به بهانه بایکوت جایزه اسرائیلی، یک فهرست بلند در جام‌جم گردآورده‌ایم: هنرمندان غربی با مواضع ضداسرائیلی

هنر علیه صهیون

جمعه‌ای که گذشت خبر بایکوت جایزه‌ای صهیونیستی توسط ناتالی پورتمن، ستاره سینمای هالیوود، رسانه‌های فضای مجازی را پر کرد. جایزه ژنسیس، جایزه‌ای است که صهیونیست‌ها به هنرمندانی اهدا می‌کنند که در راستای ایدئولوژی‌های قوم یهود فعالیت می‌کنند. هالیوود رپورتر نوشت، این بازیگر سرشناس آمریکایی اعلام کرده است که به سرزمین اشغالگر قدس نمی‌رود و این جایزه را نخواهد پذیرفت. این جایزه افتخاری در شرایطی از سوی پورتمن رد شد، که اعضای هیأت مدیره این جایزه از آنجا که پورتمن‌ زاده اسرائیل است، شگفت‌زده شدند. جایزه ژنسیس طی دعوت‌نامه‌ای رسمی از پورتمن خواسته بود به اسرائیل برود و در جشنی که در ماه نوامبر برگزار می‌شود، شرکت کند اما پورتمن گفته است به دلایل سیاسی راهی این سرزمین نخواهد شد. چند ماه پیش در ماه دسامبر خواننده «لرد» هم کنسرتش را در تل آویو لغو کرد تا او هم به فهرست هنرمندانی بپیوندد که این کشور را بایکوت فرهنگی کرده‌اند. اما به این فهرست باید نام هنرمندان شهیر دیگری را نیز اضافه کرد.
کد خبر: ۱۱۳۶۴۱۸

موسیقی

راجر واترز

در پناه غزه

در میان موزیسینها، شاید مطرحترین و شناختهشدهترین هنرمند خواننده گروه معروف پینک فلوید باشد. راجر واترز خواننده از مخالفان سرسخت رژیم صهیونیستی است. او را همیشه با مواضعی ضدیهودی میشناسند و رسانههای صهیونیستی او را به ضدیت با یهودیها متهم میکنند. واترز در دسامبر 2013 رژیم غاصب صهیونیستی را با رژیم فاشیستی نازیها مقایسه کرد تا خشم سردمداران اسرائیل را برانگیزد. او گفته بود جنایت صهیونیستها با فلسطینیها رفتاری شبیه نازیها در دهه سوم میلادی در قرن بیستم است. او خاخامهای یهود را انسانهایی «عجیب و غریب» توصیف کرد و گفت: «لابی یهودیها بسیار پرقدرت است.» واترز را که به عنوان خواننده گروه موسیقی اعتراضی میشناسند، با اظهار نظراتش در این زمینه طیف وسیعی از طرفداران موسیقی راک را علیه ایدئولوژی صهیونیسم شوراند. او با پیش کشیدن مسأله هولوکاست گفت: «من با یهودیها دشمنی دارم، اما خط مشی رژیم صهیونیستی در سرزمینهای اشغالی و غزه را محکوم میکنم. این سیاستها غیراخلاقی، غیرانسانی و غیرقانونی است.»

این اولین بار نبود که واترز مواضع ضدصهیونیستیاش را اینچنین رسانهای کرده بود. واترز مارس 2011 نیز از همکاران خود خواسته بود در بایکوت فرهنگی رژیم صهیونیستی به او بپیوندند.

شعر

گونتر گراس

علیه کتمان

در جرگه نویسندگان و رماننویسان غربی، شناختهشدهترین نویسنده که انتقادهای سرسختانه علیه رژیم اشغالگر قدس مطرح کرده، نویسنده نوبلیست آلمانی است. گونتر گراس بارها انتقادهای خود را به صورت علنی اعلام کرده و خشم دولتمردان اسرائیلی را برانگیخته است. او در تریبونهای مختلف، مخالفت صریحش علیه سیاستهای مقامات اسرائیل را ابراز کرده است. در آوریل 2012 و درشرایطی که بحث برنامه هستهای ایران در مجامع بینالمللی موجب التهاباتی شده بود و صهیونیستها موجد این التهابات بودند و سعی بر اوج گیری آن داشتند، شعری از گونتر گراس با عنوان «آنچه باید گفته شود» در روزنامه آلمانی زود دویچه تسایتونگ، نیویورک تایمز و روزنامه ایتالیایی لارپوبلیکا منتشر شد که جنجالهای فراوانی را میان اصحاب رسانه و سیاست بر انگیخت. او در این شعر با اشاره به بمبهای هستهای اعلامنشده تلآویو، آنها را تهدیدی برای صلح جهانی خوانده است و به این واسطه تل آویو و سیاستهای جنگی صهیونیستها را زیر سوال برد. اشاره گونتر گراس به زرادخانههای صهیونیستها واکنشهای تندی نیز از جانب مقامات مسئول صهیونیستی به دنبال داشت. او در این شعر بصراحت از رژیم صهیونیستی نام میبرد و با انتقاد از حمله پیشگیرانه میگوید رژیم صهیونیستی بهعنوان یک قدرت اتمی، صلح جهانی را که خود متزلزل است، به خطر انداخته است. هر چند این اظهارات نویسنده آلمانی برنده نوبل ادبیات و همین طور دیگر اظهارات او علیه رژیم صهیونیستی موجب انتقاداتی از او شد و او را سامی ستیز خواندند، اما گونتر گراس از اظهارات گذشته خود علیه رژیم صهیونیستی دفاع کرد. او در یک جلسه کتابخوانی در همان آوریل 2006 بار دیگر رژیمصهیونیستی را مورد انتقاد قرار داد و از گفتههای پیشین خود دفاع کرد. او گفته بود: نمیدانم چه چیز برای من بدتر است، انتقادهای صریح یا این واقعیت که خیلی از کسانی که باید بهتر از من بدانند سکوت پیشه کردهاند. این انتقادات صریح موجب شد حکم ممنوعیت ورود گراس به سرزمینهای اشغالی قدس نیز صادر شود.

بخشی از شعر معروف گونتر گراس:

چرا سکوت میکنم، کتمانی اینهمه طولانی،/ بر آنچه که آشکار است، و «از بازی جنگ» / انجام شده، که در انتها،
جان به در بردگانش،/ این ماییم، حداکثر در حد در حاشیه ماندهها./ کتمان عمومی این امر واقع، که سکوت من هم جزئی از آن است،/ به نظرم، دروغ آزاردهندهای است[...]

سینما

ژان لوک گدار و کن لوچ

سینما علیه اسرائیل

در میان سینماگران نیز باید نامهای بزرگی به فهرست هنرمندانی با مواضع ضدصهیونیستی اضافه شود. ژان لوک گدار، فیلمساز فرانسوی و کن لوچ، کارگردان بریتانیایی احتمالا شهرهترین آنها هستند. کن لوچ در همان سالی که به خاطر فیلم «باد بر مرغزار میوزد» برنده جایزه نخل طلای جشنواره کن شد، حمایت خود را از بایکوت موسسات فرهنگی رژیم صهیونیستی اعلام کرد و به کمپین هنرمندان ضدصهیونیستی پیوست. لوچ همان سال یعنی سال 2006 دعوت برگزارکنندگان جشنواره فیلم حیفا را برای حضور در این جشنواره رد کرده بود. ژان لوک گدار، کارگردان بنام فرانسوی هم همیشه جزو این فهرست مطول بوده است. معمولا هر جا که سخن از یهودیستیزی است نام گدار هم به چشم میخورد. او مواضعش علیه رژیم اشغالگر قدس را بارها در تریبونهای مختلف مطرح کرده است. از وقتِ دریافت جایزه افتخاری اسکار گرفته تا مصاحبههای ژورنالیستی. گدار سال 2008 هم دعوت جشنواره فیلم تل آویو را رد کرد تا آشکارا از بایکوت فرهنگی ـ هنری این رژیم حمایت کرده باشد.

رماننویسها و دیگران...

نوام چامسکی، هارولد پینتر، ژوزه ساراماگو، آلیس واکر نویسنده آمریکایی برنده جایزه پولیتزر، هنینگ مانکل نویسنده سوئدی و ایان بنکس نویسنده اسکاتلندی از دیگر چهرهها و نویسندگان بنامی هستند که باید به فهرست بلند هنرمندانِ علیه اسرائیل اضافه کرد.

سیدکریم محمدی

فعال فرهنگی

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها