کلینیک گوش و حلق و بینی
پولیپ بینی، خوش‌خیم و قابل درمان
پولیپ ها در بینی در نتیجه رشد مخاط ملتهبی که درون حفره بینی و سینوس‌ها را فرش می‌کند، شکل می‌گیرد. این زوائد به شکل توده‌های نرم و بدون درد خود را نشان می‌دهد که بدخیم نیستند.
شکل و قوام آنها را می‌توان به بادکنک شفاف پر از آبی تشبیه کرد که گاه مانند خوشه انگور دور هم تجمع پیدا می‌کنند و باعث انسداد راه تنفس از بینی و مختل‌شدن حس بویایی می‌شوند.
مقصر اصلی در ایجاد پولیپ‌ها، التهاب مزمن بینی و سینوس‌هاست. این التهاب مزمن می‌تواند در زمینه آسم و آلرژی، سینوزیت مکرر، حساسیت‌های دارویی، بیماری‌های نقص ایمنی یا اختلالات مژکی راه تنفسی رخ دهد. پولیپ‌ها تا وقتی کوچک هستند علائم کمی ایجاد می‌کنند و بسیار شایع است که با درمان کوچک شوند و در صورت ادامه‌ندادن درمان مناسب عود کنند.
پولیپ بینی در بزرگسالان شایع‌تر است و چنانچه کودکی به‌خصوص زیر ۱۳سالگی دچار پولیپ بینی شود باید بیماری‌های مختلف سیستم ایمنی، بیماری عرق و اختلالات مژکی در وی رد شود. درمان پولیپ بینی بستگی به‌شدت و حدت آن متفاوت است. اما اغلب لازم است ابتدا با کمک جراحی آندوسکوپیک سینوس، پولیپ‌ها کامل خارج شوند و دهانه همه سینوس‌ها باز شود و در ادامه درمان دارویی حتما لازم است و فرد اغلب سال‌ها به مراقبت و نظارت پزشک نیاز دارد.
از علائم و نشانه‌های سینوزیت مزمن همراه با پولیپ می‌توان به این موارد اشاره کرد: گرفتگی مداوم بینی و تنفس دهانی، آبریزش بینی، احساس احتقان و فشار مداوم در صورت، خلط پشت حلق، اختلال بویایی، درد صورت یا سردرد، احساس درد و فشار روی دندان‌های‌فوقانی.
روش تشخیص پولیپ و تایید آن شامل معاینه پزشک و در صورت لزوم آندوسکوپی بینی است که به‌دنبال آن برای بررسی میزان گسترش پولیپ و سینوزیت، سی‌تی‌اسکن سینوس انجام می‌شود. در مواردی ممکن است پولیپ بینی همراه با سینوزیت قارچی باشد که درمان وسیع جراحی در خط اول لازم است.
دكتر مهتاب ربانی اناری - متخصص گوش‌وحلق‌وبینی / روزنامه جام جم
