چگونه درخت ماکارونی بکاریم؟

jamejamonline.ir؛shafaei

عید امسال، وبلاگ‌نویسان به تعطیلات نرفتند و درباره موضوعات متفاوت و فراوانی نظیر نوروز و حس و حال تعطیلات، سریال تلویزیونی مرد هزار چهره، دروغ سیزده و کلی چیزهای دیگر نوشتند و نوشتند. سالی که نکوست از تعطیلات نوروزش پیداست.

وبلاگی با 400 کامنت‌

روز نهم فروردین سال 1383 شعر ایران، سیدحسن حسینی را برای همیشه از دست داد. حسینی از چندی قبل از مرگ، وبلاگ‌نویسی را شروع کرده بود. آخرین پست وبلاگ او به نام «براده‌های روح» روز شنبه، 8 فروردین83،  نوشته شده است. این وبلاگ به نشانی    http://masiha83.persianblog.ir   همچنان روی اینترنت حضور دارد و می‌تواند یکی از  گنجینه‌های مجازی ایران محسوب شود.

آخرین پست وبلاگ حسن حسینی دارای 404  نظر است که این پیام یکی از دوستداران این شاعر فقید را با هم می‌خوانیم: دلم گرفت از این روزهای دلتنگی، قیصر که رفت احساس‌های شاعرانه را یتیم کرد. راستی در بهشت خدا برای فرشتگان از غزل‌های نابتان می‌خوانید؟ سید حتما از گنجشک و جبرئیل برای فرشتگان بخوان. سماع خواهند کرد.

روح هر دو شاعر شاد باد!

امضا کنید لطفاً!
http://www.petitiononline.com/modperl/signed.cgisos28020
این آدرس کمپین جمع کردن امضا برای حذف عبارت جعلی خلیج عربی از Google Earth است که از وبلاگ پیمان ناصح پور پیدا کردم. آب دستتان است بگذارید زمین و بروید امضا کنید این اعتراض‌نامه را.

بازی وبلاگی‌

بازی وبلاگی آرزوهای محال هم از تازه‌ترین ابتکارات وبلاگ‌نویسان فارسی بود. در این بازی هرنویسنده 7 آرزوی محالش را می‌نوشت و خود نیز چند نفر را به بازی دعوت می‌کرد.

آرزوهای محال مهدی علاقه‌مند نویسنده وبلاگ تنگ بی‌ماهی  را با هم مرور می‌کنیم: 1 رسیدن تیراژ کتاب‌های غیردرسی! در ایران به بیش از صدهزار نسخه برای هر عنوان که البته هرگز دوست ندارم محال باشد. 2  گفتگو با آنتوان چخوف و ارنست همینگوی درباره تکنیک‌های داستان نویسی. 4 قدم زدن با آنا گاوالدا نویسنده فرانسوی در خیابان سن ژرمن پاریس.

رقص قرمز ماهی‌ها

سفره‌های عید برچیده می‌شوند اما رقص قرمز ماهی‌های سفره هنوز و همیشه ادامه دارد، این عکس از گلناز بهشتی از فتوبلاگش را تقدیم می‌کنیم به شما.

ای نوروز خدا!

مطلب عیدانه‌ای که سید مهدی شریفی در افکار عمومی  نوشته است، خواندنی است و توصیه می‌کنم آن را به صورت کامل در وبلاگش بخوانید.

او می‌نویسد: مدت‌هاست، یک جبهه هوای نفس، بالای سرمان، خیمه زده! ولی در کوچه پیامبران(ص) تا دلت بخواهد، هوا بهاری است: ایوب «سنبل صبر» می‌آورد، عیسی «سیب صلح»! نوح «سالنامه عمرش» را سر سفره گذاشته، موسی «سینای سینه‌اش» را تحفه آورده، ابراهیم «سنگی از کعبه» به امانت گرفته، داوود «ستاره مظلومش» را از چنگ صهیونیست‌ها به درآورده و محمد(ص) «سلام» که می‌کند، موج معطر محبتش، دل‌ها را به آسمان می‌برد.

او در ادامه می‌نویسد: پس ای نوروز خدا! آرزوهای مرا در پوشه «آمین» خودت به عرض پروردگار برسان: خدا کند سال جدید غذای شیطان، نماز قضای ما نباشد! خدا کند جیب زندگی ما پر از نقل اخلاص شود.

خدا کند قافله‌های غفلت، ما را گمراه نکنند.خدا کند خانه رضایت چهارده معصوم را گم نکنیم.

خدا کند این بهار، نوروز «دیدار یار» باشد... .

درخت ماکارونی‌

دروغ سیزده هم از شیرین‌کاری‌های وبلاگ‌نویسان ایرانی در این ایام بود. دروغ سیزده شبیه دروغ آوریل فرنگی‌هاست. در وبلاگ بامدادی به مطلبی در همین خصوص برخوردم.

بنا به این نوشته، یکی از مشهورترین دروغ‌های آوریل را بی‌بی‌سی گفته است ‌که  سال 1957 شبکه تلویزیونی بی‌‌بی‌‌سی در برنامه‌ پانورامای خود تصاویر شبه مستندی پخش کرد که مردم سوئیس را در حال برداشت محصول ماکارونی از درخت‌ها نشان می‌داد!!

جالب اینکه بینند‌گان بی‌شماری با بی‌بی‌سی تماس گرفتند که بدانند چطور می‌توانند خودشان درخت ماکارونی بکارند!

فتنه  به هنر ربطی ندارد

نویسنده وبلاگ چهاردیواری با اشاره به بلوای فیلم موهن فتنه در اروپا نوشته است: استراتژی کاریکاتوریست‌ها و این جناب فیلمساز استراتژی «تحریک» Provocation است. مطمئن باشید آرزوی او [ویلدرس] این است که مسلمان‌های هلند جایی را آتش بزنند یا شهروندی را به قتل برسانند. کاریکاتوریست‌ها هفته‌ها پس از انتشار آثار هنری! خود، وقتی با عدم واکنش مطلوب مسلمان‌ها مواجه شدند، خودشان کاریکاتورهایی را برای سفارتخانه‌های کشورهای عربی [انجمن‌ها و سازمان‌های اسلامی دانمارک] فرستادند. نویسنده تاکید دارد: فتنه نه فیلم هنری است، نه «انتقاد از اسلام» و نه به بحث‌های رایج آزادی بیان ربط دارد. این فیلم، ادامه‌ سیاست‌های جنگ‌طلبانه طرفداران برخورد تمدن‌هاست و فهم آن در بستر «جنگ رسانه‌ای» داغی که در جریان است، ممکن است.

آرش شفاعی‌