فیلمنامه‌های الگو الگوهای فیلمنامه

 از سال 2006 تا 2008، وانوا نویسنده این کتاب با توجه به جریان‌ها و مکاتب جدید نقد و پژوهش رسانه‌ای و نیز با توجه به آثار تولید‌ شده تازه‌ای که ارائه‌دهنده الگوهایی جدید برای فیلمنامه‌نویسی بوده و هستند، اقدام به بازنگری در این کتاب نمود و با حذف و اضافه‌هایی ویراست دوم آن را در سال 2008 توسط انتشارات آرمان کلَن پاریس، به چاپ رساند که مثل چاپ اول مورد توجه درخور جامعه هنری و سینمایی قرار گرفت. داریوش مؤدبیان، ترجمه فارسی ویراست دوم را با نظر خود فرانسیس وانوا به انجام رسانده و نمونه‌‌هایی از فیلم‌های ایرانی شناخته شده برای نویسنده کتاب را نیز با نظر وی در کتاب گنجانده است.

کتاب «فیلمنامه‌های الگو، الگوهای فیلمنامه» به‌طور خاص به دلیل توجه آگاهانه‌ای که به‌شکل توأمان، نسبت به دو مسال? «اصول» و «مصادیق» دارد یا به عبارت دیگر چنانچه از نام آن نیز پیداست به دلیل توجه ویژه‌ای که به ارتباط الگوهای فیلمنامه‌ با فیلمنامه‌های الگو دارد شایسته تحسین و تقدیر است. این کتاب مشتمل بر 5 فصل اصلی است با عناوین و توضیحات اجمالی زیر:

1ـ فیلمنامه همچون مجموعه‌ای از مضامین پیشنهادی: در این فصل ارتباط فیلمنامه با موضوع و مضمون داستانی و نیز صورت‌های حاوی مضمون، مورد بررسی قرار گرفته و سپس به «شخصیت» و ارتباط آن با عناصر نمایشی دیگر پرداخته شده است.

2ـ فیلمنامه همچون مجموعه‌ای از آرایش‌های پیشنهادی: آرایش روایتی، آرایش
روایتی ـ داستانی، آرایش نمایشی و آرایش پی‌رفتی از موضوعات مطرح در این فصل بوده و در ضمن آن، «ساختار» و انواع آن مورد بررسی قرار گرفته است.

3ـ اقتباس: اقتباس همچون مجموعه‌ای از مسائل فنی، اقتباس همچون مجموعه‌ای از گزینش‌های زیباشناختی، از یک رمان مدرن به یک فیلم کلاسیک، از یک متن مدرن به یک فیلمنامه مدرن از متن کلاسیک به فیلمنامه کلاسیک و از متن کلاسیک به فیلمنامه مدرن، موضوعات این فصل از کتاب هستند که در پی آنها به تحلیل و واشکافی نمونه‌هایی نظیر «سقوط خانه اوشر»، «اینک آخر زمان» و «حرکت غلط» پرداخته شده‌ است.

4ـ گفتگوها: فیلم‌های «روز می‌دمد»، «تقدیم به عشق‌هایمان» و «ماجرا» از آثار مورد توجه در این فصل بوده و از جمله عناوین موضوعی این فصل، الگوهای زیباشناختی گفتگو، گفتگوی تئاتری‌/‌ گفتگوی سینمایی، و الگوهای گفت‌و‌شنودی و کنش متقابل هستند.

5ـ فیلمنامه ـ فرد ـ جامعه: نویسنده در این فصل فیلمنامه را به دو بخش فیلمنامه فردی و فیلمنامه اجتماعی تقسیم کرده و ضمن تشریح ویژگی‌ها و اقسام هر یک، فیلمنامه «لورا» ساخته اوتو پرمینجر را مورد بحث قرار داده و در بخشی مجزا به بررسی تطبیقی آثاری از روشان، رومر، کامرون، بسون و درایر نیز پرداخته است.