1990 من نسلی از بازیکنان را در فرانسه تست می‌کردم که به نسل طلایی فوتبال فرانسه مشهور شدند وتیری آنری و مایکل سیلوستره بهترین نتایج را در 16 سالگی داشتند.

من در سنین 16، 18 و 20 سالگی ترزگه، آنری، سیلوستره وآنلکا را تست کردم و همه آنها نمره‌های خوبی داشتند. آنلکا وقتی 15 ساله بود کمی مشکل شخصیتی داشت اما اعتماد به نفس او برای سنش واقعا حیرت انگیز بود.

اما گفته‌های کروسیر در همه تیم‌ها مورد اجرا قرار نمی‌گیرد و او از این مساله ناراضی است: من 2 سال در آکادمی تاتنهام کار کردم و ما قانونی به نام قانون 10 دقیقه در آنجا داشتیم به این معنی که هر بازیکن باید برای رفع نقطه ضعفی که داشت بعد از تمرین 10 دقیقه روی رفع این نقطه ضعف کار می‌کرد ولی مشکل در تاتنهام این بود که به بازیکنان جوان فرصتی داده نمی‌شد و اگر قرار است که فقط باتجربه‌ها بازی کنند اصلا فلسفه وجودی آکادمی فوتبال چیست؟

تلگراف‌ / مترجم :امیررضا نوری‌زاده