بهترین تعداد فرزند از نظر روانشناسی

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از سر سره ، البته این که بخواهید چند فرزند داشته باشید ممکن است برایتان یک موضوع بسیار شخصی باشد و برای بعضی از مادران نیز این موردی نیست که آنها حتی بتوانند خودشان انتخاب کنند، زیرا سطح باروری به عنوان یک عامل تعیین کننده بوده و موثر است. ما نیز هیچ تصمیمی برای دخالت در تعداد فرزندان شما نداریم. اما قصد داریم چکیده برخی از تجربیات خود را با شما در میان بگذاریم. شاید حرفهای آنها بتواند چشم انداز جدیدی به شما بدهد. همچنین اگر شما در حال حاضر یک مادر هستید، ممکن است برخی از این شرایط به حال حاضر شما مربوط شود.

نقطه نظر اول: یک بچه کافیست!

این تئوری اکنون به دلایل زیادی بیشتر غالب است. در ذهن خیلی ها اکنون حتی قبل از ازدواج فقط یک بچه وجود دارد. آنها تصور می کنند که توانایی مدیریت و اداره صرفاً یک کودک را دارند. برای برخی البته این واقعیت که پیوند خوبی با خواهر و برادرهایشان ندارند، نقش کلیدی در اتخاذ این تصمیم دارد و تصور می کنند که داشتن یک خواهر یا برادر همیشه هم گزینه خوبی نیست.

در بیشتر موارد شرایط اقتصادی منجر به چنین تصمیمی بوده است. برای برخی دیگر دلایل موردی عامل این تصمیم است، مانند زنانی که همسرشان شغلی دارد که بسیاری از مقاطع سال مسافرت بوده و حضور فیزیکی در کنارشان ندارد.

به هر حال با هر کدام از عوامل بالا یا دلایل مشابه دیگر، این دسته به شدت آسیب های تک فرزندی را تکذیب می کنند و بر این باور هستند که تک فرزندی لزوماً باعث خراب شدن تربیت یا روحیات کودک نخواهد شد و این تا حد زیادی بستگی به این دارد که والدین چگونه فرزندشان را بزرگ کنند.

 نقطه نظر دوم: بهترین تعداد فرزند ۲ تاست. خانواده چهار نفره خوشحال ترند!

البته که وقتی تصمیم بگیرید صاحب فرزند دوم شوید، برایتان لحظه بزرگی است. گاهی مقدار قابل توجهی وقت صرف می کنید تا مزایا و معایب آن را بررسی کنید. اغلب این مورد که احساس می کنید خودتان با داشتن یک خواهر یا برادر رابطه خوبی با هم داشته اید، به شما برای هدیه دادن یک خواهر یا برادر برای فرزند اولتان انگیزه می دهد. اما گاهی شکاف بزرگی نیز بین نظریه ها به وجود می آید. بعضی می خواهند که اختلاف سنی بچه ها حداکثر سه سال باشد تا بیشتر همدم هم باشند. اما دسته دیگری نیز دیرتر صاحب فرزند دوم می شوند تا در ایام پیری عصای دستی جوانتر داشته باشند.

به هر حال برای این گروه ها داشتن دو بچه مطلوب تر است، زیرا تضمین می کند که آنها همیشه یک نفر را کنار خود دارند. به علاوه، همیشه یک والد برای هر کودک در دسترس است و هنوز تعداد فرزندان زیاد نیست. از دید آنها خانواده چهار نفره خیلی شادتر از خانواده سه نفره است.

نقطه نظر سوم: بیش از دو فرزند

البته حق دارید اگر فکر کنید، نشدنی است! اما تعداد کمی هم شرایطش را دارند. در ابتدا به نظر می رسد که فرزند سوم دست نیافتنی است. اما به هر حال گاهی جریان زندگی خیلی مسائل را تغییر می دهد. ممکن است دو فرزند اول هنوز از دید شما خانواده تان را تکمیل نکرده باشند و به قول معروف هنوز “جنستان جور نیست!” چرا که دو فرزند اولتان هم جنس هستند.

در حالی که بسیاری از دوستان به شما هشدار می دهند که داشتن سه فرزند خیلی سخت خواهد بود، اما برای برخی نیز چنین نیست. هرچند انکارناپذیر است که داشتن سه فرزند می تواند گاهی چالش بزرگی باشد، اما با این حال، به نظر می رسد برای گروهی ارزش امتحان کردنش را دارد.