بازهم مشق شب!

 فراموش می‌کند تکالیفی را که  معلم می‌دهد به خانه بیاورد. (منظور پلی‌کپی یا پیک‌هایی است که از طرف مدرسه به عنوان تکلیف به دانش‌آموز داده می‌شود.)

-  تکالیفش را نیمه‌تمام رها می‌کند یا آنها را از بین می‌برد.

-  درس‌هایی را که پدر یا مادر با او کار کرده‌اند به خاطر نمی‌آورد.

-  از مدرسه گزارش‌هایی مبنی بر ضعیف بودن او دریافت می‌کنید.

-  کودک برای بهبود اوضاع از خود همکاری نشان نمی‌دهد.

دلایل‌

بعضی از کودکان به این دلیل که بیشتر ذهن‌شان مشغول برنامه‌های تلویزیونی یا بازی‌های ویدوئی است بخوبی از عهده انجام تکالیف درسی خود برنمی‌آیند، بعضی دیگر به جای درس توجه زیادی به ورزش از خود نشان می‌دهند و برخی دیگر وقتی در انجام تکالیف با مشکل مواجه می‌شوند، ترجیح می‌دهند سراغ بازی بروند.

اگر والدین فعالیت‌های غیردرسی و زمان بازی آنها را به طور معقولی کاهش دهند و با معلم در مورد سطح درسی فرزندشان و ارزیابی فعالیت‌های درسی آنها مشورت کنند، اکثر این کودکان پیشرفت خواهند کرد.

خوشحال کردن معلم و تحسین همکلاسی‌ها و لذت آموختن مطالب جدید انگیزه‌ای است برای گرفتن نمره خوب و شاگرد خوب بودن. اگر کودک دریابد که توانایی آموختن راهی برای رسیدن به شغل مورد علاقه‌اش در آینده خواهد بود و اگر بخواهد به هدف‌ها و آرزوهایش برسد باید درس بخواند،‌ انگیزه‌اش برای انجام تکالیف درسی بیشتر می‌شود.

وقتی والدین برای انجام تکالیف درسی کودک را بیش از اندازه تحت فشار قرار می‌دهند، آنها برای مقابله با این فشار درس نمی‌خوانند. «فراموش کردن» برای کودک مانند یک بازی می‌شود. کودک فشار والدین را تهدیدی برای استقلال خود می‌بیند، هر چه بیشتر او را تحت فشار قرار دهید، اجتناب کودک از انجام تکالیف و یادگیری، بیشتر خواهد شد. گرفتن نمره بد یکی از بهترین روش‌های مقابله کودک با والدین برای اثبات استقلال خودش است. جالب اینجاست که کودک در مواردی بیشترین کمک را از طرف والدین دریافت می‌کند، کمترین بازدهی را دارد. اگر فشار والدین به طور مستمر طی چندین سال تحصیلی ادامه یابد، کودک تبدیل به یک «مدرسه‌گریز» خواهد شد.

چگونه به کودک کمک کنید تا مسوولیت کارهای مدرسه خود را به عهده گیرد؟

برای کودک توضیح دهید که انجام تکالیف مدرسه مساله بین او و معلمش است. به خاطر داشته باشید که هدف از انجام تکالیف مدرسه آموزش این نکته به کودک است که از این پس مسوولیت کارها به عهده خودش خواهد بود. از کودک نپرسید آیا برای فردا درس و مشق دارد یا نه؟ در انجام تکالیف به او کمک نکنید مگر در مواردی که خودش به طور مستقیم از شما بخواهد.

بگذارید مدرسه در صورت عملکرد ضعیف کودک روند طبیعی خودش را برای بهبود وضعیت درسی کودک انجام دهد. از هرگونه فشار و کشمکش بپرهیزید. فرزند شما درس‌های مدرسه را با مسوولیت خودش و از طریق تجربیات خودش خواهد آموخت. شما می‌توانید این جمله را به فرزندتان بگویید: من و پدرت خیلی راجع به این مساله فکر کرده‌ایم و به این نتیجه رسیدیم که شما به اندازه کافی بزرگ شده‌اید که مسوولیت کارهایتان را به عهده بگیرید. کارهای مدرسه مربوط به خودت می‌شود و ما سعی می‌کنیم از این مساله خودمان را کنار بکشیم. ما مطمئن هستیم که تو آن کاری را که برایت بهتر است انجام خواهی داد.

نتیجه کار خاتمه بحث و کشمکش‌ها خواهد بود؛ البته ممکن است به طور موقت اوضاع درسی کودک بدتر شود، اما در نظر داشته باشید که کودک فقط برای این درس نمی‌خواند که مطمئن شود آیا شما واقعا روی حرف خود هستید یا نه. این مرحله که شما هر کاری برای بهبود وضعیت درسی کودک انجام ندهید و صبر کنید تا او خودش را پیدا کند مسلما مرحله عذاب‌آوری است، اما بدانید که کودک باید از اشتباهاتش درس بگیرد. اگر بتوانید «او را به حال خود بگذارید» بین 2 تا 9 ماه پیشرفت چشمگیری در نمره‌های او مشاهده خواهید کرد. روش از بین بردن فشار والدین بهترین روش در سال‌های اولیه مدرسه است زمانی که نمره اهمیت کمتری دارد و رشد دلایل فردی در کودک برای یادگیری مساله مهمی به شمار می‌آید.

مدام به کودک انجام تکالیفش را یادآوری نکنید

اگر بطور پیاپی به کودک در مورد انجام تکالیفش یادآوری کنید یا او را در آن مورد سرزنش کنید یا در مورد فواید انجام تکالیف مرتب برای او سخنرانی کنید یا بدتر از همه او را برای انجام ندادن تکالیفش تهدید کنید، حتما در خانه یک شورشی خواهید داشت. فشار با علاقه یا تشویق والدین به درس فرق دارد اگر با فشار موفق شوید بدانید که موقتی است. ما هرگز نمی‌توانیم کودک را مجبور کنیم چیزی یاد بگیرد یا خلاق باشد.
یادگیری یک منطقه «درونی» است، منطقه‌ای که متعلق به کودک است و ما به عنوان پدر و مادر باید برخلاف همه آرزوهایی که برای موفقیت فرزندمان داریم خود را از این منطقه دور نگه داریم.

با معلم فرزند خود همکاری و مشورت کنید

یک جلسه حضوری با معلم فرزندتان ترتیب دهید. نظرات خود را در مورد فعالیت‌های مدرسه و مسوولیت‌پذیری در انجام تکالیف با معلم در میان بگذارید. توضیح دهید که نمی‌خواهد تکالیف فرزندتان را بررسی یا صحیح کنید، چون این را در گذشته انجام داده‌اید و نتیجه مطلوبی از آن نگرفته‌اید. به معلم و اولیای مدرسه بگویید بهتر است شما را از وضعیت درسی کودک به‌صورت هفتگی مطلع کنند. اگر معلم تشخیص داد که فرزند شما به معلم خصوصی نیاز دارد، از او بخواهید که حتما شمار را برای پیدا کردن یک معلم خوب راهنمایی کند و یک برنامه آموزشی مناسب برای فرزندتان تنظیم کند.

تا بهبود وضعیت درسی کودک تماشای تلویزیون را محدود کنید

اگر نمی‌توانید کودک را مجبور به درس خواندن کنید حداقل می‌توانید زمان مطالعه را افزایش دهید. تماشای تمام برنامه‌های تلویزیون و انجام هر نوع بازی ویدئویی را در شب‌های غیرتعطیل حذف کنید. برای کودک توضیح دهید اگر گزارش هفتگی معلم نشان دهد که او در انجام تکالیف و نفرات پیشرفت داشته دوباره می‌تواند تلویزیون تماشا کند یا از بازی‌های ویدئویی استفاده کند، علاوه بر این بگویید شما این کار را برای این انجام داده‌اید که به او در تنظیم زمان درس‌خواندن کمک کرده باشید.

اکثر کودکان به محرک‌ها جواب می‌دهند، کارهایی که می‌تواند باعث افزایش انگیزه کودک برای درس خواندن شود، شامل موارد زیر است: به کودک وعده دهید اگر در درس‌هایش پیشرفت کند او را به رستوران مورد علاقه‌اش، شهربازی، گیم‌نت، تماشای یک مسابقه ورزشی یا حتی سینما می‌برید. گاهی اوقات پاداش‌های نقدی، انگیزه بیشتری برای درس خواندن به کودک می‌دهند. برای کودک مشخص کنید هر نمره چه قیمتی دارد و او می‌تواند با این پول هر چه می‌خواهد بخرد. پاداش کار سخت یکی از راهکارهای افزایش بازدهی در دنیای تجارت محسوب می‌شود.

از کودکتان امتیاز بگیرید

شما قبلا تماشای تلویزیون در شب‌های غیرتعطیل را حذف کرده‌اید. اگر هنوز گزارش‌های رسیده از مدرسه رضایت‌بخش نیست، می‌توانید به طور کلی تماشای تلویزیون و بازی با کامپیوتر و کنسول‌های بازی را ممنوع کنید. دیگر امتیازاتی که می‌توانید به طور موقت از کودک بگیرید، کارها و چیزهایی هستند که برای او اهمیت دارند، مانند تلفن حرف زدن، دوچرخه، بیرون از خانه بازی کردن و رفتن به خانه دوستان...

اما از تنبیه‌های شدید اجتناب کنید؛ چون باعث بدتر شدن اوضاع می‌شوند، هرگز عضویت کودک در تیم ورزشی یا کلاس غیردرسی مورد علاقه‌اش را به هم نزنید، هرگز وسایلی را که کودک به آنها دلبستگی شدید دارد از او نگیرید (مانند حیوانات خانگی) درست نیست که فقط به دلیل نمره کم اینقدر ظالم باشید. ماندن در گروه ورزشی می‌تواند یک انگیزه و محرک خوب برای درس خواندن کودک باشد.

در صورت مواجه با موارد زیر با معلم کودک مشورت کنید:

- طی 2 ماه استفاده از روش‌های بالا وضعیت درسی کودک بهبود پیدا نکرده.

 - طی 2 ماه هنوز تکلیف شب مساله تنش‌زا میان شما و فرزندتان است.

 - فکر می‌کنید فرزندتان مشکلی در یادگیری دارد که انجام تکالیف مدرسه را برایش مشکل می‌سازد.

در صورت مواجهه با موارد زیر با روان‌شناس مشورت کنید:

-  فکر می‌کنید فرزندتان مشغولیت ذهنی استرس‌زایی دارد که مانع یادگیری او می‌شود.

 - فکر می‌کنید فرزندتان افسرده است.

اگر تمام روش‌ها و ایجاد انگیزه کردن‌های ارائه شده در کودک شما با شکست مواجه شد، حتما برای ارزیابی هوش و میزان یادگیری فرزندتان به یک روان‌شناس مراجعه کنید.

 مهسا قندی‌