ملاحظات دندانپزشکی در بیماری دیابت

درمان سریع بیماری‌های لثه‌ای و عفونت آن از مهم‌ترین اصول درمان دیابت است. در رابطه با دیابت و پوسیدگی دندان، اطلاعات کاملی به دست نیامده و هنوز در حال بررسی است اما نکته مهم این است که بیماران دیابتی مستعد به حساسیت دهان، ناراحتی لثه و بیماری غدد بزاقی بوده و یا در محل ترمیم‌های قبلی ایجاد پوسیدگی‌های مجدد می‌گردد. خدمات دندانپزشکی پیشرفته برای همه بیماران دیابتی ضروری است تا جلوگیری از پوسیدگی جدید و یا ایجاد پوسیدگی مجدد در ناحیه پرکردگی‌های قدیمی گردد.

در بیماران دیابتی بیمار خشکی دهان نیز دارد که این امر ناشی از کارکرد نامطلوب غدد بزاقی است.

بوی بد دهان از علایم دیگر بیماری کنترل نشده دیابت است. در این بیماران قدرت چشایی کاهش می‌یابد و روی طعم غذا تاثیر دارد. احتمال بروز عفونت در محیط دهان افراد مبتلا به دیابت زیاد است بخصوص عفونت‌های قارچی.

توصیه می‌شود در این بیماران در درمان‌هایی نظیر کشیدن دندان، جراحی و عصب‌کشی (درمان ریشه دندان)‌ از آنتی‌بیوتیک استفاده گردد. درمان‌های وسیع دندانپزشکی، بویژه جراحی‌ها ممکن است مانع از غذا خوردن بیمار و رسیدن کالری مورد نیاز به بدن وی شود. بیمار دیابتی بایستی با پزشک معالج خود در تماس باشد تا در مورد کم کردن مقدار داروی دیابت، با ایشان مشورت کند.

توصیه می‌شود درمان دندانپزشکی پیش از ظهر صورت می‌گیرد و بیمار حتما صبحانه میل کرده باشد. در صورتی که بیمار، انسولین استفاده می‌کند و اعمال دندانپزشکی به صورتی است که بیمار قادر به خوردن غذا به مدت طولانی‌تر نیست  مانند جراحی دندان  با نظر پزشک معالج بایستی میزان انسولین دریافتی را نصف کند.

بیمار دیابتی که طی 2 ساعت قبل از درمان دندانپزشکی چیزی نخورده است، بهتر است قبل از درمان مقداری نوشیدنی شیرین میل نماید. آنچه که مهم است این است که بالا بودن قند خون در زمان مراجعه به دندانپزشک بهتر از پایین بودن آن است. در صورت افت قند خون، علائمی شامل ضعف، لرزش، تپش قلب و تعریق بیش از اندازه ایجاد می‌گردد؛ حتی بیمار ممکن است دچار گیجی، بی‌قراری، تشنج و کما شود. در صورتی که بیمار دیابتی در چند روز اخیر افت قند خون پیدا کرده، قبل از انجام اعمال دندانپزشکی حتما به دندانپزشک خود بگوید.

دکتر سعید معینی