رکورد دست‌ نیافتنی ایرانیان

تنها با اندکی تامل در تاریخ یک سده اخیر ایران و تورق در متونی که از سوی نویسندگان و اندیشمندان صاحب انصاف داخلی و خارجی به زیور طبع آراسته شده‌اند، می‌توان انبوهی شواهد نشان کرد و نشان داد که همگی نشان از «روح و روحیه ایثارگری» و «رفتار و کنش همنوع دوستی» ایرانیان دارد.
کد خبر: ۱۱۲۶۹۲۲
رکورد دست‌ نیافتنی ایرانیان

«دهقان فداکار» و «حسین فهمیده» نمادهایی از خیل عظیم مردان و زنان ایرانی هستند که در شرایط دشوار خطر را به جان خریده و «خودانگیخته» به یاری مردم کشور و ملک و میهن خود شتافته و حماسه‌هایی خلق کرده‌اند که شگفتی همگان را بر انگیخته‌اند.

در تائید این مدعا که «ایرانیان در ایثارگری و نوع دوستی سرآمد دیگر ملت‌ها هستند کافی است به آمار و ارقام‌ها و تحلیل و تفسیرهای منتشره پیرامون یاری‌رسانی ایرانیان در حوادثی همچون «زلزله بوئین زهرا» (1341)، «زلزله طبس» (1357)، «زلزله رودبار و منجیل» (1369)، «زلزله بم» (1382) و «زلزله اخیر کرمانشاه»، «تلاش مردم محلی برای یافتن قربانیان و گرفتار شدگان در برف و کولاک»، «تلاش بومی‌های محلی برای یافتن قربانیان سقوط اخیر هواپیمای آسمان» و نیز کمک‌های میلیاردی آنها در جشن عاطفه‌ها، همچنین ده‌ها میلیاردی که سالانه برای یاری رساندن به نیازمندان به صندوق‌های صدقات و خیرات واریز می‌شود، اشاره کرد.

نوع دوستی و ایثارگری و از جان گذشتگی ایرانیان هرگز در گذر تاریخ در سطح کمک‌های ارزشمند مذکور محدود نمانده است، بلکه قلمروهای حیاتی‌تری همچون دفاع از میهن، دفاع از ارزش‌ها و عقاید و اهدای جان و تن برای «ماندگاری» ملک و ملت را نیز در‌بر‌می‌گیرد.

در تائید این بیان کافی است به جان فشانی صدها هزار رزمنده‌ای اندیشید که در سال‌های جنگ و دفاع سر از پا نشناخته و ایثارگری و از خودگذشتگی را معنا و مفهومی جدید بخشیدند و تا آخرین نفس و آخرین منزل ایستادند تا امروز ما بمانیم.

در تلاش برای تبیین روحیه نوع دوستی و از خود گذشتگی ایرانیان می‌توان از چندین و چند عامل سخن گفت.

عامل نخست «دین» است. ایرانیان پیرو دین حنیفی هستند که درآن مکرر و مکرر بر «کمک به همنوع» و «کمک در نیکی و پرهیزکاری» تاکید شده است. عامل دوم «فرهنگ» است.

در فرهنگ این دیار بر خصلت‌های نیکویی همچون «ایثار و از خود گذشتگی»، «مسئولیت‌پذیری جمعی»، «یاری به همنوع»، «آزادگی و مردانگی و جوانمردی» و فضائل اخلاقی ممدوحی همچون «نیکی کردن»، «ترجیح دیگری بر خود»، «فداکاری» و نظایر آن، فراوان تاکید شده است.

عامل سوم «وجود الگوهای ایثار» است. هر یک از ما با اندکی تامل می‌تواند در پیرامون خود ده‌ها انسان شریفی را نشان کند که هر یک در «کمک به همنوع» و «یاری‌رسانی بی‌شائبه به دیگران» سرآمدند. عامل چهارم «روح جمعی» و «انسجام» بالای ایرانیان است.

این ویژگی روانی ـ اجتماعی موجب می‌شود تا آحاد مردم این جامعه در شرایط خاص، برای کمک به همنوع و گشودن گره از مشکلات مصیبت‌زدگان و حادثه‌دیدگان، گوی سبقت را از یکدیگر بربایند و با شور و شوق و انگیزش به کمک هم بشتابند.

پیوند هم افزایانه (سینرژیک) چهار عامل بالا، از ایرانیان، شخصیت منحصر به‌فردی ساخته است که در نوع دوستی، همدلی با دیگران و ازخودگذشتگی، نتوان در دنیا بدیلی برای آن جستجو کرد. چنین شخصیتی این امید را در هر ایرانی ایجاد می‌کند که در شرایط خاص و دشوار می‌تواند روی کمک بی‌شائبه دیگران حساب باز کند و از آن طریق گره از مشکل خود بگشاید و بحران را از سر بگذراند.

و جان کلام

ایرانی سرشار از صفات و فضایل مثبت است که از آن میان نوع دوستی و فضیلت و ازخود‌گذشتگی درصدر قرار دارند. به قول عزیزی؛ کافی است به صف‌های اهدای داوطلبانه خون در کشورمان دقت کنیم تا دریابیم که، چه نازنین مردمانی دارد ایران‌زمین.

سعید منتظرالمهدی - معاون اجتماعی ناجا

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها