نَقد

این اجتناب‌ناپذیر است که جوانان پا در عرصه رادیو بگذارند. اتفاقا خیلی هم خوب است اما این جوانان باید کنار کسانی باشند که دارای تجربه سی چهل ساله هستند. ما قدیمی‌ها هم مشتاقیم که اندوخته و تجربه خود را به جوانان منتقل کنیم، ولی متاسفانه به دلیل طرح ممنوعیت کار بازنشستگان نمی‌توانیم تجربه‌های خودمان را منتقل کنیم و این باعث می‌شود حسرت بخوریم و شاهد این باشیم که جوانانی پا در این عرصه می‌گذارند که هیچ رزومه‌ای ندارند و اصلا میکروفن را نمی‌شناسند و با کار در رادیو آشنا نیستند.
امروزه فیلم‌ها و سریال‌ها عمدتا کیفیت خوبی ندارند و ما به همین دلیل در آنها بازی نمی‌کنیم برای این‌که یا کار، کار خوبی نیست یا نقش خوبی نیست یا دستمزدها خوب نیستند. در قدیم آثاری مانند «پهلوانان نمی‌میرند» ساخته حسن فتحی، «کلاه پهلوی» به کارگردانی زنده‌یاد ضیاءالدین دری و خیلی سریال‌های دیگر ساخته می‌شد که به یاد ماندنی بودند، ولی الان در روز سه چهار تا سریال پخش می‌شود اما در ذهن نمی‌مانند برای این‌که هدف سریال‌های الان فقط سرگرمی است اما کدام یک از این سریال‌ها شده‌اند مانند «امام علی(ع)» به کارگردانی داوود میرباقری که در یادها ماندگار است.
من صریح می‌گویم به عنوان مثال یک نویسنده نقشی را برای من می‌نویسد و کارگردان مرا برای بازی در فیلمش انتخاب می‌کند اما تهیه‌کننده می‌گوید پول نداریم! مگر می‌شود سازمان صدا و سیما پول نداشته باشد؟ نسل ما تئاتری‌ها، آدم‌های زیاده‌خواهی نیستیم و پول‌های عجیب و غریب نمی‌خواهیم ولی تهیه‌کننده می‌گوید پول نداریم و نقش را می‌دهد به کسی که صرفا عشق دوربین است و شغل اصلی‌اش هم بازیگری نیست حتی یک پولی هم از آن طرف می‌گیرد. شغل اصلی ما بازیگری است، ولی کنار گذاشته می‌شویم. حالا چه کسی باید به این مسائل نظارت داشته باشد؟
چرا الان کارگردان‌ها و نویسندگان خوب ما کنج خانه‌هایشان نشسته‌اند؟ قبلا یک سریال ۶۰ قسمتی را به هرکسی نمی‌دادند تا کار کند ولی الان کارگردان‌ها و تهیه‌کنندگان جوان در اولین سریالی که ساخته‌اند فقط به فکر منافع مالی هستند و پول بازیگران را پرداخت نمی‌کنند با این‌که ما قرارداد داریم.
بارها در مصاحبه‌ها وقتی گفتم فلان کاری که بازی کردم ایده‌آل من نبوده است، بقیه شاکی می‌شوند و می‌گویند چرا همچین حرفی می‌زنی. برای این‌که واقعیت همین است خیلی از کارهایی که ما قدیمی‌ها انجام می‌دهیم کارهای ایده‌آل ما نیست.ولی چون بازیگری حرفه ماست و معاش ما از این حرفه‌ تامین می‌شود چاره‌ای نداریم که البته به دلیل پرداخت نکردن مطالبات باز هم معاش ما تامین نمی‌شود.